En opnieuw is het een lange verkiezingsdag: het is opnieuw verkiezingsdag in Israel en de Israëlische kranten zitten er boven op. Wie zal er winnen? Niemand weet het zeker, en als de recente geschiedenis een gids is, zal de pers geen beter idee hebben over hoe Likud’s Benjamin Netanyahu en Blauw en Wit’s Benny Gantz het ervoor staan tot het moment dat de zon op dinsdagmorgen opkomt (hoewel ze zeker zullen doen alsof ze het al weten). Desalniettemin is het woord ‘bepalen’ net als in ‘bepalen van de resultaten’ overal in het nieuws, wat het idee weerspiegelt dat de stemmen van Israëliërs uiteindelijk een uiteindelijke uitkomst zullen bepalen.
- “Ga op pad en bepaal het”, staat op de voorpagina van Israel Hayomin koeienletters en meer, om te stemmen (voor Likud).
- “Dit zijn de steden die de verkiezingen kunnen bepalen,” leest een kop geplaatst door publieke omroep KAN nieuws, niet gericht op swing steden zoals Rehovot en Rishon Lezion maar op partij bolwerken met lage opkomst nummers, zoals Kiryat Shmona en Bat Yam voor Likud, en Tel Aviv en Haifa voor Blauw en Wit.
- Kanaal 13 heeft een identieke kop, maar voegt de kleinere partijen toe aan de mix, zoals Nazareth, waar het merkt op “de Gezamenlijke Arabische lijst won 110 zetels” – dat wil zeggen bijna de volledige stemming – maar de opkomst was slechts 55 procent, lager dan het nationale gemiddelde. Als inwoners van Nazareth de kloof dichten en er een hogere opkomst is, voegen ze 7.400 stemmen,ofwel een kwart van een zetel, alleen al in één stad toe. ‘
- Het kanaal voegt eraan toe dat United Torah Judaism Beit Shemesh nodig heeft en Yisrael Beytenu heeft Ashdod nodig om extra zetels te winnen.
- Wat Yamina (kolonisten) en Labor-Gesher-Meretz (links) betreft: “ze hebben een kleinere kans om te profiteren van een hogere opkomst, omdat hun bolwerken al een bovengemiddelde opkomst hebben.” Goed gedaan.
Misschien deze keer wel? : de voorpagina van Yedioth Ahronoth weerspiegelt ondertussen het gevoel van de meeste kiezers dat ze vastzitten in een nooit eindigende cyclus van verkiezingen die geen regering zullen brengen: “Misschien deze keer wel?”
- Hoewel verkiezingen normaal gesproken vergezeld gaan van pro-forma columns in de kranten over het belang van democratie van figuren als president Reuven Rivlin, Knesset-spreker Yuli Edelstein en hoofd van de centrale verkiezingscommissie Neil Hendel, zijn deze kolommen nergens te zien. (Rivlin zegt later dat hij zich schaamt terwijl hij stemt.)
- In plaats daarvan zijn er columns die gericht zijn op het bestrijden van waargenomen kiezersapathie – er was geen dergelijke trend in de tweede verkiezingen en peilingen laten zien dat de opkomst toch hoog zou kunnen zijn.
- Chemet Shalev van Haaretz beschrijft maandag als ‘D-Day for Democracy’, en schrijft scherp dat Gantz niet alle problemen van Israël zal oplossen, maar als Netanyahu wint, ‘zal de enige democratie in het Midden-Oosten een gestage overgang naar een autocratisch regime beginnen in niets verschillend van anderen. In de ogen van veel van zijn tegenstanders komt een stem voor Netanyahu neer op een steek in Israëls rug. ”
- “Niet stemmen betekent jezelf, je familie, vrienden, kennissen en het publiek als geheel overlaten aan de giftige en met haat vervulde visioenen van Netanyahu, waartoe Israëlische kiezers tot nu toe massaal zijn voor opgekomen”, voegt hij eraan toe.
