Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag

De Koning van de herdenking: dinsdag schreef Yedioth Ahronoth over het bezoek van de Russische president Vladimir Poetin en ging het over in deze krant over Naama Issachar, terwijl schijnbaar de reden voor zijn reis werd genegeerd, namelijk de Holocaustherinnering. Op woensdag maakt de krant een complete 180, waarbij de voorpagina wordt gevuld met een foto van kinderen die zijn genomen tijdens de bevrijding van Auschwitz en de woorden “Nooit meer” geschreven in een paar talen.

• De officiële herdenking is donderdag (en de herdenkingsdag is a.s. maandag), maar de cover geeft nauwkeurig (en enigszins overdreven) de sfeer in het land en de pers weer, waar het bijna aanvoelt als Yom Hashoah.

• Terwijl op Yom Hashoah de nadruk ligt op de overlevenden, lijkt de nadruk nu te liggen op de delegaties op hoog niveau die hun weg naar Israël vinden.

• Raphael Ahren van ToI noemt het ‘het grootste diplomatieke evenement in de geschiedenis van Israël’ en merkt op dat 49 delegaties in Israël zullen zijn, waaronder 41 leiders of staatshoofden.

• Zijn uitstekende overzicht van alle kwesties rond de ceremonie en omvat een echte verkenning wat er op het menu staat, (zeebrasem en rundvlees) tijdens een super exclusief en verpakt staatsdiner woensdagavond in de President’s Residence.

• “Om ruimtelijke redenen werd de hoofden van de buitenlandse delegaties gevraagd om slechts één gast – in de meeste gevallen een stafchef of een senior adviseur – zonder echtgenoten mee te nemen. Ze zullen allemaal plaatsnemen in een vorige week speciaal voor dit doel opgerichte tent. Het beveiligingspersoneel van de leiders zal worden ondergebracht in een andere tent. ”

• Het diner zal ook een video bevatten van wereldleiders die over zichzelf vallen om uitspraken te doen over antisemitisme, dat wordt verwoord in een boek van de President’s Residence en Yad Vashem.

• “Tegen degenen die de vernietiging van Israël en het Joodse volk zoeken, zeggen we: nooit meer”, zegt president Trump, die duidelijk zijn toon heeft veranderd sinds hij Yad Vashem in zijn gastenboek “geweldig” noemde .

 Nooit meer, opnieuw: het is niet alleen het verleden, maar zorgen over de toekomst waar iedereen mee bezig is.

• Israel Hayom vult de voorpagina met een column van Rivlin waarin hij spreekt over zijn trots op het feit dat zoveel leiders zijn kleine landje bezoeken en zeggen dat ze zijn oproep hebben beantwoord. “Ze doen dit uit waardering voor Israël en door te komen zeggen ze moedig tegen de wereld dat we samen tegen antisemitisme zullen zijn, op een moment dat het zijn kop opsteekt.”

• Moshe Kantor, het hoofd van het Europese joodse congres, die het World Holocaust Forum daadwerkelijk heeft samengesteld, vertelt Army Radio dat hij vreest ‘dat over 30 jaar dat alle Europese joden zullen zijn geemigreerd. De reikwijdte zal overeenkomen met de reikwijdte van antisemitisme over de hele wereld. “

• Frankrijk is een van de plaatsen die worden gezien als een broeinest van antisemitisme en in Yedioth geeft de Franse leider Emmanuel Macron toe dat “75 jaar na de bevrijding van Auschwitz, overlevenden, burgers van Frankrijk en andere landen worden aangevallen omdat ze Joden zijn .”

• Hij voegt eraan toe dat hij antisemitisme bestrijdt met alles wat hij heeft, maar zegt dat het dwingen van mensen nooit zal werken, maar in plaats daarvan onderwijs als het tegengif voor haat adviseert.

• In Israel Hayom schrijft de Britse ambassadeur Neil Wiggan dat een nieuw Holocaust herdenkings- en leercentrum direct naast het parlement wordt gebouwd.

• “Holocaust leren en onderwijs is absoluut fundamenteel als we antisemitisme willen afschaffen,” schrijft hij.

Vriend, waar is mijn ceremonie: niet iedereen is op dezelfde pagina over alles, en er is nog steeds een oud geschil met Polen dat de ceremonie enigszins dwarsboomt.

• Piotr Cywinski, de directeur van het Staatsmuseum Auschwitz-Birkenau, spreekt met ToI’s diplomatieke verslaggever Raphael Ahren en heeft vernietigende kritiek op Kantor en de organisatoren van het Fifth World Holocaust Forum voor het durven organiseren van een evenement buiten Polen (hij beschrijft Auschwitz als “de grootste joodse begraafplaats, maar ook de grootste Poolse begraafplaats”).

