De oproepen van de Saoedische kroonprins Muhammad bin Salman om Israëlische Arabieren uit te nodigen om in Saoedi-Arabië te wonen en werken, kunnen een diplomatieke doorbraak of een cynische truc zijn.
Een artikel van Shay Attias.
Tot verbazing van velen heeft Saudi-Arabië onlangs aangekondigd dat het werkvisa zal aanbieden aan Arabische staatsburgers van Israël. De reacties waren verdeeld in twee hoofdkampen: degenen die dit zien als een diplomatieke kans voor Israël, Saoedi-Arabië en de hele regio; en degenen die het zien als zowel een cynische zet als een gevaarlijke verleiding voor Israël en de VS.
Een centraal bezwaar tegen het plan is dat het het Palestijnse probleem omzeilt. Tachtig procent van de Palestijnen voelt zich in de steek gelaten door de Saoedische ouverture naar Israëlische Arabieren. Door de prioriteit van de Palestijnse kwestie te verminderen, kunnen Jeruzalem en Riyadh samenwerken aan hun “echte” problemen, waaronder nationale veiligheidsbedreigingen zoals ISIS en Iran.
Het initiatief opent de mogelijkheid van meer economische interactie tussen Riyad en Jeruzalem, wat zou kunnen resulteren in economische voordelen voor beide landen. Zoals een vooraanstaande journalist in het koninkrijk zei: “De beste manier om de betrekkingen tussen Israël en Saoedi-Arabië te verbeteren, is door Israëlische Arabieren in de Golf te laten werken en zo een brug te slaan tussen de staten.”
Het is onduidelijk of Mohammed bin Salman volledige normalisatie met Israël voor ogen heeft. Op het basisniveau houden Palestijnen, Saoediërs en Israëliërs zich al bezig via sociale mediakanalen. Woordvoerders en functionarissen die alle drie de partijen vertegenwoordigen, hebben vreedzaam gecommuniceerd.
Het initiatief zou een voortzetting kunnen zijn van de doctrine van kroonprins Mohammed om islamitisch terrorisme en extremisme in het koninkrijk, met name ISIS, te bestrijden. Saoedi-Arabië, als geboorteplaats van de islam, zal altijd een belangrijk doelwit zijn voor die groep. ISIS is de belangrijkste bedreiging voor de veiligheid van de bevolking van Saoedi-Arabië en voor Mohammeds stabiliteit als leider.
Trump zal ongetwijfeld blij zijn om meer bewijs te zien van Arabische landen die effectief tegen ISIS vechten. De ambassade van Saudi-Arabië in Washington heeft gezegd dat het koninkrijk “een veelzijdige campagne voert die extremisme aanvalt op zijn ideologische wortels als een cruciaal onderdeel van zijn strategie om terrorisme te verslaan”, wat een sterke boodschap is voor zowel Trump als de kroonprins. De voormalige Amerikaanse ondersecretaris voor terrorisme zei in 2014 dat “Saoedi-Arabië in alle opzichten een van de landen is die het meest centraal staan in onze wereldwijde inspanningen op het gebied van terrorismebestrijding … Ik zou de kwaliteit van deze relatie willen karakteriseren als een van een actief partnerschap gericht op het boeken van vooruitgang op verschillende gebieden. . “Een rapport van het Amerikaanse ministerie van terrorisme van 2 juni 2016 zei: “Er is geen land dat de Islamitische Staat of Al Qaeda meer wil verslaan dan Saoedi-Arabië.”
Riyadh zou ook zijn diepe afhankelijkheid van de olie-industrie in gedachten kunnen hebben, terwijl het probeert om hoogwaardige menselijke activa in Israël te verkrijgen. Een lid van de Shura-raad zei dat het doel van het Israëlisch-Arabische initiatief is “om professionals en investeerders naar het land te trekken om te helpen bij de economische veranderingen die worden gepromoot door kroonprins Muhammad bin Salman.”
Toen Trump werd gevraagd naar zijn steun voor Muhammad bin Salman, die de CIA als persoonlijk verantwoordelijk beschouwt voor de brute moord op journalist Jamal Kashogghi, antwoordde hij: “Amerika is de eerste.” Zijn punt, zoals hij uitlegde, was dat zijn steun aan de kroonprins weerspiegelt dat het koninkrijk miljarden uitgeeft aan het Amerikaanse leger, “honderdduizenden banen” oplevert voor Amerikanen, de olieprijzen laag houdt en Amerikaanse auto’s op de weg houdt.
Wat betreft Israël, zijn speciale relatie met de VS staat niet toe dat het in strijd is met de nationale belangen van Amerika, en Trump beschouwt Saoedi-Arabië als een cruciale bondgenoot. Het is evenmin noodzakelijkerwijs in strijd met de Israëlische belangen om te reageren op Saoedische toenaderingen. Zeker in de ogen van Trump is de kroonprins een cruciaal element in de poging om de Iraanse agressie te verminderen. “Als je naar Israël kijkt, zou Israël zonder Saoedi-Arabië in ernstige moeilijkheden verkeren”, zei hij.
Veel Israëliërs verdenken Muhammad bin Salman en beschouwen hem niet als een betrouwbare partner als het gaat om de Israëlische nationale veiligheid. Ze merken op dat het koninkrijk Israël geen hulp biedt bij het omgaan met zijn meest onmiddellijke bedreigingen: Hamas en Hezbollah.
Het is enigszins ironisch dat voormalige senior Obama-adviseurs en columnisten zoals Thomas Friedman, die nog steeds enthousiast is over “Saoedi-Arabië’s verbazingwekkende Arabische Lente”, alles hebben gedaan wat ze konden om het koninkrijk te ondermijnen en tegelijkertijd Iran te promoten. Israël moet voorzichtig zijn. Zelfs als de kroonprins serieus is in zijn toenadering, zijn er honderden andere machtige prinsen in de geboorteplaats van de islam die er geen belang bij hebben de betrekkingen met Israël te normaliseren.
Dit artikel verscheen eerder op de website van The Begin-Sadat Center for Strategic Studies en is geschreven door Shay Attias die eerder (2009-2013) oprichter en hoofd was van de Public Diplomacy Department op het kantoor van de Israëlische premier en is een doctoraats kandidaat in internationale betrekkingen aan de Bar-Ilan University , waar hij docent is aan de Communications School .
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
