Op 16 maart hebben wij een artikel geplaatst over de hulp die artsen van het Israëlische leger hebben gegeven aan inwoners van Equatoriaal-Guinea, nadat daar bij een grote explosie veel doden en gewonden waren gevallen. Hieronder het persoonlijke verhaal van IDF arts luitenant-kolonel Dr. Yigal Checnick, een van de medici die werd uitgezonden om slachtoffers te behandelen.
“Ik was niet verbaasd toen mijn telefoon ging op een schijnbaar normale dinsdagmiddag, en ik werd opgeroepen om me aan te sluiten bij een IDF-delegatie om de medische last van Equatoriaal-Guinea na de crisis te verlichten”, aldus begint zijn verhaal wat hij vertelde aan ISRAEL21C.
Ik wist dat er orthopedisch chirurgen nodig zouden zijn en in minder dan 48 uur na dit telefoontje bevond ik me in uniform, samen met ongeveer 60 van mijn collega’s – voornamelijk artsen en verpleegsters – in het nabijgelegen ziekenhuis om onze briefing te krijgen.
Toen ik door dit ziekenhuis liep, was ik overweldigd door emotie toen ik de tientallen gewonde kinderen, ouderen en vele andere mensen in bedden zag liggen met nauwelijks moderne medische apparatuur of personeel om hun wonden te behandelen.
Mijn collega’s en ik deden ons best om de situatie te beoordelen en te evalueren welke patiënten de meest onmiddellijke medische aandacht nodig hadden.
Onder de menigte was er één gezicht dat opviel. Het was een jonge vrouw die in de hoek van een van de kamers zat, haar benen gezwollen, haar gezicht asgrauw en ze was akelig stil.
Er werd ons verteld dat ze daar al dagen zat zonder behandeling te hebben ondergaan. We probeerden met haar te praten maar ze sprak geen Spaans, eerder een lokale taal die niemand van ons kon verstaan.
Zonder de juiste uitrusting kon ik alleen maar zien dat haar rechterknie gebroken was, dat ze een grote wond in de andere had en dat ze aan ernstige infecties leed.
Ik zorgde ervoor dat ze naar een nabijgelegen Lapaz privéziekenhuis zou worden overgebracht en ging toen verder met mijn werk, niet verwachtend haar verder te behandelen. Het toeval wilde dat ik de volgende dag Lapaz bezocht en haar weer zag.
Ze had koorts en had ernstig bloedverlies geleden. Met de hulp van het Israëlische team gaf ik haar een bloedtransfusie en antibiotica die we van huis hadden meegenomen en behandelde haar wonden. Na de operatie werd ze voor herstel naar de afdeling gebracht.
Voor de rest van ons verblijf in Equatoriaal-Guinea en tot op de dag van vandaag wordt ze gecontroleerd. Het is veilig om te zeggen dat ze volledig zal herstellen.
Hoewel ik de afgelopen dagen veel heb meegemaakt en veel mensen heb behandeld in dit vreemde en exotische land staat haar gezicht voor mij symbool voor elk van de mensen voor wie we zorgden.
Dit is niet de eerste keer dat de IDF wordt opgeroepen in zo’n levensreddende hoedanigheid. We hebben historisch gezien wanneer het ertoe deed om humanitaire hulp te verlenen, of het nu gaat om buurlanden, buitenlandse en verre landen, of in het licht van de recente corona pandemie, waarbij het leger een cruciale rol speelde in de strijd voor de volksgezondheid.
Massaal medisch trauma is altijd moeilijk en ik hoop dat onze inspanningen hebben bijgedragen aan het verlichten van de pijn zowel van de mensen die we geholpen hebben als hun gemeenschap. We kunnen veel wonden genezen, maar tijdens onze zorg genezen we ook ons hartzeer met hoop.
Dus het enige dat nu overblijft is om hier en nu zoveel mogelijk te helpen en te bidden dat deze unieke ervaring hier een lange en krachtige nieuwe band vestigt, vlak voor de Joodse feestdag van Pesach en de christelijke feestdag van Pasen.
Ik wens alle mensen hier om me heen, mijn collega’s en de inwoners van Equatoriaal-Guinea, een goede gezondheid, fijne feestdagen en vooral een leven in vrede.”
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
