Door gebruik te maken van een revolutionaire radiokoolstof dateringstechniek kan nu worden vastgesteld wanneer monumentale bouwwerken in de oude stad van Jeruzalem zijn gebouwd. Een van die bouwwerken die volgens deze methode is gedateerd, is de Wilson’s Arch bij de Klaagmuur.
Door zorgvuldig organisch materiaal te verzamelen in elke uitgegraven laag en minuscule monsters uit oude mortel te nemen, kan een interdisciplinair team van het Weizmann Institute en de Israel Antiquities Authority nu met enige zekerheid de oudheid van objecten in Jeruzalem vaststellen.
Met gebruikmaking van deze techniek ging men zich focussen op Wilson’s Arch, die een van de paden naar de Tweede Tempel ondersteunde. Er bestonden drie heersende theorieën over de constructie ervan: vroeg-Romeins (vóór 70 van de gewone jaartelling), midden-Romeins (1e-2e eeuw als Aelia Capitolina) of zelfs de vroege islamitische periode, zo’n 600 jaar later.
Wilson’s Arch is vernoemd naar de 19e-eeuwse Britse geograaf Charles William Wilson die de site documenteerde in een overzicht van Jeruzalem.
Onder leiding van Dr. Joe Uziel begonnen archeologen Tehillah Liberman en Dr. Avi Solomon, het onderzoek in 2015, in samenwerking met de Western Wall Foundation.
De archeologen werkten aan het blootleggen van de pier van de boog, dat is de muur die hem tegenhoudt.
Uziel legde uit dat het doel was om een of andere vorm van vloer, weg of bestrating te bereiken en zo te beoordelen wanneer de steun was gebouwd. Dit zou kunnen helpen om de boog te dateren. Er wachtte echter een andere verrassing.
“In plaats van de vloer te identificeren, kwamen we een gebouw tegen, een theater-achtige structuur waarvan we dachten dat het na de boog was gebouwd, waarbij de oorspronkelijke bestrating was afgebroken”. Hierdoor moest het team een andere methode vinden om de boog te dateren.
‘Hier begon de samenwerking met het Weizmann Institute‘, zei hij.
De onderzoekers van de Weizmann Wetenschappelijke Archeologie- eenheid hebben zich gericht op wat bekend staat als “micro-archeologie”.
“Voor dit project moesten we een heel specifieke strategie ontwikkelen”, legt prof. Elisabetta Boaretto uit, die samen met dr. Johanna Regev aan de studie werkte.
Hun team was in staat om verkoolde oude zaden in het cement tussen de stenen te identificeren en vast te stellen dat het cement deel uitmaakte van de oorspronkelijke structuur en niet een latere toevoeging was.
Uziel vertelde dat de boog die nog steeds overeind staat in twee fasen is gebouwd.
Tijdens de vroege Romeinse periode, met name onder koning Herodes, ondersteunde het bouwwerk een brug naar de Tempelberg die 7,5 meter breed was. Herodes, die in de tweede helft van de 1e eeuw voor de gewone jaartelling over Juda regeerde, stond bekend om zijn bouwactiviteiten, waaronder de renovatie van de Tempel in Jeruzalem. Enkele decennia later werd de brug uitgebreid tot een breedte van 15 meter.
Ook werd vastgesteld dat de theaterachtige structuur in een zeer belangrijke tijd in de geschiedenis van Jeruzalem was gebouwd.
‘Nadat Jeruzalem in het jaar 70 van de gewone jaartelling was verwoest, lieten de Romeinen een legioen achter om de zaken rustig te houden. Langzaam begon de stad zich weer te ontwikkelen. Ongeveer in het jaar 130 werd het uitgeroepen tot Romeinse kolonie en de naam werd veranderd in Elia Capitolina. We kunnen de structuur dateren naar dezelfde tijd,’ zei Uziel.
‘Het interessante is dat we verschillende aanwijzingen hebben dat het theater nooit is voltooid’, voegde hij eraan toe. ‘Het is moeilijk te zeggen of het kwam door het uitbreken van de Bar Kochba-opstand of om een andere reden, bijvoorbeeld omdat het geld op was.’
“Het raadsel van Wilson’s Arch had niet kunnen worden opgelost zonder gebruik van micro-archeologie”, concludeerde Boaretto. “We hebben aangetoond dat de extreme nauwkeurigheid van onze laboratoriumresultaten, zelfs voor de kleinste monsters, deze problemen met een hoge mate van zekerheid kunnen oplossen. We denken dat we kunnen helpen bij het oplossen van andere archeologische puzzels waarvoor radioactieve koolstofdatering niet eerder was overwogen.
Het project van dateringsstructuren in de stad gaat door. Het team werkt onder meer aan overblijfselen bij verschillende opgravingen in de City of David.
De opgravingen in het gebied van Wilson’s Arch zijn nog aan de gang. Het plan is om ze uiteindelijk open te stellen voor het publiek, als onderdeel van de Western Wall Tunnel-tour.
