Allemaal iets te voorbarig gejuicht: voorbarig waren de media-uitspraken van een klinkende Likud en rechtse overwinning bij de verkiezingen van maandag, en overdreven reacties door experts en anderen lijken precies dat te zijn geweest. Op de een of andere manier lijkt de uitslag precies zoals die was na de vorige verkiezingen en na de verkiezingen daarvoor.
- Woensdagochtend, met nog maar een paar stemmen te tellen, zit het veronderstelde rechts-religieuze blok vast op 58 zetels, met 55 zetels voor het centrumlinkse-Arabische blok.
- “De centrale verkiezingscommissie schat dat de laatste stemmen de blokken niet zullen veranderen”, meldt Channel 12-nieuws, hoewel het voor de technocraten die belast zijn met het tellen van de stemmen buitengewoon vreemd zou zijn om publiekelijk zo’n uitkomst te voorspellen.
- Plotseling zijn die uitspraken van ‘overwinning’ en ‘de mensen hadden hun zegje gedaan’ en ‘onmiskenbaar resultaat’ vervangen door koppen als ‘winnen zonder overwinning’ (Yedioth Ahronoth) en ‘wachten op de eindresultaten’ (Israel Hayom ).
- Sommige nieuwssites blazen zelfs de verkiezingen niet meer op als hun topverhalen, opnieuw ingehaald door het coronavirus en het nieuws dat iemand met de ziekteverwekker bij een voetbalwedstrijd in Tel Aviv was, wat betekent dat iedereen in zijn sectie voor twee weken thuis in quarantaine moet zitten.
- Op de een of andere manier is het geen groot nieuws, dat premier Benjamin Netanyahu een generaal ontmoette die terugkeerde uit Italië en nu in quarantaine wordt gedwongen (de generaal, nog geen Netanyahu).
Niets is er officieel Channel 13 meldt dat de Centrale Kies Commissie eigenlijk super voorzichtig is om het goed te doen en alleen de definitieve (niet-officiële) resultaten zal publiceren in de late namiddag, en dat de huidige gerapporteerde stemmen exclusief de stemmen van de soldaten zijn.
- In Haaretz blijft Yossi Verter koppig vasthouden aan het idee dat het rechts-religieuze blok eindigt met 60 zetels, mogelijk gebruikt hij verouderderde cijfers en een veronderstelling dat het zal profiteren van de stemmen van de nog te tellen soldaten.
- “Politici en experts geloven er alom in dat wanneer het eindresultaat binnen is, het rechtse blok zal groeien tot 60 van de 120 zetels van de Knesset, omdat de gezamenlijke lijst van Arabische partijen, die momenteel op 15 zetels staat, geen baat heeft bij de stemmen van soldaten” claimt hij.
- Maar Ynet meldt dat de vorige keer juist de stemmen van de soldaten Blauw en Wit het meest heeft geholpen, met meer bescheiden winst voor Yamina en Likud.
Wow wow wow: experts hebben misschien hun toon veranderd, maar verwacht niet veel hen handenwringend te zien zijn na Netanyahu’s overwinning en die immuun lijken te zijn om iets te leren.
- Dat omvat Channel 12-correspondent Amit Segal, die erbij was geweest om de overwinning voor Netanyahu te verkondigen (en wordt bespot voor het tweeten van “Wow wow wow” over resultaten die vrijwel niets veranderden), en die op Twitter blijft meegaan met zijn scenario’s en verklaringen, en het nu plotseling heeft over een eenheidsregering.
- “De vreugde die in wanhoop is veranderd, moet worden gezien als een boodschap uit de kosmos: idioten, ga je echt een regering vormen op basis van één MK. Maak nu eenheid. ‘ (Hij blijft ook de Gezamenlijke Arabische Lijst ‘terreur-aanhangers’ noemen, die geen deel mogen uitmaken van de regering, wat hem zou moeten uitsluiten om ooit politiek te behandelen voor een zogenaamd mainstream outlet, maar ik dwaal af, soort van).
- In Ynet ontkent Moran Azoulay het feit dat Likud ‘probeert een verhaal over de overwinning te pushen, hoewel er niets beslissend was’, wat opmerkelijk is gezien haar krant die dinsdag een voorpagina publiceerde met een enkel woord: ‘Overwinning’.
- Hoezo niet beslissend? Ze meldt dat president Reuven Rivlin overweegt om iemand uit de Knesset de job te geven een regering samen te stellen.
Voortijdige verheerlijking: waar zou Likud dit idee van overwinning vandaan hebben gekregen? Een uitstekende run-down van KAN’s Guy Zohar gaat door alle experts en anderen die over zichzelf zijn gevallen om Netanyahu tot de grote winnaar te verklaren.
- “Bij de laatste twee verkiezingen hebben we geleerd dat een overwinning ‘een regering creëren’ is, dus het doel van Netanyahu om een regering te creëren was 61 zetels. Of zo lijkt het. Omdat op het moment dat de exit polls werden vrijgegeven waaruit bleek dat Netanyahu 60 Knesset zetels had, en zelfs dat is niet definitief, in de studio’s werd verklaard dat ‘Netanyahu de grote winnaar’ is, zegt hij.
