Laten we eerlijk zijn: hij was erg apart. Met een woordenschat van 600 woorden en een persoonlijkheid van een verwend ventje van 8, lukte het hem toch maar om tot president verkozen te worden. En daar kun je het Amerikaanse verkiezingssysteem de schuld van geven, of opkomen met allerlei complottheorieën – hij zat daar toch maar.
Als Israëli ben ik Trump dankbaar: hij sloeg het hele midden oosten wakker en kwam met een andere oplossing, iets waarmee politici nooit mee bezig zijn: echt zaken doen. En het lukte hem warempel ook nog!
Vele “experts” gaan nu analyseren hoe het zover is gekomen dat Trump de verkiezingen verloor. Ik ben geen expert. Maar ik geef Bibi de schuld.
Netanyahu doet alles om premier te blijven: hij verloor 3 maal de verkiezingen in 1 jaar, maar bleef zeggen dat hij won en bleef zitten. Maar om alles te doen om premier te blijven – dat is heel wat werk. Neem bijvoorbeeld onze religie. Mozes, de eerste rabbijn, wordt drieduizend jaar later nog steeds rabbijn genoemd en niets anders. Sommige rabbijnen vinden dat niet genoeg. Dus werden er titels uitgevonden, waar geen tegenspraak bij geduld werd: Chacham (heel wijs), Leraar, Rabbijn, zolang het maar wat moois klonk. Deze religieuzen hebben 20 jaar geleden hun loyaliteit te koop gezet en Bibi kocht. Dit gaat zo ver, dat ook als er Corona-beslissingen moeten worden genomen, dan zijn de religieuze groeperingen van tevoren beschermd: Ze mogen meer, ze betalen amper of geen bekeuringen, want anders raakt Bibi zijn baan kwijt.
Enkele jaren geleden laaide de discussie om de Klaagmuur weer op. Hoewel bevrijdt door Parachutisten, eisten de religieuze partijen niet zeggenschap, maar eigenschap op over de Klaagmuur. En Bibi, altijd een lapzwans als het om zijn baan gaat, stemde toe. Dat hield in dat een ieder die niet orthodox-religieus is, zich aan hun regels moet houden. De Amerikaanse Joodse gemeenschap kent meer diversiteit dan in Israël en wordt door de religieuze partijen in ons land geminacht en als niet-joods verklaard.
Niets wat de Joden in Amerika (behalve de zeer orthodoxen) deden was koosjer en als klap op de vuurpijl wilden Amerikaanse Joodse vrouwen bidden bij de Klaagmuur! Hoewel er geen Halachische wet is (Halacha is de wetgeving van het Jodendom) die vrouwen verbiedt te bidden, hebben de meeste rabbijnen geen zin in concurrentie (niet vergeten: de wetenschap heeft bewezen dat vrouwen slimmer zijn dan wij, mannen…). Dit en de rare uitspraken van Bibi, waarmee hij de religieuze partijen paaide, resulteerde in een breuk tussen de meeste Amerikaanse Joodse gemeenschappen en de regering van Netanyahu, wat zo intens werd dat alles wat Bibi leuk vond en een ieder die Bibi steunde, op een zwarte lijst kwam te staan. Was Trump aardig verzekerd in 2016 van de meerderheid van de “Joodse kiezer”: deze keer ging 70% van deze stem naar Biden. Niet omdat Biden in hun ogen zo perfect is, maar omdat ze Bibi niet meer kunnen zien.
Het zal nog tijd duren voordat alle berekeningen in een precieze uitslag worden vertaald, maar we kunnen aannemen dat Biden won. Maar ook daar neemt Bibi geen genoegen mee. Toen hij gevraagd werd over Kamala Harris en haar Joodse echtgenoot, wist Bibi te vertellen dat de man liberaal Joods is en dus amper Joods genoemd kan worden. Wat Bibi vergeet te vertellen is dat, toen bij besloot echt de politiek in te gaan, zijn vrienden hem erop attendeerden dat hij met een niet-Joodse vrouw (Fleur, zijn tweede vrouw) getrouwd was, werd deze vrouw Joods verklaard na het betalen van een fiks bedrag aan een liberale rabbijn en een bijzonder kort Gioer-proces (periode waar tijdens men Jodendom, riten en gebruiken leert). Want toen waren de liberale Joden wel handig voor Bibi. Niet dat het Joods-worden van vrouw Fleur iets hielp: tijdens een tussenlanding in Amsterdam had Bibi een vluggertje met een EL AL stewardess, die meteen zwanger werd en zijn derde vrouw, Sara werd, waardoor ook Fleur eruit gegooid werd.
Terug naar Trump: ergens op onze Golanhoogte staat een enorm groot bord. Het is wat verkleurd, maar er staat met grote letters: Trump Heights. Bibi wilde een nieuwe stad bouwen en maakte veel ophef met een pseudo-ceremonie enkele jaren geleden: er is geen aanvang gemaakt met iets te bouwen daar, want net als vele andere beloftes van Bibi komt hij ook deze belofte niet na. Misschien dat het bord over enkele jaren een waarde gaat krijgen voor verzamelaars – meer dan dat gaat er denkelijk niet gebeuren.
Toch blijft er iets achter van deze opmerkelijke president. Hoe onorthodox de man was – zijn getwitter, zijn scheldnamen, zijn liefde voor cheeseburgers en bijna autistisch gedrag: allemaal belangrijk om te herinneren, maar ik zal de man herinneren als degene die het waagde om naar het midden oosten te komen met een compleet andere aanpak en een paar vredesverdragen in elkaar flanste alsof het niets was.
Voor ons was dat heel wat.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
