Het was te verwachten en toch, toen het gebeurde, stond ik verbaasd. Die stormloop op de regeringsgebouwen in Washington is volgens mij een boodschap. En nee, niet over wie republikein of democraat is: dit was een les hoe men anarchie kan organiseren. Hoe je mensen kunt opruien en met welk gemak je de controle over een opgeruide menigte kan verliezen.
Zoals gewoonlijk zullen velen denken dat dit nergens anders kan gebeuren. Maar daar ben ik het niet mee eens. Vaak genoeg zijn wij getuigen van demonstraties die uit de hand lopen. En dan blijkt dat de demonstranten de relschoppers niet kennen. Extra hulp die niet gevraagd, noch gewenst is.
We kennen de opruiers in de geschiedenis. Hun namen zijn bekend, maar hebben we ook hun methodes begrepen? Hebben we daar iets van geleerd?
Het is niet moeilijk om mensen op te ruien. Vooral wanneer men zich in een hopeloze of uitzichtloze situatie bevindt: een beetje orator kan deze mensen hoop geven. Niet door te zeggen hoe hun problemen opgelost kunnen worden – nee: je gaat naar deze mensen, vertelt ze dat je hun probleem snapt, geeft geen oplossing, maar je wijst wie er schuldig aan is, wie dat gedaan heeft. En dan allemaal achter die schuldige aan.
Voorbeelden kan de lezer genoeg vinden. Vaak hebben de opjutters het prima door waar ze mee bezig zijn. Maar nog vaker zijn het situaties waar de menigte er met de woorden van de opjutter vandoor gaat en niet valt in te houden.
Dit is wat we deze week zagen. Een losgeslagen menigte die als enig doel had om ravage aan te richten, zonder eigenlijk te snappen waar ze mee bezig waren. En diegene, die hun de inspiratie en motivatie gaf, schrok zich echt te pletter. Daarom rende hij naar de camera’s en probeerde de Stormtroopers te kalmeren, wat amper lukte.
Dan kijk je naar de beelden en je denkt twee keer: bij ons kan dat niet gebeuren. Eenmaal als feit, de tweede maal als vraag. Want de grens is zo dun.
Er zijn al landen waar de regering er iets van geleerd heeft: Duitsland kondigde al aan de beveiliging om de regeringsgebouwen op te schroeven. Andere landen zullen dat ook wel gaan doen.
Wij, in Israël kijken met bezorgdheid naar de 24ste maart. De dag na onze verkiezingen.
Laten we hopen dat we er iets van geleerd hebben en geen gekke dingen gaan meemaken, mocht Netanyahu verliezen.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