- Yossie Beilin van Israel Hayom, het fanclub blad van de Likoed, ziet dat ook zo en hij berispt de media
- “In de afgelopen jaren zijn de overwinningsverklaringen na de release van exitpeilingen praktisch een voorspelbaar spektakel geworden, ook al eindigden keer op keer degenen die er snel bij waren om de overwinning te behalen de week met de eindresultaten die hen niet gaven wat ze hadden hoopte op,” schrijft hij.
- In de media-waakhond van het 7e oog verbaast Shuki Tassayeg zich vanaf dinsdag over de ‘overwinning’-voorpagina van Yedioth, vooral gezien het feit dat uitgever Arnon Mozes wordt berecht omdat hij probeerde een tegenprestatie te bereiken met Netanyahu.
- “Sara Netanyahu zal zeker die voorpagina willen hebben als aandenken”, schrijft hij, en merkt op dat het zelfs verder ging dan Hayom, Israël.
Op zoek naar Benedict Arnold: Sommigen duwen nog steeds het idee dat de overwinning van Netanyahu slechts een paar deserteurs weg is, of zoiets.
- We zullen de MK’s vinden die voor een regering zullen zorgen”, luidt de kop op de voorpagina in Hayom, Israël.
- “De perceptie van overwinning wordt niet in een vacuüm gecreëerd. Netanyahu heeft gewonnen. De prestatie van Likud na de stemming van 2 maart is de grootste ooit – in de buurt van die van voormalig Likud-leider Ariel Sharon, die de Likud in 2003 leidde tot 38 Knesset zetels, ” schrijft Mati Tuchfeld van de krant .
- Hij beweert dat het niet moeilijk is om Blauw en Wit op te breken. “De verbinding tussen de partijen Israel Resilience, Yesh Atid en Telem is op zijn best los.”
- Haaretz meldt dat Likud hoopt op een paar deserteurs, of dat de hele Israel Resilience-factie van Gantz aan boord komt. “Verschillende wetgevers, waaronder enkele die niet in verband worden gebracht met rechtse posities, hebben aanbiedingen van Likud ontvangen om te proberen ze over te halen, maar dat geen van hen is erop ingegaan,” schrijft hij (hoewel Verter van de krant beweert dat dergelijk gepraat slechts spin is en geen echte er vinden contacten plaats.)
- “Likud schiet in alle richtingen,” zegt een bron uit Blauw en Wit die het papier vertelt. “Ze hebben al enkele wetgevers van ons benaderd in een poging hen te overtuigen om over te stappen – inclusief degenen die op basis van hun posities duidelijk zijn dat er geen kans is dat ze zullen overlopen.”
Kijk wie er nu achter hen aanzit: de meesten gaan ervan uit dat Netanyahu zal worden geholpen door het feit dat Blauw en Wit met hun potentiële deserteurs bang zijn voor de vierde verkiezingen.
- Maar er wordt nieuwe wetgeving voorgesteld die een premier verbiedt om te dienen terwijl hij terechtstaat. Likud denkt er nu aan toe te geven en voor eenheid te gaan, meldt Walla-nieuws.
- “Als de wet doorgaat, zal het de druk op rechts en in Likud laten toenemen om Netanyahu uit te schakelen en om een eenheidsregering met Likud en Blauw en Wit te creëren zonder Netanyahu.”
- Channel 13 nieuws meldt dat Netanyahu van plan is zijn eigen blok bijeen te roepen voor een dringende vergadering na het bekend worden van dit nieuws.
- Het kanaal merkt ook op dat om de wet goed te keuren, er een regering moet worden gevormd, en dus moeten de ondersteuners zich rond Benny Gantz verzamelen en hem als premier aanbevelen, zelfs als ze niet van al hun partners als vrienden zien.
- Maar Globes-verslaggever Tal Schneider herinnert lezers eraan dat Netanyahu steuners niet hoefden te wachten in 2015 tot een regering was gevormd en een wet goedkeurden die het aantal toegestane ministers uitbreidde.
- Shas-hoofd Aryeh Deri zegt tegen Kan dat “het idee om een privaatrechtelijk lidmaatschap aan te nemen om te voorkomen dat Netanyahu aantreedt, nadat de mensen hun zegje hebben gedaan, beschamend is en de regels van het politieke spel overtreedt.” (Anderen hebben opgemerkt dat meer mensen op partijen hebben gestemd die Netanyahu niet steunen dan degenen die dat wel deden, het equivalent van de niet-bestaande populaire stem.)
- Chaim Levinson van Haaretz schrijft op Twitter dat hoewel Netanyahu-supporters zich uitspreken tegen voorstel, ze misschien stiekem hoopvol zijn: “Als het eenmaal voorbij is, als het voorbij is, zullen ze ofwel 1. Heffen hun glas om een toast uit te brengen op het feit dat Netanyahu eindelijk weg is en ze vrij zijn uit gevangenschap, of 2. Ze zullen hem niet eens op straat herkennen.”