En ik dacht dat onze Bibi de slimste was: een genie in de internationale politiek, een crimineel brein in de lokale politiek, waar hij al zijn opponenten, zij het personen of partijen, liet imploderen en een charisma van een pandabeertje die iedereen tevreden wil stellen. Maar dat niet redt.
Ook deze week had onze premier een prachtidee: al jaren preekt hij tegen de Israëlische Arabieren. Ten eerste omdat het Arabieren zijn, ten tweede omdat ze niet Joods zijn, ten derde omdat het allemaal terroristen zijn en ten derde omdat het landverraders zijn. Zo sprak hij zijn hele leven. Enkele jaren terug, toen Bibi – onterecht – het gevoel had dat hij de verkiezingen zou gaan verliezen, brak hij op alle sociale media door met een korte clip, waar hij “het volk” waarschuwde: “De Arabieren haasten zich per autobus naar de stemlokalen – het hangt van u af of we dat toelaten.”, was zijn nerveuze en bezwete mededeling. Na zijn zege toen bracht hij wat Arabische leiders naar zijn huis voor een mooie foto, beweerde dat hij het zo niet had bedoeld en dat de linkse media zijn woorden hadden verdraaid, strooide een budget rond voor de Arabische inwoners en klaar was Bibi.
Toen verleden jaar de Blauw & Wit partij bijna een regering kon vormen met behulp van de Arabische partijen (die de derde grootste partij zijn in ons land), schreeuwde hij en zijn trollen dat er een regering zou komen van landverraders en terreur-groupies. Blauw & Wit knipperde het eerst met de ogen en vormde geen regering. Sindsdien is de premier aardig aan het flirten met een van de splinterpartijen in de Arabische combinatie-partij in een poging om ook deze grote partij te laten verdwijnen.
Dus, ging hij, onaangekondigd, naar de stad Umm al-Fahm, vlakbij Hadera. Deze stad is bekend als een centrum van bijna 100% Moslimbroeders. Bibi bezocht het vaccinatiecentrum, zag daar iemand zitten en besloot dat de man de miljoenste inenting zou krijgen. Dat kun je natuurlijk alleen als premier weten, dat dat de miljoenste was, dat begrijpt de lezer zeker wel. Hup, op de foto met de premier en nog wat lapzwansen en daar was de “photo-op”: de premier van Israël op de foto met een echte Arabier, die dankzij de premier een vaccin kreeg.
Het duurde geen uur, maar de journalisten – Godzijdank – deden hun werk en identificeerde de “gelukkige Arabier”: de man had een dubbele moord gepleegd en had er net 20 jaar op zitten…
Ik bespaar u de moppen en cartoons, maar in het Engels zou men zeggen dat de pers een “field-day” had: het houdt ook nog niet op…
Maar Bibi is niet de slimste, ontdekte ik gisteravond laat, toen een vriend me een link stuurde naar de documentaire over Sigrid Kaag. Hoe slim, hoe knap en hoe geslepen! Wat hebben we nog veel te leren. Mevrouw Al-Qaq laat zien dat ze werkelijk aan alles Qaq heeft en dat er maar een doel is: Palestina door de strot van elke Nederlandse burger rammen, en dan, terwijl de aandacht daarop is gericht, in alle stilte een couponnetje afscheuren van elke internationale hulp-cheque die zij ondertekend.
U werd gepresenteerd met dezelfde warme persoonlijkheid als “IJzeren Harrie” – deze dame gaat uw premier worden. Omdat ze slim is, omdat ze foute dingen gewoon schoon wast en deel maakt van uw samenleving, waardoor u het allemaal heel gewoon zult vinden en accepteren.
Ergens in de dertiger jaren van de vorige eeuw zei iemand: “je vertelt een leugen en herhaalt die net zolang totdat iedereen begrijpt dat het de waarheid is”. Zoek het maar op wie het was.
Nee, na gisteravond weet ik het zeker: het wordt een prachtjaar want dit soort typetjes zorgen ervoor dat typetjes zoals ik wat te schrijven hebben.
En mocht u in Nederland tijdens de verkiezingen in maart willen kiezen tussen “meer, meer” of “minder, minder” onthoudt dan een ding heel goed: het gaat er om of u meer of minder van deze onzin bereid bent te slikken.
In elk geval: dank! Een prachtjaar gewenst allemaal: we gaan genieten van het gestuntel, gestotter en het ontkennen van deze “pezzonovante”, zoals Vito Corleone zou zeggen. De man zou trots zijn geweest op wat de Nederlandse politiek is geworden. Als Nederlander die in het buitenland woont, vind ik dat ik niet moet kiezen in Nederland, hoewel het kan.
Maar geef mijn portie maar aan Fikkie.
“Beste lezers, in bovenstaande column “Mijn Portie Aan Fikkie” vergeleek ik de persoonlijkheid van Sigrad Kaag met die van Ilse Koch. Deze vergelijking is terecht niet goed aangekomen bij iedereen. Ik had haar persoonlijkheid kunnen vergelijken met die van Jack de Ripper, Charles Manson of zelfs Koningin Elizabeth: het ging me om de warme persoonlijkheid en niet om de historische waarde. Ondertussen hebben we deze vergelijking veranderd, daar de opinie en reacties van mijn lezers voor mij belangrijk zijn. Voor de duidelijkheid: er werd een vergelijking gemaakt met de warme uitstraling van deze mensen en in geen geval werd Kaag vergeleken met een oorlogsmisdadigster. Wie in de jaren 60 het proces tegen Koch herinnert, weet dat, naast haar verleden, de meeste opmerkingen in de media toen over haar warme persoonlijkheid gingen. Excuses voor enig ongemak en dank voor uw kritiek.”
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
