Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag?

Lekker samen met de BDS Israel boycotten Israël is over de rooie over een besluit van de VN-Mensenrechtenraad, UNHRC, om een zwarte lijst van bedrijven die op de Westelijke Jordaanoever actief zijn, te publiceren, en de roddelpers speelt op de verontwaardiging in en geeft de schuld aan de anti-Israel Boycott Divestment Sanctions beweging, BDS.

• “De VN zwicht voor de BDS,” roept Yedioth Ahronoth op de voorpagina. Een andere kop in de krant noemt de lijst “de donkere lijst”, en onderdeel van een plan.

• “Er is een zwarte vlag gehesen boven 112 bedrijven”, bericht de krant.

• Het fanclub blad van premier Netanyahu, Israel Hayom, laat de premier , zoals het vaak doet, het nieuws leiden en meet zijn belofte “dat degenen die ons boycotten zullen worden geboycot” breed uit op de voorpagina.

• Columnisten voor beide publicaties vertrouwen op het idee, door sommigen als achterhaald beschouwd, dat het boycotten van nederzettingen de Palestijnen schaadt omdat zij met en voor deze bedrijven werken en hun salarissen boven hun nationale politieke ambities plaatsen

• “De commissaris, verkleedde zich als de mensenrechtencommissaris maar schaadt in feite de mensenrechten van tienduizenden Palestijnen en Joden, die schouder aan schouder samenwerken in industriële gebieden en gedeelde werkplekken over de hele Westelijke Jordaanoever”, schrijft Israel Hayom’s Nadav Shragai.

• Yedioth-columnist Ben Dror Yemini brengt een beetje evenwicht en schrijft dat de meeste Israëli’s geen fans zijn van de nederzettingenbeweging, en dat er een dialoog over de toekomst nodig is. Maar “er is een verschil tussen het bekritiseren van de nederzettingenbeweging en een boycotcampagne die het bestaan ​​van Israël tegenwerkt”, zegt hij.

• Supermarkt mogul Rami Levy van de supermarkt, die op de lijst staat en zijn West Bank-winkels aanpakt, waar zowel Israëliërs als Palestijnen winkelen, als symbolen van coëxistentie, waarschuwt ook dat Palestijnen verliezen vanwege de lijst. “Ik minacht de VN,” vertelt hij uitdagend Channel 12 nieuws.

Nooit meer: in de als Links bekend staande krant Haaretz haalt diplomatieke correspondent Noa Landau breeduit naar de Israëli’s die meteen opsprongen om de lijst te veroordelen. Ze bewaart haar scherpste scheldwoord voor president Reuven Rivlin, een havik-opa, die volgens haar de lijst vergeleek met de ‘donkerste periodes’ van Israël.

• “Met andere woorden, het publiceren van een internationale database over bedrijven die actief zijn in de nederzettingen, die volgens de internationale wetgeving en VN-resoluties illegaal is, is in Rivlin’s ogen net zo slecht als de Holocaust. Opgemerkt moet worden dat deze lijst niet eens vergezeld gaat van daadwerkelijke sancties of boycots, en veel minder gaskamers, ”spot ze.

• En ze noemt een verklaring van Amir Peretz, het hoofd van Labour-Gesher-Meretz, tegen boycots hoewel Meretz eigenlijk boycots op de Westelijke Jordaanoever ondersteunt “een officiële overlijdensakte voor de linkse zionisten”.

• De voormalige Amerikaanse ambassadeur in Israel Daniel Shapiro, die de publicatie van de lijst “dom en fout” noemt, staat ecjhter weer niet op haar lijst.

• Publieke omroep KAN meldt dat Israël niet in staat was om campagne te voeren om de lijst opnieuw te torpederen omdat het slechts één uur voor publicatie werd ingelicht door de Amerikanen.

Wat betekent die boycot lijst? Niet veel: ondanks de protesten zijn Israëlische regeringsambtenaren “ervan overtuigd dat de lijst geen significante schade zal veroorzaken,” meldt Israel Hayom.

• De New York Times meldt : “In een weerspiegeling van de politieke gevoeligheid rond de lijst, zal publicatie van de lijst geen juridische of juridische status hebben.”

• Walla-nieuws meldt dat sommige Israëlische juristen en beleidsmakers vrezen dat de lijst sommigen in Israël nog steeds negatief zal beïnvloeden, zelfs als het geen onmiddellijke de jure-aanvraag heeft.

• “Er is geen reden voor landen of bedrijven om hun gedrag op enigerlei wijze te veranderen, maar er bestaat een risico dat de lijst de BDS-beweging zal dienen in een poging om druk uit te oefenen op de bedrijven,” zegt een jurist.

• Wat betreft Israëls reactie om de banden met de UNHCR te verbreken, meldt Rafael Ahren van ToI dat “het niet meteen duidelijk was welke praktische implicaties de beslissing zou hebben. Het kantoor van de commissaris heeft vertegenwoordigers gestationeerd in Israël, maar het is bekend dat zij geen goede werkrelaties onderhouden met Israëlische diplomaten. Ambtenaren zeiden woensdagavond in Jeruzalem alleen dat hun eventuele verzoeken vanaf vandaag niet meer zullen worden beantwoord. ‘

Onze man die beinvloed: het boycotten van Michelle Bachelet, de baas van de UNHRC, is één ding, maar Israel Hayom meldt dat Israel een volledige diplomatieke campagne tegen de lijst lanceert.

• Volgens Yedioth, “beval het ministerie van Buitenlandse Zaken de ambassade in de VS om met 28 staten te werken aan wetten tegen de BDS. De maatregel is bedoeld om ervoor te zorgen dat als iemand Israël boycot, zij zelf door de VS worden geboycot. Op die manier zullen ze twee keer nadenken voordat ze besluiten Israël te boycotten. ‘

• Netanyahu voedt Israëls bestaande drang op andere USA staten om anti-BDS-wetten aan te nemen, en trekt bij sommigen aan de bel om hen te vragen anti BFDS wetten aan te nemen, wat dus eigenlijk inmenging in binnenlandse aangelegenheden is.

