Met een serieus gezicht en ingestudeerde dramatische bewegingen sprak onze premier ons weer eens toe. Was lang niet gebeurt, zeker anderhalve dag niet. Onze premier heeft heel wat gaven. Niet alleen een zeer getalenteerde spreker (hij heeft er ooit acteerlessen voor genomen), hij kan ook actuele situaties in kleuren en geuren zo voordoen, alsof er niets anders meer bestaat. En ik bedoel: ware situaties, die we inderdaad in de gaten moeten houden, maar door hem gebruikt worden als een nationale dreiging. Jarenlang hoorden we in elke tweede zin het woord “Iran” vlak voordat we gingen slapen, zodat we nachtmerries kregen van de taferelen die Bibi ons voorschotelde.
Nu is dat de Corona natuurlijk. Toen we in Februari de eerste alarmerende berichten kregen dat de Corona weldegelijk toe sloeg in ons land, kregen we van Bibi een “vader-des-vaderlands”-speech: het zal heel erg worden, zeker 10.000 doden in een paar maanden, maar hij, Bibi, had alles in handen en over 3, misschien 4 weken, zou hij ervoor zorgen dat het eerste vaccin tegen de Corona uit Israël zou komen. De Mossad kocht meteen 10.000 ademhalingsmachines op de zwarte markt en Israël was klaar voor de start. We leerden wat Zoom was en begonnen de lockdown, waardoor we voor het eerst in de geschiedenis van ons volk (geen kleinigheidje – meer dan 5000 jaar) de Joodse feestdagen allemaal thuis vierden.
Meteen kwam Bibi ons waarschuwen voor de tweede en derde golf. Niet dat hij snapte waar hij het over had, daar Corona gewoon blijft en de stijging in besmette personen meer te maken had met onderling contact dan met een virus dat even pauze nam en terugkwam.
De zomer kwam en ging voorbij en hup! weer zijn er meer besmettingen. Tegelijkertijd waren er zoveel demonstraties tegen Bibi, dat hij besloot om niet alleen het Volk Israëls thuis te laten zitten, maar ook demonstraties verbood, lekker rustig.
Alleen: het werkt bij Bibi niet meer zoals gepland. Zijn vrouw (veroordeeld voor jatten uit de staatskas) had geen zin om haar haar te kammen, maar met de lockdown kon niemand haar helpen. Dus kreeg ze advies een promofilmpje te maken om maskers te dragen. Voor zo’n film heb je make-up en een kapper nodig. Die uit Tel Aviv naar Jeruzalem moesten komen want, zoals u weet, er zijn geen kappers en make-up artiesten in Jeruzalem. Zijn minister voor milieubeheer, Gila Gamli’el, besloot voor de feestdagen naar haar schoonfamilie in Tiberias te gaan, 157 km van haar huis in Tel Aviv. Ze wist niet dat de lockdown ook voor belangrijke mensen als ministers gold.
De opperbevelhebber van ons leger had zijn schoonouders over voor een diner tijdens de feestdagen, terwijl je maar 1000 meter van je huis af mag zijn tijdens de lockdown. Het hoofd van de geheime dienst. De minister van volksgezondheid. Opperrabbijnen. Managers van bekende bedrijven – allemaal hadden ze moeite met het begrijpen van de regels – die waren toch voor het volk? Niet voor belangrijke mensen?
Terwijl Bibi elke dag op de tv was en de Corona-situatie besprak (“wordt verspreid door demonstranten, die eigenlijk linkse anarchisten zijn en een putsch beramen op de zo democratisch gekozen regering”) de algemene situatie in het land besprak (“het gaat niet om de valse beschuldigen tegen mij – wie mij weg wil hebben is een verrader en wil in feite het einde van de Staat Israël), kregen we elke dag een uitzondering op de regels die hij ter plaatse stond te verzinnen en vaak nog niet eens door de regering waren goedgekeurd.
Maar hij, Bibi, was ons Redder. Op een goed moment mocht eigenlijk niemand meer naar buiten, alle winkels, cafe’s etc. dicht want we hebben een dodelijke epidemie die tienduizenden zal doden. Nou ja, behalve de religieuze partijen, want anders lopen die weg uit de regering. Dus met 20 man naar de synagoge gaan mag, maar met vijf man in een cafeetje zitten niet. Ook mag je de zee niet in, levensgevaarlijk met die Corona, wist u dat? Maar een bruiloft van het kleinkind van een rabbijn met 6000 man hossen en dansen, ja dat kan.
Het zal de lezer niet verbazen dat onder deze omstandigheden het Volk Israëls meer dan genoeg had van deze praatjes. Dus lapte men de nieuwe instructies min of meer aan zijn laars en kijk wat een wonder: de besmettingen gingen omlaag.
Misschien mag er binnenkort weer gedemonstreerd worden tegen Bibi, hoewel de kans groot is dat op het laatste moment dat ook weer wordt geannuleerd.
Afgelopen vrijdag was het “viswijf” op de televisie. Toen ze enkele jaren minister van cultuur en sport was, trok Miri Regev alle subsidies in voor voorstellingen en activiteiten die met de Arabische bevolking van Israël te doen hadden. Daarbovenop ging ze tekeer op het oude thema van “het verschil tussen joden uit Europa en die uit Arabische landen”, waar vroeger heel wat om te doen was om dat de Asjkenaziem de Sefardiem jarenlang gediscrimineerd zouden hebben. Dus noemde ze alle Asjkenazische joden stomkoppen en eiste ze dat de muziek op de staatsmedia meer (voornamelijk) uit de “oosterse” hoek kwamen. Dit leidde toen tot een grote ruzie die nooit is bijgelegd.
Maar afgelopen vrijdag kwam ze op tv als minister van Transport. Live op tv viel ze de presentator, Berkovich, een ex-voetballer met een rijke internationale carrière achter zich aan, omdat hij beweerde dat de regering zich gedraagt als een criminele familie. “Ik bezweer je, zolang jij je excuses niet aanbiedt tegenover alle leden van de Likoed-partij, die jij een criminele familie noemde, word jij nooit de trainer van het nationaal elftal.”, herhaalde ze schreeuwend en spugend diverse malen.
Een belangrijk moment in onze geschiedenis, daar een minister openlijk iemand bedreigde. Niet dat Bibi er zich druk over maakte: ze was niet meer dan 1000 meter van haar huis voor de uitzending, dus niks aan de hand.
Israël bevindt zich in een impasse: er is geen geloofwaardigheid meer aan de regering, Netanyahu heeft met succes al zijn tegenstanders verlamd, het volk tegen elkaar opgezet en, zodra er weer een nieuw schandaal over hem naar buiten komt, heeft hij altijd wel iemand in zijn regering die weer iets doms zei of deed, waardoor hij de schijnwerper op iemand anders kan richten. Een budget voor het jaar 2020 is er niet, en er is niemand die deze lapzwansen ontslaat. Alsof ze in een andere wereld leven.
Maar wij hebben een geheim: niemand – noch van buiten of van binnen – maakt dit land kapot. Niemand die mijn Zionisme kan laten verdwijnen. Weet u waarom?
Wij hebben Hoop, HaTikwa, en weten dat ook dit nog goed gaat komen. Nee, niet vanzelf en ook niet met geweld.
De wil van Het Volk is altijd sterker dan die van de despoot.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
