Een team archeologen van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem heeft een tempel uit het Kanaänitische tijdperk gevonden en daarbij gouden artefacten, cultische beeldjes en de oudste bekende ets van Hebreeuwse letter “Samech” ontdekt.
Het bijbelboek Joshua vertelt het verhaal van de binnenkomst van de oude Israëlieten in het Beloofde Land na een verblijf van 40 jaar in de woestijn. Nu heeft een team van archeologen onder leiding van professor Yosef Garfinkel van het Institute of Archaeology van de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem en professor Michael Hasel aan de Southern Adventist University in Tennessee, een venster geopend naar de Kanaänitische samenleving die het land in die periode bewoonde.
In een studie die vorige maand in Levant werd gepubliceerd, onthulden Garfinkel en zijn co-auteurs voor het eerst uitgebreide ruïnes van een Kanaänitische tempel uit de 12e eeuw v.Chr. Die ontdekten ze in Nationaal Park Tel Lachish, een grote nederzetting uit het bronzen tijdperk in de buurt van de huidige Israëlische stad Kiryat Gat.
Lachish was een van de belangrijkste Kanaänitische steden in het land Israël tijdens de middeleeuwen en late bronstijd; de mensen controleerden grote delen van het laagland van Judea. De stad werd gebouwd rond 1800 voor Christus en later verwoest door de Egyptenaren rond 1550 voor Christus. Het werd herbouwd en nog twee keer vernietigd, en bezweek voorgoed rond 1150 v.Chr. De nederzetting wordt zowel in de Bijbel als in verschillende Egyptische bronnen genoemd en was een van de weinige Kanaänitische steden die tot in de 12e eeuw voor Christus overleefden.
“Deze opgraving was adembenemend,” zei Garfinkel. “Slechts eenmaal per 30 of 40 jaar krijgen we de kans om een Kanaänitische tempel in Israël uit te graven. Wat we vonden werpt nieuw licht op het oude leven in de regio. Het zou zijn moeilijk om het belang van deze bevindingen te overschatten. “
De indeling van de tempel is vergelijkbaar met andere Kanaänitische tempels in Noord-Israël, waaronder Nablus, Megiddo en Hazor. De voorkant van de compound wordt gemarkeerd door twee kolommen en twee torens die naar een grote hal leiden. Het binnenste heiligdom heeft vier ondersteunende zuilen en verschillende niet-gehouwen “staande stenen” die mogelijk hebben gediend als afbeeldingen van tempelgoden. De Lachish-tempel is meer vierkant van vorm en heeft verschillende zijkamers, typisch voor latere tempels, waaronder de tempel van Salomo.
Naast deze archeologische ruïnes heeft het team een schat aan artefacten opgegraven, waaronder bronzen ketels, door Hathor geïnspireerde sieraden, dolken en bijlkoppen versierd met vogelafbeeldingen, scarabeeën en een vergulde fles met de naam Ramses II, één van de machtigste farao’s van Egypte. In de buurt van het heilige der heiligen van de tempel vond het team twee bronzen beeldjes. In tegenstelling tot de gevleugelde cherubijnen in de tempel van Salomo, waren de Lachish-beeldjes gewapende “slaangoden”.
Van bijzonder belang was een aardewerk scherf gegraveerd met het oude Kanaänitische schrift. Daar verschijnt de letter “Samech”, gemarkeerd door een langwerpige verticale lijn gekruist door drie loodrechte kortere lijnen. Dit maakt het het oudste bekende exemplaar van de letter en een uniek exemplaar voor de studie van oude alfabetten.
Alleen de tijd zal leren welke schatten er nog te ontdekken zijn in de oude stad Lachish.