Donderdagavond was het dan zover, premier Netanyahu en minister van Defensie Gantz, eisten primetime zendtijd op alle tv kanalen om ‘het volk toe te spreken’. Waar Gantz zijn verder nietszeggende toespraak begon met het aanbieden van excuses voor het falen van de regering in de strijd tegen het coronavirus, was daar bij premier Netanyahu geen sprake van, integendeel ‘hij sloeg zichzelf op de borst’ omdat “hij had besloten in tegenstelling tot wat de experts hadden geadviseerd”.
Netanyahu begon zijn toespraak met het bedanken van medisch personeel, politie en militairen voor hun strijd tegen het coronavirus.
Geen woord van medeleven met de 120.000 Israëlis die in 1 week werkloos zijn geworden.
Geen woord van medeleven met de duizenden kleine ondernemers die hun levenswerk vernietigd zagen worden door sluiting van winkel of bedrijf.
Geen excuses voor het falen van de regering.
Nee, het enige wat Netanyahu deed was zich zelf op de borst slaan.
Eerder op donderdag had de door Netanyahu benoemde coronavirus tsaar, professor Gamzu, op Channel 13 laten weten tegen deze volledige lockdown en afsluiting van de economie te zijn omdat “het een te grote klap voor de economie is en dat zijn advies was een 50% reductie van de economie met daarbij ‘volledige afsluiting van de ‘rode gebieden’, wat ook andere door de regering ingehuurde experts hadden voorgesteld.
Netanyahu daarentegen zei in zijn tv toespraak “ik heb alle informatie van de experts bestudeerd en daarna naast mij neergelegd want in het verleden is gebleken dat beslissingen die ik op mijn eigen gevoel neem altijd beter bleken te zijn”.
Mijn mond viel open, Israël gaat dus minstens twee weken, en zoals het ernaar uitziet, mogelijk vier weken in volledige lockdown vanwege ‘het onderbuik gevoel van één man en niet vanwege adviezen van daarvoor ingehuurde experts.
Uit interviews met bij de beslissing aanwezige betrokken bleek dat Netanyahu in eerste instantie de voorgelegde aanbevelingen wilde uitvoeren, maar toen bleek dat de wekelijkse demonstraties tegen hem daarbij niet zouden stoppen, hij alle adviezen van tafel veegde en besloot tot een volledige lockdown.
“Maakt u zich over de economie geen zorgen”, zei Netanyahu, “volgens de OESO doet Israël het uitstekend”, waarbij hij niet zei dat dezelfde OESE het land eerder had gewaarschuwd dat een volledige afsluiting funest voor de economie zou zijn.
Hij wees erop dat Israëls economie dankzij de enorme gas exporten die over een paar jaar gaan beginnen er zeer goed voor zal staan, terwijl hij toch ook moet weten dat er in Europa steeds meer landen zijn die de komende jaren van het gas afgaan en gas uit Israël niet nodig hebben.
Ook zijn opmerking dat de regering enorme financiële hulppakketten voor bedrijven en mensen die hun baan hebben verloren, heeft klaargezet, slaat geen hout.
Uit een onlangs gehouden peiling bleek dat 49% van de bedrijven het tijdens de eerste afsluiting in het vooruitzicht gestelde hulppakket slechts ten dele of helemaal niet heeft ontvangen.
Als inwoner van dit prachtige land, maak ik mij kwaad over het prefereren van eigen belang boven de gezondheid van de inwoners, ik maak mij kwaad omdat na zeven maanden ik, en met mij honderdduizenden anderen, niet in staat zijn kinderen en kleinkinderen te zien.
Ik maak mij kwaad omdat ik, en met mij honderdduizenden anderen, opnieuw in een soort van gedwongen opsluiting gaan, terwijl alle ingehuurde experts zeggen dat dat niet nodig is.
Ik maak mij kwaad omdat het volgens Netanyahu niet aan de beslissingen ligt die hij neemt dat het virus een enorme stijging doormaakt, dat ligt volgens hem aan “de inwoners die de opdrachten van de regering niet opvolgen”.
Ik maak mij kwaad omdat er geen excuus is gemaakt voor het falen van de regering, dat er geen excuus is gemaakt voor zijn uitspraak eind mei op tv “we hebben het virus verslagen, ga er op uit, ga feesten, bezoek je familie, ga naar een restaurant of de shoppingmall”, en nadat iedereen dit ging doen , begonnen kort daarop het aantal besmettingen weer toe te nemen.
Vanaf vandaag 14.00 uur gaan ruim 9 miljoen Israëlis in een door Netanyahu opgelegde ‘opsluiting’, is er geen sprake van enige sfeer zoals die behoort te zijn tijdens de belangrijkste Joodse feestdagen, zitten honderdduizenden inwoners van Israël alleen tijdens deze feestdagen en verliezen honderduizenden hun baan, hun inkomen.
Maar premier Netanyhu heeft bereikt wat hij wilde, “er wordt niet meer tegen hem gedemonstreerd”.
Ontvang gratis onze nieuwsbrieven!
