Jawel, het is ons gelukt: we gaan de vierde verkiezingen in 2 jaar tijd meemaken! Het jarenlange bewind van Netanyahu lijkt nu eindelijk in zicht: uit zijn eigen partij lopen mensen weg naar andere partijen, teken dat ook daar het wel genoeg is geweest.
Netanyahu, die niet alleen zijn brede steun, maar ook zijn verbale genialiteit is verloren, hamert dag en nacht op de linkse politici, die zijn jarenlange macht ondermijnen. De rechters zijn linkse donders, de diverse directeuren van ministeries – vaak persoonlijk aangesteld door Bibi – zijn allemaal linkse duivels. Ook zijn nieuwe competitie, Gideon Sa’ar, die de Likoed verliet om een “echte rechtse partij” op te starten, is in feite een vijfde linkse colonne. Hij, Bibi, versloeg de Corona, hij, Bibi, bracht het geneesmiddel naar Israël en hij, Bibi, tekende vredesverdragen met vier landen.
Even voor de duidelijkheid, we hebben verdragen met vier landen waar we nu diplomatieke relaties mee hebben. Zonder meer een prestatie, maar we hadden geen oorlog met die landen, we normaliseren onze relatie met ze. Over de Corona hoef ik u niets te schrijven: u weet wel beter.
Maar we gaan dus weer kiezen: de “generaals-partij”, BlauwWit, is al uiteengevallen. Ik ken persoonlijk de leiding van de partij en verzeker u dat enkele generaals niet door willen gaan in de politiek. Eentje heeft me dat zojuist al bevestigt. “Oorlog en militaire acties zijn minder smerig dan politiek.”, was zijn motivatie.
Bibi, nog wel premier, is bijna dagelijks op de tv. Soms denk ik dat hij het met opzet doet om mijn avond te versjteren. Een premier kan tv-tijd eisen voor een belangrijke politieke verklaring of in geval van nood. Maar onze Netanyahu vertelt ons bijna dagelijks hoe goed hij wel niet is en dat alles wat fout is gegaan de schuld is van anderen. Na bijna 20 jaar rechtse politiek en rechtse regeringen zijn volgens Netanyahu de linkse partijen schuldig aan het ondermijnen van zijn gezag. Alleen, let op: de linkse partijen bestaan nog amper in Israël. Onderlinge ruzies en ego’s groter dan de Sahara-woestijn maakten het onmogelijk om deze extreme en vaak haatvolle partijen te leiden.
Jaren terug, aan het begin (wat ik u al eerder heb beschreven) was hij een fenomeen: jong, Israëli, ex-commando en een fantastische redenaar. Nu, na al die jaren en in een politieke hoek gedrukt, begint hij pathetisch te worden. Ik hoor Toon Hermans “wat een spreker is die man”, zodra ik Bibi zie of hoor. Ondertussen is Netanyahu in vele ogen net zo pathetisch als de tovenaar van Oz, toen de waarheid bekend werd.
Maar kiezen kunnen we, wij Israëli’s. Eerlijk is eerlijk, in de laatste twee jaar hebben wij meer ervaring met verkiezingen dan u daar in Nederland. Maar het is een ervaring die gelijk staat aan iemand die vijf maal getrouwd is geweest en zichzelf een expert op het gebied van huwelijken vindt: er zit een reukje aan.
Laat ik duidelijk zijn: op gebied van defensie en internationale politiek is het een pienter mannetje, onze Bibi. Ik vermoed dat zijn hebzucht, grootheidswaanzin en absoluut “defunctional family” hem uiteindelijk ten val brachten. En ik schrijf ‘ten val’ want ik zie bij de komende verkiezingen in maart 2021 geen overwinning voor Bibi. Tot nu toe was deze visie beïnvloed door hoop, maar de situatie is nu anders: vanuit de Likoed lopen goede mensen weg. Vaak leden die heel dicht bij Netanyahu stonden. Bibi’s hysterisch geschreeuw dat opeens iedereen die iets tegen hem heeft een landverrader is, links is en een gevaar voor het bewind moet zijn, valt nu meer en meer op dovemansoren. Voornamelijk omdat we moe zijn van zijn gezwammel.
Uiteraard heeft de Corona bijgedragen aan deze crisis, maar, eerlijk is eerlijk: er is geen regering in de wereld die dit goed aangepakt heeft– er was geen scenario voor deze horrorfilm.
Mijn vader, binnenkort al een jaar niet meer bij ons, had scherpe opmerkingen over de verdeeldheid onder het Joodse Volk. Ik zelf zeg graag dat ons Volk in twee groepen verdeeld is: de ene groep weet alles, de ander groep weet alles beter. Pa zei altijd dat de premier van Israël over 9 miljoen premiers regeert.
De aangekondigde verkiezingen geven veel politici koorts, en ook die is niet vanwege de Corona: iedereen wil premier worden, plotseling zijn er partijen van 2-3 man en ik garandeer u: het zijn allemaal goede kandidaten. Ze kunnen zich niet verenigen in 1 partij, omdat iedereen de baas wil zijn, wat voor mij voer genoeg is voor nog vele leuke artikelen.
Ik ga u op de hoogte houden, maar vandaag is het Kerst, dus wens ik iedereen een Prettige Kerst. Toch wil ik u een mooie quote van de onmogelijke Jackie Mason niet nalaten, dus daar gaat hij, in het Engels:
“Roses are red
Violets are blueish
If it wasn’t for Christmas
You would all be Jewish”
Geniet van uw feestdagen!
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