- In Israel Hayom schrijft redacteur Boaz Bismuth dat “verkiezingen in maart 2020 geen normale verkiezingen zijn, en vanwege het gebrek aan vertrouwen bij de kiezers en de teleurstelling in het systeem, is een hoge opkomst nodig bij het stemhokje. De kiezer is degene die beslist door het stembriefjein de stembus stoppen om een einde te maken aan deze parodie die ‘Israëlische verkiezingen’ wordt genoemd ”
Nog 10 jaar? In tegenstelling tot de afgelopen twee verkiezingen, wordt dit momentum feitelijk gezien aan de kant van Likud, dankzij peilingen en een afstand van de traditionele tactiek van de partij om stemmen te winnen door de kiezers bang te maken dat de partij op het punt staat te verliezen.
- Een online peiling van Channel 12 die probeert de stemming van kiezers te peilen, wijst uit dat 80 procent van degenen in het Likud-kamp optimistisch zijn, tegenover slechts 49 procent van de Blauw en Wit kiezers. (De peiling is duidelijk zeer gebrekkig en zo onwetenschappelijk als maar kan.)
- “In plaats van hysterie is de Likud een dag voor de stemming in euforie. Wat weten ze? ‘ vraagt een verdachte Ravit Hecht in Haaretz.
- “Netanyahu probeert een boodschap over te brengen aan degenen die uitgeput zijn, die in opstand komen door het idee van een vierde verkiezing, dat alleen een stem voor hem dit circus zal beëindigen,” schrijft ze en merkt op de verschuiving in tactiek. “Deze berichten activeren de Likud-gelovigen, die eruit zien en klinken alsof ze op succes verwachten.”
- Dat momentum wordt het duidelijkst gezien op de pagina’s van het fanclub blad van Netanyahu, Israel Hayom, die het leeuwendeel van zijn massale verkiezingseditie vult met columns die het idee geven dat het rechtse blok op weg is naar de overwinning.
- “Na een jaar van omwentelingen gaat rechts in grote getale naar de stembus”, leest de kop van een column van Limor Samimian Darash in de op-ed-pagina van de krant. “We zijn wakker geworden en staan op onze voeten, klaar voor het laatste gevecht,” schrijft ze.
Blauw en wit rapshody: aan de andere kant is er Blauw en Wit, die moeite heeft om bij te blijven, zelfs door degenen die schijnbaar in de Blauw en Wit hoek zitten.Waarbij de campagne van Netanyahu die constant roept dat met Blauw en Wit Israel een linkse door Arabieren gesteunde regering krijgt, bedoelt is om mensen bang te maken zodat ze niet op Blauw en Wit gaan stemmen.
- “De indrukwekkende campagne van Netanyahu onderscheidt zich nog meer van de luie, slappe campagne van Blauw en Wit. De kiezers houden van een kandidaat die openhartig spreekt, zelfs als het nep-eerlijkheid is, ”schrijft Nahum Barnea van Yedioth.
- Anshel Pfeffer van Haaretz, die vijf mogelijke scenario’s opzet, schrijft dat het waarschijnlijk een klein voordeel is voor Likud, met als resultaat dat “de druk op de Blauw en Wit leider om compromissen te sluiten, om een vierde verkiezing te voorkomen en een stabiele regering te vormen, toeneemt, nu Israël en de wereld mogelijk worden geconfronteerd met een wereldwijde coronavirus crisis, samen met een economische neergang, zal deze druk bijna ondraaglijk zijn. “
- In Israel Hayom schrijft Yossi Beilin ook dat hij denkt dat Gantz een compromis moet sluiten en “zijn fout niet moet herhalen” van het weigeren van een rotatie-regering. “Hij kan niet bijdragen aan het forceren van een vierde ronde die Israël in een belachelijk licht zal plaatsen, en vereiste bewegingen bevriezen in gebieden die het leven van velen raken.”
Vast in de modder: dat wil niet zeggen dat iedereen instemt met de manier waarop Likud zijn campagne heeft uitgevoerd.
- “Er is nog nooit een campagne in Israël geweest waarbij een van de partijen op zo’n bekwame, gecoördineerde en kwaadaardige manier handelt”, schrijft een hyperbolische Nati Yefet in Zman Yisrael, waarbij Netanyahu een “megalomaan” wordt genoemd.