• “Het is gewoon zo provocerend en onvolwassen dat ik geen woorden vind om erop te reageren”, zegt hij, voordat ik de woorden vind en nog wat. “Voor mij is de hele rij gewoon zielig en onvolwassen. Ontoereikend in de context van deze zeer belangrijke dag en de herinnering aan de slachtoffers zelf. “

• Maar de Associated Press merkt op dat Israël Poetin kiest voor de Poolse president Andrzej Duda, die zijn komst heeft geannuleerd omdat hij niet mocht spreken, “lijkt geworteld te zijn in de gevoelige relatie van Israël met Rusland,” en merkt op dat Kantor dicht bij Poetin staat.

• In Haaretz merkt Zvi Bar’el op dat Kantor ook geld in de campagne van premier Benjamin Netanyahu heeft gepompt, en ondanks het steeds opnieuw herhalen van de plechtigheid van de gelegenheid, wenste dat de leiders de gelegenheid zouden gebruiken om daadwerkelijk iets te doen in plaats van alleen te herdenken.

• “Hoe gemakkelijk is het om koningen, presidenten, premiers en oligarchen bijeen te brengen om de herinnering aan de Holocaust te eren. Maar dit zijn dezelfde leiders die niet in staat waren om de slachting in Syrië te stoppen, de brute oorlog in Jemen te beëindigen of een einde te maken aan de Israëlische bezetting in de gebieden ”, schrijft hij scherp. “Het verheven World Holocaust Forum heeft blijkbaar een chronische allergie voor regionale en internationale conflicten. Het zal altijd blij zijn om solidariteit te tonen met degenen die zijn vermoord en om zijn geweten achteraf te oefenen. ”

Gecoördineerde gekte: Bar’el krijgt zijn wens nu zowel Netanyahu als Bauw en Wit leider Benny Gantz voor de annexatie van de Westelijke Jordaanoever zijn en ineens het gesprek van de stad zijn.

• Op dinsdag zei Gantz dat hij bij verkiezing de Westelijke Jordaanoever zou annexeren ‘in coördinatie met de internationale gemeenschap’, in wat wordt gezien als een poging voor rechtse stemmen.

Of zoals Noa Landau van Haaretz het zegt: Gantz weet heel goed dat er niet zoiets bestaat als ‘annexatie gecoördineerd met de internationale gemeenschap’. Er zijn overeenkomsten met internationale steun die tijdelijke of permanente grenzen stellen, of eenzijdige annexatie die minachting toont voor de internationale gemeenschap en haar wetten. Er is geen middenweg. Er zal nooit sprake zijn van ‘annexatie bij overeenkomst’ of zelfs een ‘mini-annexatie’. ”

Annexeer tot je erbij neervalt: Netanyahu heeft echter besloten om Gantz een “duim op” te geven door te beloven alles te annexeren in coördinatie met zichzelf.

• Kan meldt dat Netanyahu werkt aan steun van het Witte Huis voor een dergelijke stap, vóór de verkiezingen en voordat het Amerikaanse vredesplan wordt gepresenteerd.

• Channel 12 nieuws bericht , zonder een bron, dat de mensen van het ministerie van Buitenlandse Zaken woest zijn op Gantz en Netanyahu om over annexatie te praten, net nu de ogen van de wereld op Israël zijn gericht.

• Gantz bewees waar we bang voor waren: hij is geen diplomaat”, zegt Ehud Yaari van het kanaal. “En Netanyahu…. handelt onverantwoordelijk. “

• In Yedioth schrijft Ben-Dror Yemini dat Netanyahu weet dat annexatie slecht nieuws is, omdat het Israël nog de woede van de Palestijnen over zich heen krijgt. Maar verkiezingen. “Er is een nieuwe Netanyahu, die zich meer bezig houdt met de zorg voor Netanyahu dan de rest van het land,” schrijft hij,

Komt ze thuis?: Israël kan altijd om annexatie-advies vragen aan Poetin, die slechts een paar jaar geleden de Krim inpikte. Maar het heeft andere zorgen die veel belangrijker zijn, namelijk de vrijlating van backpacker Naama Issachar.

• Nadat nieuws uit Channel 13 berichtte dat Rusland Israël had gevraagd om een ​​jarenlang ruzie over eigendom rondom het Sergei’s Courtyard complex in het centrum van Jeruzalem op te lossen, meldt Maariv nu dat Israël het al drie weken geleden had opgelost.

• In een aanvraag op 30 december werd het onroerend goed volgens het rapport overgedragen aan de Russische Federatie, waarbij een commentaarperiode van 60 dagen werd verrekend voordat het officieel werd gemaakt.

• In het rapport wordt opgemerkt dat minister Gila Gamliel onlangs naar Rusland is gegaan om de kwestie Issachar te bespreken met een Russische functionaris die toevallig dezelfde is als belast met het regelen van het onroerend goed.

• Harel Tubi, de stafchef van de President’s Residence, vertelt Army Radio dat Israël hoge verwachtingen heeft.

• “Ik hoop dat we dit niet eens ter sprake hoeven te brengen wanneer Rivlin Poetin ontmoet, omdat de boodschap uit Rusland heel duidelijk zal zijn op het moment dat de president arriveert, zoals hij het nieuws zal brengen aan het volk van Israël.”