De blunder om Abdelkader Benali te vragen voor de 4 mei-lezing kreeg op Twitter een staartje dat werd aangepakt door NRC-columniste Rosanne Herzberger.
Samen met Parool-columniste Natascha van Weezel en aangevuld met Yasha Lange, nooit van gehoord maar ongetwijfeld ook heel geleerd, schreven ze gedrieën een artikel over het affairetje. “Bombardeer niet iedereen tot antisemiet bij een verkeerde grap” schreven ze boven hun brief in de NRC. Was het maar één verkeerde grap. Inmiddels is toch wel bekend dat het niet bij die foute opmerking bleef en dat Benali naargeestige vrienden heeft en in het recente verleden een reeks van foute opmerkingen maakte.
Enfin, Benali ziet af van zijn lezing en dat is maar goed ook. De drie Joodse deugertjes laten weten dat ze het er niet mee eens te zijn. Ieder zijn of haar mening, al gebruiken ze een raar argument. “Helaas zijn er een paar – meestal kleine en luidruchtige – Joodse organisaties die de neiging hebben om iedereen die een opmerking over Joden maakt direct tot antisemiet te bombarderen,” schrijven ze. De oorzaak dat Joodse organisaties klein zijn zouden de dames toch moeten kennen. En luidruchtig? Zeker, dat is hard nodig.
In een ietwat vermakelijke fittie op Twitter viel Herzberger de redactie van het NIW aan. Ze kwam met de aantoonbare onwaarheid dat het NIW er een gewoonte van maakt om alles wat er in de Joodse Gemeenschap mis is, onder het tapijt te vegen. Vilein haalde ze het misbruik op het Cheider en de fraude met maror-gelden aan. “Daarover kun je maar beter de Volkskrant of de NRC lezen,” schreef ze. Alsof het NIW er niet (zeer) ruim aandacht aan schonk. Herzberger weet heel goed dat ze loog, kennelijk had ze geen ander argument.
Bart Schut en Esther Voet dienden haar uitstekend van repliek, die hadden mij echt niet nodig. Toch kon ik niet laten om Esther en Bart te laten weten dat ze de discussie beter kon stoppen want dat het sop de kool niet waard was. Laat haar! Ik voegde er in een flauw woordgrapje aan toe Rosanne Herzberger sopt bij het oprakelen van oud nieuws. Rosanne antwoordde dat mijn tweet misogyn en vrouwonvriendelijk was. Ze had gelijk, al wist ik niet precies wat misogyn betekent, ik ben helaas veel minder goed opgeleid dan Rosanne. Even opgezocht natuurlijk, laat misogyn en vrouwonvriendelijk nou precies hetzelfde betekenen. Nou ben ik dat echt niet maar ik geef toe dat ik het zo niet had moeten twitteren. Wat ik wel had kunnen zeggen was dat Rosanne en haar deugvriendinnen het heerlijk vinden om de eigen Joodse kring af te vallen.
Rosanne doet het nog eens dunnetjes over in de NRC van zaterdag. “Het lasterproces van de cheerleader, de mevrouw die hoofdredacteur is van het NIW, alsmede een klein aantal conservatieve Joden zoals de directie van het CIDI veroorzaakten het cancelen van van Benali op 4 mei.” (Samengesteld citaat) Ze gaat nog even door: Het antisemitisme van de club van Thiery Baudet werd in Joodse kringen niet gezien want hij was daar salonfähig. De naam van NIW’s hoofdredacteur krijgt Rosanne niet uit haar pen. “Van de hoofdredacteur van de Joodse krant die zich de hele de hele dag boos maakt over antisemitisme, is het misschien ook wat veel gevraagd om je daarna ook nog op te winden over discriminatie en online-haat tegen andere bevolkingsgroepen.” Ook dat is evident onwaar. Meer dan dat, het is vunzig. Het ontbreekt er nog maar aan dat ze Jodenkrant schrijft.
Herzberger en haar vrienden hadden graag naar Benali geluisterd op 4 mei. Niets verhindert hen dat te doen. Laten ze hem ergens anders uitnodigen. Maar het moet, fijn provocatief, op 4 mei op de Dam. “Iedereen die het 4 en 5 mei Comité wil uitnodigen moet zeker eerst door een Joodse ballotagecommissie,” klagen ze. Ook dat is onzin. Dat Joden zich ergeren aan de steeds maar weer aanstootgevende beslissingen van het 4 en 5 mei Comité is meer dan terecht.
Rosanne Herzberger, Natascha van Weezel, Yasha Lange enzovoorts zijn bepaald niet alleen. Het is een eigenaardig fenomeen dat een reeks van enigszins links angehauchte Joden zoals Arnon Grunberg, de leden van EAJG en nog vele anderen steeds weer hun niet-Joodse vrienden wensen te overtuigen van hun deugdzaamheid. We zijn wel Joods, maar….. Typisch Jüdische Selbsthass? Ik weet het niet, wil het niet eens weten.
“Joden hebben lange tenen. Mogen we alsjeblieft?” zei professor Isaac Lipschits jaren geleden. Sindsdien is dat mijn lijfspreuk.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
