Nieuws

JS is weer terug! En ze vertelt aan iedereen die maar horen wil wat ze het liefst van de daken zou willen schreeuwen.

Zo nam ik, om een voorbeeld te geven, om een uur of elf ?s avonds lijn 16 op de Munt, richting de Pijp, en de conductrice vroeg aan iedereen ?…en, heb jij nog iets meegemaakt?" Normaliter zou ik op zo?n vraag op zijn hoogst nee geschud hebben en weer doorgelopen zijn. Nu echter hoorde ik mezelf zeggen ?Ik ben zondag getrouwd!?. Voordat ik wist wat er gebeurde had ze ?we hebben hier een bruid? door de microfoon geroepen. Vanuit de tram klonk applaus. Ik was nog niet gaan zitten of ze riep me weer bij haar. "Hoe kan dat op zondag trouwen? Dan was het zeker in sjoel, hè? en dan was Hans Bloemendal zeker de chazan". Na mijn bevestigende antwoorden begon ze fragmenten van de dienst te zingen. Wat een fijne, onverwachte ontmoeting met een joodse conductrice. Wat kan Amsterdam toch leuk zijn.Inmiddels ben ik weer terug in Israël. Bij het kleine supermarktje werd ik enthousiast begroet. Het hele dorp weet dat ik getrouwd ben en te pas en te onpas haal ik de foto?s te voorschijn. Het weer is heerlijk maar een echt vakantiegevoel heb ik niet. Vanochtend heb ik me opgegeven voor een jaar lang aerobics. En toen drong het voor het eerst tot me door dat het ernaar uitziet dat ik nog een tijd in Israël ga door brengen. Deze consequentie van het huwelijk had ik voor mezelf een beetje weggestopt. Maar ik ben getrouwd en ik ben in Israël. Dus wat nu? Hoe moet dat leven als een getrouwde vrouw? Hoe ga ik me noemen? Ga ik elke dag een hoed dragen of alleen wanneer ik naar sjoel ga? En hoe lang kan een stadsmens in een gehucht wonen?Ik weet het allemaal niet, maar ik verheug me er op om morgenochtend met mijn man olijven te gaan plukken.