Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag?

Raketten en tegenaanvallen: Gaza staat opnieuw in de schijnwerpers van de Israelische media, dankzij toenemende raketaanvallen en ballonnen met explosieven in het zuiden in de afgelopen vier dagen.

• Nee aantal avonden en nachten van raketten en ballonnen met explosieven en de daarop volgende tegenaanvallen van de IDF ging Israel vandaag een stap verder en verbood de invoer van cement naar Gaza, de tweede keer dat dit gebeurt sinds 2014.

• Ynet meldt dat Hamas in reactie op de bomaanslagen en beperkingen heeft verklaard dat de maatregelen ‘alleen maar onze vastberadenheid zullen vergroten om onze legitieme strijd tegen Israël voort te zetten, en niet zullen stoppen met maatregelen van het Palestijnse volk om onze vrijheid na te streven door de bezetters te verdrijven .”

• De publieke omroep KAN meldt dat ondanks de dreiging, Israelische defensiespecialisten denken dat Hamas het geweld niet uit de hand zal laten lopen. Tegelijkertijd zijn ze echter klaar voor ‘een grotere escalatie tijdens de verkiezingen’.

Kalmte is voor sukkels: in Walla schrijft Amir Buhbut dat Hamas leider Yahya Sinwar “Israël als een open boek kan lezen”, en weet dat Israel geen oorlog wil gaan voeren, waardoor hij ruimte krijgt om druk uit te oefenen op Israël.

• Amir Buhbut vermoedt ook dat Hamas wordt gemotiveerd door het feit dat het Amerikaanse vredesplan een groot deel van de Arabische wereld tegen Israel heeft gekeerd, dus zal het zeker niet worden gezien als een poging om achter de schermen een deal te bereiken: “Het is vrij bang om afgebeeld te worden als zijn in een bondgenootschap met Israël. Dus nu hebben de tijden van spanning het Hamas-leiderschap ertoe gebracht het hoofdstel af te doen en populaire terreur en raketvuur toe te staan. ”

• Amos Harel van Haaretz schrijft: “De indruk is dat Hamas in tegenstelling tot eerdere voorspellingen minder begaan is met rust. Misschien is het er nog niet klaar voor. Hoe dan ook, het is duidelijk dat Hamas ruimte behoudt om te manoeuvreren met beperkt geweld. ”

• “Dit is een gevaarlijke gok voor de organisatie; vroeg of laat voelt Israël zich misschien verplicht om strenger te reageren. Het kan niet worden uitgesloten dat de aanvallen van Israël in de nabije toekomst agressiever zouden kunnen worden, “voegt hij eraan toe.

Red Alert: Yedioth Ahronoth, is op zoek naar het element van menselijke leed, interviewt de moeder uit Sderot die samen met haar pasgeboren baby gewond raakte tijdens het rennen naar een veilige ruimte donderdagavond, waarbij ze opmerkt dat het “de eerste Red Alert van de baby” was.

• “Ons huis bestaat uit twee verdiepingen en de veilige ruimte is op de benedenverdieping, dus je moet naar beneden rennen. Ik nam de baby en precies toen ik de onderste trede van de trap raakte, gleed ik uit, maar met het instinct van een moeder slaagde ik erin me om te draaien, dus viel ik op mijn rug. We hadden allebei bulten op het hoofd, ”zegt de moeder, die weigerde haar naam te noemen.

• Ondanks haar inspanningen – en ze geeft zichzelf daarvan de schuld, zegt ze – kreeg de baby een barst in de schedel, maar de krant meldt dat ze herstelt.

• En zoals gebruikelijk, geeft de moeder haar politieke opvattingen en zegt dat ze het systeem heeft opgegeven en lang geleden is gestopt met stemmen voor Netanyahu. “Ik weet niet eens of ik ga stemmen. Het Trump-plan maakt me aan het lachen. Het zal nooit werken. Dit alles wat we meemaken in het zuiden zal nooit stoppen. “

• Channel 13 meldt dat ondanks de spanningen ongeveer 20.000 Israëli’s in het weekend naar de noordelijke Negev gingen om de anemonen te bekijken, die het land ieder jaar opnieuw in februari bedekt met een tapijt van rode bloemen.

• Leuk dat er zoveel toeristen komen, maar voor het leger vormt het een bijzondere uitdaging omdat al die open gebieden waar raketten soms landen nu gevuld zijn met mensen die foto’s maken voor Instagram, en het sirene-systeem, dat is ontworpen om alleen af ​​te gaan wanneer een raket daadwerkelijk op weg is naar een bevolkt gebied (om onnodige gevallen zoals die hierboven te voorkomen) moesten worden verplaatst, meldt het kanaal.

• “Na de raketten van donderdag en vrijdag stuurde het leger soldaten naar open gebieden met ‘Red Alert’-sirene-systemen,” meldt het kanaal.

• Het leven is ook niet bepaald een rozenbed voor degenen die in Gaza wonen, legt Mohammed Al Taluli uit, een jonge journalist die onlangs uit Gaza is ontsnapt en zich heeft aangesloten bij de zee van vluchtelingen die op weg zijn naar Europa.

• “Mohammed zegt dat hij zich bewust was van de gevaren die het nemen van een boot met zich mee zou kunnen brengen, maar gaf er de voorkeur aan zijn leven te riskeren, omdat de mogelijkheid om terug te gaan naar Gaza hem meer bang maakte dan de wateren van de Egeïsche Zee”, meldt het Russische Sputnik.

Uit Rusland maar met een andere gedachte: in Israel Hayom schrijft Yoav Limor dat Israëli’s nabij de grens met Gaza ‘gegijzeld’ worden door de politieke impasse.

