Tijdens een politieke bijeenkomst in Berlijn in juni lanceerde een jonge joodse homoseksuele man met een turquoise keppeltje op zijn hoofd een campagne om een van Duitslands meest etnisch diverse kiesdistricten in het parlement te vertegenwoordigen.
De man, de 34-jarige Marcel Yaron Goldhammer, beloofde de “sintels van eenheid, gerechtigheid en vrijheid” op te stoken tijdens zijn aankondigingstoespraak voor ongeveer 200 mensen in de zuidoostelijke Berlijnse wijk Neukolln.
Goldhammer, een Duits-Israëlisch staatsburger en een voormalig soldaat in de IDF, voerde campagne voor de als extreem rechts bestempelde AfD (Alternative für Deutschland) een rechtse populistische partij die zich verzet tegen immigratie uit moslimlanden en wil dat Duitsland de Europese Unie verlaat. Tegenstanders beschimpen de partij met de gebruikelijke beschuldigingen zoals radicaal, xenofoob en antisemitisch.
AfD werd vijfde bij de Duitse verkiezingen van afgelopen zondag, een daling ten opzichte van de vorige verkiezingen en Goldhammer werd niet verkozen.
Goldhammer behoort tot een groep joden in West-Europa die zich hebben afgekeerd van links en zich hebben aangesloten bij rechts-populistische partijen vanwege de nationale idealen en het verzet tegen moslimimmigratie. Langzaam groeit het bewustzijn onder joden dat de linkse bewegingen de toekomst van de Europese cultuur bedreigen en met name die van de Joodse minderheid op het continent.
Goldhammer, een voormalig aanhanger van de centrumrechtse partij Christen-Democratische Unie van bondskanselier Angela Merkel, of CDU, groeide op in Duitsland in een ‘cultureel christelijk huis’, zoals hij het definieerde in een interview met de Jewish Telegraphic Agency.
Maar zijn leven nam een onverwachte wending toen hij op 15-jarige leeftijd als homoseksueel uit de kast kwam. Met name zijn moeder had er grote moeite mee en hij kon niet langer thuis blijven wonen.
Dus vertrok hij naar Berlijn, waar hij zijn middelbare schoolstudie afrondde terwijl hij woonde in een huisvestingsproject voor tieners in vergelijkbare situaties. Hij streefde naar een carrière als acteur toen zijn interesse in religie hem in contact bracht met een liberale joodse gemeenschap.
Hier voelde Goldhammer zich thuis. Hij besloot zich te bekeren tot het Jodendom en voltooide het tweejarige proces in 2005. Toen hij Israël voor het eerst bezocht, werd Goldhammer ‘verliefd’, vertelde hij aan Israel Hayom, een Israëlische krant. “Ik wist dat ik daar wilde wonen.”
Hij emigreerde in 2013 naar Israël, kort voor de Gaza-oorlog van 2014 tussen Hamas en Israël. De immigratie naar Israël was ook het begin van zijn politieke wandlung van Merkels CDU naar de Alternative für Deutschland
“Ik kwam uit een land waar trots op de eigen identiteit verkeerd is en ging naar een land waar het tegenovergestelde waar was, een plek die zichzelf niet afwijst”, zei hij over Israël.
Goldhammer zegt geschokt te zijn door “de echte vrijheid van meningsuiting” in Israël.
“Natuurlijk heeft de media zijn voorkeuren, maar iedereen mag zijn mening uiten. Niet alleen over politiek, bezetting, Hamas. Maar ook over het coronavirus”, zei hij. “In Duitsland zou dit niet mogelijk zijn.”
Na het voltooien van zijn militaire dienst in woordvoerders-eenheid van de IDF vestigde hij zich in Tel Aviv. Maar zijn partner, een Chinees staatsburger, wilde in Europa wonen, dus keerden ze terug naar Duitsland, waar hij nu werkt als acteur en model.
Maar Duitsland, en vooral Berlijn, was tijdens zijn afwezigheid veranderd, zei Goldhammer.
In 2014 werden honderdduizenden immigranten, waaronder veel asielzoekers uit het Midden-Oosten en Afrika, Duitsland binnengelaten na een polariserend besluit van Merkel.
Voor velen weerspiegelde de golf van seksuele aanvallen op vrouwen tijdens straatfeesten op oudejaarsavond in 2016 de diepte van het Duitse integratieprobleem van immigranten. Ook het aantal gewelddadig antisemitische incidenten begon snel toe te nemen, van gemiddeld 340 per jaar naar bijna 1000 gewelddadige antisemitische voorvallen per jaar.
Goldhammer, die gewoonlijk geen keppeltje draagt, is niet het doelwit geweest van antisemitisch geweld, maar zegt wel getuige te zijn geweest van hatelijke antisemitische uitlatingen, voornamelijk door moslims.
De verkrachting en moord in 2018 van Susanna Feldmann, een joods 14-jarig meisje door een 21-jarige asielzoeker uit Irak schokte Goldhammer. Hoewel nooit is vastgesteld dat het motief voor het misdrijf antisemitisch was, werd het algemeen gezien als symptomatisch voor de problemen van massa-immigratie uit samenlevingen waar geweld tegen vrouwen en minderheden wijdverbreid is.
“Ik begon te zien dat bij veel te veel van de mensen die kwamen, er geen wens was om te integreren. Integendeel”, aldus Goldhammer. “Ik ben helemaal voor immigratie. Het maakt het leven interessanter. Het verrijkt de samenleving. Maar alleen als het gebaseerd is op erbij horen. Maar erbij horen is moeilijker voor mensen uit het Midden-Oosten, vooral voor degenen die de Europese cultuur verachten.”
Deze observaties zijn onder joden in Europa niet ongewoon met als gevolg dat joden zich steeds meer aansluiten bij populistische rechtse bewegingen, wat tot enkele jaren geleden enkel bij hoge uitzondering gebeurde.
“Mijn partij heeft antisemieten, begrijp me niet verkeerd. Maar dat geldt ook voor alle andere Duitse partijen”, zegt Goldhammer. In Alternative schoppen we ze eruit zodra ze worden ontdekt’.
Ondanks de teleurstellende uitkomst van de verkiezingen afgelopen zondag zei AfD-partijleider Tino Chrupalla dat hij “zeer tevreden” was met de resultaten.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
