O, o, o, daar stonden ze weer: Mahmoud Abbas en zijn club van rovers. Huilie, huilie, want minder en minder mensen kopen hun verhaaltjes.
Even om duidelijk te zijn: ik ben voor een Palestijnse Staat, en liever nog vandaag dan morgen. Reden? Deze bevolking is opgegroeid met de overtuiging dat alle verhaaltjes waar zijn en weten dus niet anders, maar ook omdat wij in Israël absoluut geen trek hebben om over een ander volk te heersen.
Maar terug naar Abbas…ehh…Dr. Abbas, want ooit schreef hij een scriptie waarin hij de Holocaust ontkende (hup! Meteen een reden om in Nederland ontvangen te worden als held). Zoals u weet is er geen Palestijnse staat, er is een Palestijnse Autoriteit, waar Abbas voorzitter van is. Reden voor Kaag om hem President te noemen, hoewel de man 15 jaar geleden werd gekozen als voorzitter voor een periode van 4 jaar, en sindsdien verkiezingen heeft verboden (hup! Meteen een reden voor Kaag om hem wat zakgeld toe te sturen, want het onderhoud van zijn – door de EU gebouwde – paleis met 84 kamers is echt heftig).
Nu dat we normale relaties gaan onderhouden met diverse Arabische landen (die moe zijn van het zwak ge-OH van de Palestijnen), wordt het wat moeilijker voor Abbas en zijn 40 rovers om geld te krijgen. Dat geld ging voornamelijk naar de privé bankrekeningen van deze club. Infrastructuur is geen investering bij de terroristen club, tenzij het om wapens en tunnels gaat.
Maar de afgelopen week kreeg het woord “gotspe” een nieuwe definitie, dankzij Abbas!
Hij wilde weten waarom de FIFA het lidmaatschap van de Palestijnen had opgezegd. Opgezegd? Bij de FIFA krabde men zich op het hoofd.
Ja, inderdaad. Het Britse Mandaat was lid van de FIFA want in de jaren 1930-1948 was het gebied Palestina (deel van het Britse Mandaat in het Midden-Oosten sinds 1917) actief lid van de FIFA.
Geloof me, als het geen vrome Moslims waren hadden ze de kurk van een fles Champagne getrokken. Meteen waren de media vol met het blije bericht dat Palestina “al jaren lid is” van de FIFA. Ik vermoed zo dat Kaag al gratis kaartjes voor de volgende wedstrijd wilde aanvragen maar helaas, zoals men zegt: God is in de details.
Want wie speelden al die jaren in het Palestijns elftal? Even koekeloeren in de archieven van de FIFA en dan zijn hier de namen: Willi Berger, Avraham Reznik, Pinchas Fiedler, Zalman “Dzampa”Friedmann, Gdalya Fuchs, Yohanan Sukenik, Amnon Harlap, Peri Kraus, Paul Kastenbaum, Chaim Reich en Avraham Nudelman.
Mooie authentieke Palestijnse namen, toch?
Stilte alom. Waarschijnlijk ook huilen op de Dam want er is weer een mythe verbroken. Want Palestina was een regio, van 1517 tot 1917 onder Turkse bezetting, 1917-1948 onder het Britse Mandaat en sinds 1948 zitten wij, de rotjoden, daar.
Kaag zal nu wel tickets aan het zoeken zijn voor de wedstrijden in Abu Dhabi, dat gaat met gemak want haar naam is ook Al-Qaq (goh, dat rijmt, misschien een liedje schrijven?).
Ondertussen waren Israëlische en Amerikaanse diplomaten gisteren even in Bahrein, waar diverse verdragen voor samenwerking werden getekend. Zoals gezegd, gaan we exporteren, importeren (eerste schip uit die omgeving kwam verleden week al aan in Haifa), bij elkaar op vakantie en met elkaar studeren. Dat is normaal. Bij ons.
Niet op de Dam, niet bij de EU en zeker niet bij Kaag.
Maar een detail van deze verdragen viel mij op, vandaar dit epistel: Israël verzoekt om, samen met de VAE, de Staat Palestina lid te maken van de Olympische Bond (sinds 1972, toen de Palestijnen eenmaal “deelnamen”, hebben we niets meer van ze gehoord…) en de FIFA. Waarom? Omdat we geloven dat ze op een dag een staat zullen zijn, omdat we geloven dat, met de juiste leiding, Palestina een deel kan uitmaken van het nieuwe Midden Oosten en omdat een welvarend buurland minder snel oorlog zal gaan maken dan de – door de EU gefinancierde – terroristen club van Abbas.
Kunt u zich het indenken? Een menigte op de Dam die “Hup Palestina!” schreeuwt tijdens een voetbalwedstrijd tegen Maccabi Haifa? Nog even, lieve lezers, nog even.
Want vrede is net om de hoek.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
