De medische staf van Hadassah heeft het leven gered van Donia Mashasha, een 17-jarig meisje uit Beit Hanina. Zij kreeg een hartstilstand vlak voordat ze Eid al-Fitr zou gaan vieren, de feestdag die het eind van de Ramadan maand inluidt.
Op de dag van het incident was de familie Mashasha thuis in Beit Hanina, een Arabische buurt van Jeruzalem, en bereidde ze zich voor op het traditionele ontbijt met vermicelli en dadels.
Na het horen van een val uit de kamer van Donia veranderde de stemming plotseling en met goede reden.
Bij het binnenkomen van de kamer van de zeventienjarige trof de familie haar liggend op de vloer aan – haar gezicht blauw en zonder hartslag.
Haar vader Ziad nam meteen de beslissing om Donia naar het Hadassah-Universitair Medisch Centrum te brengen, op Mount Scopus in Jeruzalem, slechts 7,5 kilometer van zijn huis verwijderd, in plaats van te wachten op een ambulance, om zodoende tijd te besparen die ze niet hadden, om het leven van zijn dochter redden.
Haar broers, van wie er één is opgeleid in eerste hulp, probeerden Donia onderweg naar het ziekenhuis te reanimeren – van het huis naar de auto tot aan de eerste hulp.
Ze kwam zonder polsslag in het ziekenhuis aan – de hartmonitor vertoonde een platte lijn, waardoor de familie Mashasha het ergste moest vrezen.
Maar ongeveer een dozijn Hadssah-artsen en -verpleegsters – waaronder de artsen Momen Abbasi, Akiva Brin en Gil Dagan werkte onvermoeibaar om haar leven te redden. Na meer dan een half uur lukte het om haar hart weer aan het kloppen te krijgen.
Dat bracht het leven in haar lichaam terug en tranen van vreugde bij haar ouders en broers.
‘De doktoren en ander medisch personeel vochten als leeuwen’, zei Ziad. ‘Ik kan onze gevoelens niet beschrijven toen haar hart opnieuw begon te kloppen. Ze hebben mijn dierbare meisje gered. Ze hebben haar weer tot leven gewekt.’
Daarna gebruikte de medische staf van Hadassah preventieve maatregelen om het risico op hersenbeschadiging te verminderen dat normaal gesproken bij patiënten met een hartstilstand plaatsvindt, vooral bij mensen die zonder polsslag bij de Eerste Hulp aankomen. Door het gebrek aan zuurstof en de bloedstroom die de hersenen niet bereikt kan onherstelbare schade in 4-6 minuten optreden.
De door haar broers toegepaste reanimatie heeft in wezen haar leven gered en de meeste schade voorkomen die zonder de levensreddende techniek ongetwijfeld zou zijn aangericht.
‘Nadat we haar weer tot leven hadden gebracht, hebben we haar uitgebreid onderzocht om de oorzaak vast te stellen’, zegt Dagan van de afdeling Cardiologie van Mount Scopus. “We hebben haar ook een koelproces laten ondergaan ontworpen om hersenbeschadiging te voorkomen of te minimaliseren, door de hersenactiviteit te verminderen en het tijd te geven om te genezen.”
Voordat ze het ziekenhuis verliet, plaatste het medisch personeel een S-ICD subcutane defibrillator bij haar hart. Als het apparaat een plotseling hartprobleem detecteert, is het geprogrammeerd om een elektrische schok naar het hart uit te zenden om het risico op hartfalen te minimaliseren.
Donia had naar verluidt geen voorgeschiedenis van hartaandoeningen speelde teamsportvoetbal en trainde regelmatig- wat de zaak des te eigenaardiger maakte.
‘Dat ze een atleet was, heeft geholpen bij haar herstel’, zegt Dagan.
Donia’s vader was dolblij met wat de medische staf allemaal had gedaan en is ze voor altijd dankbaar.
‘Als we onze dochter nu op eigen benen zien, weten we dat dit komt door de professionele behandeling’, zegt vader Ziad. “Ik bedank alle medewerkers en in het bijzonder Dr. Gil Dagan die ons bij iedere stap heeft ondersteund.”