• Hij wijdt ook een groot deel van zijn column aan de media en het publiek die de schuld krijgen dat er zoveel tijd is besteed aan het observeren van de door Rusland vrijgelaten backpacker Naama Issachar, wat opvallend is aangezien zijn krant geldt als fanclub blad voor Netanyahu, die hiermee punten hoopte te scoren voor zijn verkiezingscampagne.

• “Het leiderschap en de media besteedden veel meer tijd aan het lot van één meisje dat de wet overtrad dan aan het lot van tienduizenden burgers die het slachtoffer zijn van een situatie die kan worden opgelost,” schrijft hij.

• Hij is niet de enige die de twee vergelijkt en blijkbaar wakker wordt uit de door Issachar veroorzaakte betovering die het land had ondergaan. Leah Goldin, wiens stoffelijk overschot van zoon Hadar wordt vastgehouden door Hamas in Gaza, zegt op Channel 12: ‘Hoe kan hij (Netanyahu) rechtvaardigen hemel en aarde te verplaatsen voor Naama Issaschar – een crimineel die gratie kreeg – terwijl hij niets doet om de twee gesneuvelde soldaten terug te brengen.”

• Rina Matzliah van hetzelfde kanaal gebruikt ook de arme Naama als een knuppel om haar punt te maken over politici die weigeren daadwerkelijk vooruitgang te boeken met belangrijke dingen en in plaats daarvan gewoon spelletjes spelen om de grootst mogelijke tent te bouwen: “Ze zwijgen omdat de kwestie waar het omgaat een kernprobleem is, een essentieel probleem. Waarom verstrikt raken in dat feit dat terwijl je gewoon een selfie met Naama kunt maken? “

• Barak Ravid van Channel 13 merkt nog een ander probleem op met de spraakmakende Issachar-zaak: “Dit kan een problematische boodschap zijn voor andere landen, die zullen begrijpen dat ze Israël kunnen dwingen en de aandacht van zijn leiderschap kunnen krijgen door een burger te ontvoeren.”

Afwijzing voor de verkiezingsoverwinning: Al Monitor meldt dat Netanyahu erop stond dat hij Rusland moest bezoeken om over het Amerikaanse vredesplan met Vladimir Poetin te praten, ongeacht Issachar.

• Na de gesprekken vertelde een bron aan Marianna Belenkaya van Al Monitor dat Rusland zou wachten om te horen wat de Arabische Liga te zeggen had alvorens een waarschijnlijk negatief oordeel over het plan te vellen.

• “Voor alle ingehouden opmerkingen komt het bezoek van Netanyahu op het juiste moment voor Moskou. De Russische president heeft de kans gekregen zijn recente voorliefde te tonen voor het dienen als vredestichter en makelaar, met name op het Arabisch-Israëlische gebied, dat Moskou lang geleden als hopeloos heeft afgedaan. Poetin heeft nu de kans om wat winst te maken in plaats van Trump te volgen, ‘ schrijft ze.

• Het plan kan ook in het voordeel van de Palestijnen werken, schrijft ToI’s David Horovitz, ervan uitgaande dat het de Israëli’s en de Palestijnen verder zal verstrikken, waardoor een realiteit wordt gecreëerd waarin Israël uiteindelijk de demografische strijd zal verliezen: “Abbas ‘overleden en niet-gelauwerde voorganger Yasser Arafat nooit erkende nooit de noodzaak om in het reine te komen met Israël en het te legitimeren als een Joodse staat omdat hij ervan overtuigd was dat de Palestijnen door puur de aantallen Arabieren van Israël zouden winnen. Wacht lang genoeg en doe geen concessies aan territoriale eisen, besloot hij, en uiteindelijk zullen de Joden een minderheid vormen tussen de rivier en de zee. ‘

Masker van de rode dood: het Chinese coronavirus moet Israël nog raken, maar de wereldwijde angst die het met zich meebrengt, is al zeker hier.

• Op zaterdag weigerde Israël een groep Chinese toeristen binnen te laten, en zei dat ook niet-Israëliërs die onlangs in China zijn geweest, geen bezoek aan Israel mogen brengen. Netanyahu volgde dat op met een vrolijke toespraak over het feit dat Israël niet kan voorkomen dat het virus eraan komt.

• De realiteit is echter een beetje anders soms. Yedioth komt met een verhaal uit de eerste hand van zijn correspondent in China, die vrijdag terugvloog naar Israël en ondanks de angst om in quarantaine te worden geplaatst, werd er nauwelijks vanuit de paspoortbalie naar hem gekeken.

• “Wil je niet vragen waar ik geweest ben, hoe ik me voel”, vroeg hij de douane-agent. “riend, het wordt snel Shabbat,” schreeuwde iemand anders in de rij naar hem en de agent zei hem door te lopen zonder zelfs op te kijken.

• Anderen zijn niet zo onvoorzichtig. Als hij zijn zus belt voor een ritje (hij dacht dat hij naar het ziekenhuis zou worden gebracht, dus hij had geen transport geregeld) weigert ze, maar belooft eten voor hem achter haar deur te laten. “En mijn baas liet een bericht voor me achter met de waarschuwing dat hij niet binnen drie kilometer van het kantoor zou moeten komen.”

• De correspondent van Israel Hayom, die nog steeds rondhangt in Beijing, lijkt aan de kant van de douane-agent te staan.

• “Het coronavirus heeft voor enorme paniek gezorgd en is misschien een beetje overdreven. Neem bijvoorbeeld Beijing, een stad van 22 miljoen inwoners, met nog een paar miljoen extra tijdens de vakantie, en van wie er 168 tot nu toe zijn geïnfecteerd ‘, schrijft hij. “Dit is bijna nul procent van de bevolking van de stad, wat aantoont dat de situatie min of meer onder controle is.”