Bij het plaatsen van onze Matzes-bestelling wisten we nog niet dat de grote Seideravonden geannuleerd zouden moeten worden en dus stond de DHL-bezorger gisteren met 34 dozen Matzes voor de deur.
Terwijl hij de laatste doos, op gepaste social-distancing-afstand van zijn karretje haalde, vroeg hij me of hij ook een doosje mondkapjes mocht hebben. “Ik moest immers van huis tot huis en maak mij daardoor toch ongerust om de gezondheid van mijn gezin” vertelde de enigszins bezorgd uitziende man.
Door het zien van zoveel dozen met voor hem onbekende (Hebreeuwse) letters erop dacht hij blijkbaar dat ik op de zwarte markt een zaakje was begonnen met de verkoop van mondkapjes. Toen ik hem liet zien dat Matzes zeker multi-inzetbaar zijn maar dat de bescherming tegen een virus niet tot de mogelijkheden behoorde, was hij zichtbaar teleurgesteld. Gelukkig kon ik hem wel verblijden met een flesje handgel.
In de Parasja deze week wordt er uitgebreid gesproken over de kleding die de kohaniem moesten dragen gedurende hun dienst in de Tabernakel. Een koheen die deze kleding niet draagt is geen koheen. Het is de kleding die de man maakt en niet andersom. Maar waarom de nadruk op iets wat ogenschijnlijk zo oppervlakkig is? Gaat het niet om het innerlijke?
Het antwoord daarop is dat de kleding van de kohen een bepaald gezag moest uitstralen. Niet alleen voor de ander maar ook voor hemzelf. Doordat de Koheen deze bijzondere kleding droeg zou hij zichzelf ook bijzonder voelen en daarnaar gedragen.
Terwijl de algemene opvatting is dat de mens zijn hart moet volgen, ziet het Jodendom het anders. De Thora is van mening dat het hart de mens moet volgen en niet andersom. Het is niet relevant of de intenties van de persoon goed zijn of niet, zolang de handelingen maar kloppen. Goede bedoelingen kunnen de armen niet eten, een warme maaltijd wel!
In deze absurde tijden worden we geconfronteerd met twee kanten van de maatschappij. Enerzijds: filmpjes van ruziënde mensen in de supermarkt over een pak wc-papier en anderzijds enorm veel mensen uit alle geledingen van onze samenleving die er alles aan doen om anderen te helpen. Dit zijn de momenten die er momenteel echt toedoen.
Van ons wordt nu verlangd dat we ons verantwoordelijk, slim en behulpzaam opstellen. Ook als het niet zichtbaar is. Onze intenties en bedoelingen zijn even niet belangrijk. Wat wel telt is ons doen!
Terwijl ik dit schrijf gaan mijn gedachten en tefillot- gebed uit naar al diegenen die een spoedig herstel nodig hebben. In het bijzonder denk ik aan mijn oud leraar en huidig rabbinaatsecretaris van Amsterdam Rav Shmuel Shimon ben Brendel Naomi en mijn oud klasgenoot Aaron ben Mirjam.
Moge het G-ds wil zijn dat alle zieken zich volledig zullen herstellen en dat deze bizarre plaag spoedig voorbij zal zijn.
Sjabbat Sjalom
De Parasja, afdeling in de Torah die wereldwijd (dit keer niet in de synagogen) wordt gelezen, is deze week: Vajakheel-Pikudé (Exodus 35:1 t/m 40:38) en Parasjat Hachodesj (Exodus12:1-20). Sjabbat begint 20 maart om 18:30 uur en eindigt op 21 maart om 19:43 uur.
