Ooit leerde ik van een doorgewinterde columnist dat je in je column nooit “ik vind dat” of “naar mijn mening” moet schrijven. “Je column is jouw uitlaatklep, dus logisch dat wat je schrijft jouw mening is,” zo beleerde hij me.
Ik schijf dit omdat ik gisteren luisterde naar Joops gesprek met Theodor Holman. Leuk gesprek, daar niet van. Maar hoe langer ik luisterde, des te meer ik bedacht dat ik het deze keer niet eens ben met mijn vrienden. Ik proef in beide mannen een angst voor het virus die ik niet deel. Theodor zegt dat hij super voorzichtig is, gelooft in wat het RIVM hem voorschrijft en onzeker wordt van alle verschillende meningen die rondgaan. Joop antwoordt dat afwijkende meningen van het Israëlische bureau dat voor de veiligheid zorgt, eenvoudigweg niet op de TV komen. Theodor houdt zich angstvallig aan anderhalve meter afstand wanneer hij zijn hondje uitlaat. “Dan maar een ouwe lul’” vindt hij en zegt tegen basketballende jongens dat als zij het virus krijgen ze er wel overheen komen maar hij niet. Maar lieve Theodor, je wordt helemaal niet besmet door basketballende jongens? Je wordt alleen besmet in slecht geventileerde ruimtes met te veel mensen. Daar laat je je hondje toch niet uit? Joop laat weten dat hij alleen heel vroeg naar het strand gaat dat 800 meter van zijn woning ligt. Later vindt hij het te druk. Ik hoorde het allemaal aan en dacht “Jongens toch..”
Heus, ik zou gek zijn om de verwoestende werking van het virus te onderschatten. Maar inmiddels voel ik op mijn klompen aan dat buitenshuis het risico op besmetting klein is. In de openlucht is de anderhalve meter afstandsregel onzin. Mits ik als oudere, sowieso dor hout volgens Jort Kelder en Marianne Zwagerman, mijn gezond verstand gebruik. Er zijn een paar zekerheden. Zo ben ik best gelukkig dat de typisch Nederlandse drie-zoenen cultuur voorgoed voorbij is. In de laatste tijd is het ook gebruikelijk dat vrienden elkaar begroeten met een mannelijke hug. Nou, die zal ik niet missen. Ook als het zou mogen krijg je mij niet naar een vol voetbalstadion. Zo is er veel meer te bedenken dat je als oudere beter niet doet. Maar de anderhalve meterregel op terrassen is belachelijk omdat inmiddels is aangetoond dat er heel weinig kans is dat je buiten besmet raakt.
Wat ik ook niet doen zou is meelopen in een demonstratie met 10.000 mensen. Dat is meteen het bruggetje naar het andere thema van beide gesprekspartners: Halsema. Dat ze behoort af te treden is duidelijk. Dat ze dat niet doen zal is al net zo duidelijk. De groenlinkse meerderheid in de Amsterdamse gemeenteraad zal er echt wel voor zorgen dat Hare Hooghartigheid (meesterlijke beschrijving, geleend van Rob Hoogland) door kan gaan met wat ze het beste doet, de Groenlinkse belangen behartigen. Dat de rest van de stad haar niet pruimt zal haar partijgenoten aan hun groene togus roesten. Zo lang ik me kan herinneren hielden Amsterdammers van hun burgemeesters, hoe verschillend ze ook waren. Maar Halsema wekt geen sympathie op. Wij zijn de enige democratie in de wereld waar we niet mogen kiezen wie onze burgemeester wordt. Heel raar natuurlijk, maar meestal komt het wel goed. Dit keer dus niet.
Tja die demonstratie op de Dam. Heel de wereld is verontwaardigd over de moord op George Floyd. Logisch, niemand is vóór racisme, lees vooral deze column van Sylvain Ephimenco. Maar om te gaan demonstreren tegen het racisme van de politie in een ander werelddeel lijkt me weinig kansrijk. In veel wereldsteden werd gedemonstreerd. In Londen en Parijs, Hong Kong en Sidney gingen de mensen de straat op. De verontwaardigden in Amsterdam konden
niet achterblijven, gisteren volgde uiteraard Rotterdam en net hoorde ik op het nieuws dat er vanavond in Leeuwarden wordt gedemonstreerd. Daar zijn ze in Amerika zeer van onder de indruk. Natuurlijk, racisme is vreselijk. Lezers van deze website kunnen er over meepraten. Toch, helaas demonstreren de jongens en meisjes uitsluitend als het in het politieke straatje past. De Palestina beweging was er als de kippen bij om van de arme George Floyd een Palestijn te maken. Alleen al daarom heb ik het niet zo op die “moedige demonstranten die hun gezondheid in de waagschaal stellen voor gerechtigheid.” (ingezonden brief in de Volkskrant).
Want:
Aanslagen op Joodse doelen, niemand demonstreert. In Frankrijk zijn Joden hun leven niet zeker, niemand demonstreert. In Amerika liepen de rellen uit op plundering van Joodse winkels, niemand demonstreert. De 85-jarige Mireille Knoll werd in Parijs uit haar raam op de tweede verdieping gesodemieterd, niemand demonstreert. Nog deze week weer hebben GroenLinks kopstukken hun steun aan de antisemitische BDS-beweging uitgesproken, niemand demonstreert.
Gisteren verbood Halsema ineens alle demonstraties op de Dam. Dus ook die van het onfrisse Palestijnenclubje dat iedere zaterdag de Dam versjteerd. Ik ben bang dat die gasten zich er niets van aantrekken. En dat Jacobs met zijn Israëlische vlag probeert een beetje tegengas te geven. Dan zal Michael Jacobs wel weer gearresteerd wordt door de politieambtenaren van onze ongekozen burgemeester. Zo gaat dat nu eenmaal in Amsterdam.