• In een Twitter-thread merkt advocaat Richard Goldwasser op dat Netanyahu of zijn sponsors mogelijk de wet hebben overtreden.

Interesting. Did you engage a lobbying org to promote these laws? https://t.co/aDmiWqNvNi

— Richard Goldwasser (@_Goldwasser_) February 12, 2020

Opnieuw mislukt: volgens Kan geloven Israëlische functionarissen dat de lijst nu is gepubliceerd vanwege Palestijnse druk na het mislukken van een anti vredesplan stemming bij de VN.

• Journalisten kauwen nog steeds over wat er bij de VN is gebeurd en wat er nog kan komen. Raphael Ahren van ToI merkt op dat hoewel veel landen zorgden dat ze het plan van Trump niet bekritiseerden, ze ook niet de steun ervoor opvoeren. “Het feit dat sommige landen beloofden de zogenaamde deal van de eeuw met een “open mind” te benaderen, betekent niet dat ze klaar zijn om hun diepgewortelde standpunten over hoe de uiteindelijke oplossing van het Israëlisch-Palestijnse conflict eruit zou moeten zien te verlaten.”

• Ook in ToI crediteert Avi Issacharoff het plan met het herstellen van de relevantie voor de aan invloed verliezende Palestijnse leider Mahmoud Abbas: “Plots kijken Palestijnse ogen weer naar de Muqata’a, of Israël het leuk vindt of niet, en Abbas wordt opnieuw gezien als de leider van de Palestijnse mensen. “

• De linkse activist Yehuda Shaul schrijft in Foreign Affairs dat het plan in feite lijkt plagiaat te zijn een plan dat is geschreven door de rechtse politicus Matityahu Drobles in de late jaren 1970 en vroege jaren 1980 die nederzettingen op de Westelijke Jordaanoever trachtte te vestigen en uit te breiden.

• “De overeenkomsten in beide plannen laten zien in hoeverre het plan van Trump een uitbreiding is van tientallen jaren Israëlisch beleid. Dit is nergens duidelijker dan in Trump’s belofte dat Israël ‘geen nederzettingen hoeft te ontmantelen. Deze bewering is niets anders dan een verankering van de status-quo, waardoor het versplinteren van het Palestijnse grondgebied permanent wordt. De realiteit die Trump wil invoeren is een volledig gebroken Palestina, meer een archipel dan een staat ‘, schrijft hij.

• Netanyahu geeft een zeldzaam interview aan Army Radio en verwijt de verwarring over annexatie na het verschijnen van het plan over “door communicatieprobleem binnen de Trump-regering’, schijnbaar David Friedman en Jared Kushner de schuld te geven en zijn eigen rol bij het vergroten van de verwarring niet te erkennen .

• Hij zegt ook tegen het station: “In ieder geval zal ik de soevereiniteit uitbreiden tot Judea, Samaria en de Jordaanvallei. Het is overeengekomen met Trump en is niet gekoppeld aan een deal met Abbas. ”

Het kiezen van de gekozenen: Netanyahu heeft misschien een deal met Trump, maar 2021 kan een wisseling van de wacht in Amerika met zich meebrengen, waarbij Israëlische experts kijken naar de opkomst van Joodse Democratische kandidaten Bernie Sanders en Mike Bloomberg.

• “Samen vertegenwoordigen ze de beste kans ooit voor een Joodse Amerikaan om het hoogste ambt van de natie te bekleden”, schrijft JTA’s Kampeas. “De kandidaten weerspiegelen ook een spanning binnen de Amerikaanse Joodse gemeenschap. Hoewel de meeste Joodse Amerikanen Democraten zijn, zijn sommige progressievere erfgenamen van het linkse activisme dat de Joodse politiek van het begin van de 20e eeuw kenmerkte. Anderen, op hun hoede voor het beschermen van hun bezittingen in onzekere tijden of diep gehecht aan Israël en de rechtse politiek die daar al tien jaar heerst, kiezen een meer centristische benadering. Voor hen is een kandidaat als Bloomberg potentieel aantrekkelijk. ”

• Noah Berlatsky van Haaretz is minder enthousiast over de vooruitzichten van een Joodse belangrijke genomineerde. “Met Donald Trump en de gevestigde Republikeinse partij, zal een joodse kandidaat ook vrijwel zeker betekenen dat de verkiezingscampagne in 2020 overspoeld zal worden met antisemitische leuzen, oneerlijkheden en complottheorieën. Het is belangrijk dat de media en het publiek klaar staan ​​om ze te identificeren en weerleggen. De benoeming van een Joodse kandidaat mag geen gelegenheid worden voor een toename van haat en geweld.”

• In een interview met Army Radio zegt de Amerikaanse (en soms Israëlische) opiniepeiler Mark Mellman dat “elke democraat een kans heeft tegen Trump, omdat hij de VS zo verschrikkelijk beheert. Elke kandidaat, behalve Bernie Sanders, zal Trump gemakkelijk verslaan.”

• In Globes geeft Ran Dagoni een vrij goed idee van hoe Israëli’s het Democratische ras bekijken: “Er is nog steeds geen Democratische superster onder de kandidaten. Er zijn gepolijste politici en miljardairs die geld als water uitgeven; er zijn jong en oud; er zijn gematigden (midden-links) en radicalen (nooit-excuus-makende-linksen); er zijn charismatische sprekers en degenen die minder gearticuleerd zijn. Maar Obama nr. 2 is er niet.”