- “Netanyahu’s steeds veranderende campagneslogans en de lof mover hemzelf die hij uitstraalt in elke rally en interview maskeren nauwelijks het echte doel van de premier: vervolging wegens omkoping, fraude en schending van vertrouwen voorkomen,” luidt het hoofdartikel in Haaretz, waarschuwend voor gevaren voor de democratie van Israël als hij wint.
- In Yedioth schrijft Sima Kadmon dat beide campagnes inmiddels de schijn hebben verloren van het geven om ‘de gezondheidstoestand van het land, de ouderen, de economie of zelfs de veiligheid’. In plaats daarvan geven ze alleen om wie in het kantoor van de premier zal gaan zitten.
- Dat is jammer, want zelfs de New York Times doorloopt de lange waslijst van kwesties waar bij de verkiezingen aandacht aan zou moeten worden besteed, ook al is er niemand die dat doet.
- “Zelfs nu Israël is uitgegroeid van een klein woestijnland dat vecht voor zijn voortbestaan tot een regionale macht met een benijdenswaardige hightechindustrie, heeft het de transport-, onderwijs- en gezondheidszorgsystemen verwaarloosd die volgens experts van vitaal belang zijn voor zijn welvaart. Terwijl het land zijn derde verkiezingen in een jaar houdt, hebben grote uitdagingen in elk van die gebieden weinig aandacht getrokken,”schrijft de New York Times.
Niets te vrezen, maar het is de angst om de angst : de olifant in de kamer draagt hopelijk een masker en infecteert de rest van ons niet.
- De peilingen openen slechts enkele uren na het nieuws over nog drie bevestigde coronavirus gevallen in Israël, waardoor het totaal op 10 komt.
- “Israël gaat naar de stembus onder de schaduw van het coronavirus”, meldt Channel 13.
- Ynet meldt dat de 5.630 in aanmerking komende kiezers die in huis quarantaine zitten die de speciale geïsoleerde stemhokjes zullen gebruiken, zullen worden ontmoet door paramedici in de rol van stembureau medewerkers, die extra worden beschermd, omdat de kiezers hun gezichtsmaskers even moeten afzetten om hun identiteit te bevestigen .
- Net zo zorgelijk als het virus zijn angsten dat de angst voor het virus zullen worden gebruikt om de opkomst in bepaalde gebieden te verlagen, waarbij veel experts Likud van een dergelijk plan beschuldigen.
- “Goedemorgen mijn vrienden van de Likud-campagne. Ter herinnering, de peilingen zijn nog niet geopend. Raak niet in de war en begin nu per ongeluk berichten te verzenden over het coronavirus dat in sommige daarvan wordt aangetroffen, ‘tweet Haaretz-verslaggever Chaim Levinson.
- Army Radio meldt dat de politie zich voorbereidt op een ‘vloed’ van nep nieuws. Maar verkiezingen tsaar Orly Adas vertelt het station dat “er geen echte straf is voor het verspreiden van nep nieuws, tenzij het hoofd van de Centrale Verkiezingscommissie beslist dat de stemming daadwerkelijk is verstoord en een verbod oplegt.”
vrees alleen voor een vierde verkiezingsronde: de andere olifant in de kamer zijn vierde verkiezingen, die in het verschiet liggen en mogelijk onvermijdelijk zijn.
- “Zie je in de vierde,” schrijft columnist Hanoch Daum tong-in-brutaal in Yedioth.
- “Er is geen kracht in de wereld die vierde verkiezingen zal stoppen,” schrijft hij droevig.
- “Het ergste: iedereen praat met apathie over de realistische, zorgwekkende mogelijkheid van vierde verkiezingen,” meldt Kan.
- Vierde verkiezingen zijn al voorbij. De Engelse krant The Independent meldt dat “buitenlandse diplomaten privé zeggen dat ze zo overtuigd zijn van een impasse, dat hun teams zich voorbereiden op een vierde en vijfde stemmingsronde, die zou kunnen doorgaan tot in 2021 en zou betekenen dat het land al drie jaar met een demissionaire regering zit”.