Na jarenlange onderhandelingen in de Knesset en met energiebedrijven, na het testen van de impact op het milieu, na een zaak voor het Hooggerechtshof en meer, werd Israël deze week officieel een gasexporteur, aldus begint een analyse van Lahav Harkov in de Jerusalem Post.
Noble Energy Company begon woensdag met het pompen van aardgas uit het Leviathan-gasveld in de Middellandse Zee naar Jordanië, en begon een testperiode van drie maanden voorafgaand aan de daadwerkelijke export van de commerciële voorraad gas.
Tegelijkertijd gingen premier Benjamin Netanyahu en minister van Energie, Water en Infrastructuur, Yuval Steinitz op weg naar Athene voor de zevende trilaterale top tussen Israël, Griekenland en Cyprus, om een overeenkomst te ondertekenen die het mogelijk maakt dat een onderzeese aardgasleiding van Israël naar Europa zal worden aangelegd.
Alhoewel dit zeker een historische week voor de energiesectoren en de economie van Israël in het algemeen is, kan de regionale realiteit echter in de weg staan, met name de aanhoudende vijandigheid tussen Turkije en alle drie de bij de deal betrokken landen.
De ambitieuze 1.900 km lange pijpleiding is een van de “projecten van gemeenschappelijk belang” van de Europese Unie en zal lopen van de Israëlische economische wateren via Cyprus naar Griekenland. Op het West-Griekse vasteland zal de pijpleiding worden aangesloten op de geplande Poseidon-pijpleiding, mede gefinancierd door de EU, en loopt van de Grieks-Turkse grens naar Italië.
De pijpleiding zal in 2025 jaarlijks 10 miljard kubieke meter aardgas kunnen transporteren uit Israëlische en Cypriotische gasvelden en zal naar verwachting uiteindelijk het dubbele van deze hoeveelheid bereiken.
Dore Gold, president van het Jeruzalem Center for Public Affairs en de voormalige directeur-generaal van het ministerie van Buitenlandse Zaken, legde uit dat “de EU van mening is dat ze energiebronnen moeten diversifiëren.”
“Ze zijn nu afhankelijk van Algerije, Rusland en Noorwegen” voor energie, zei hij. “Algerije zou kunnen verzinken in een nieuwe jihadistische storm. Rusland blijft altijd een onzekere factor en hangt af van de aard van de betrekkingen met de EU. Het is logisch voor hen om Oost-mediterraan gas te winnen zonder af te snijden wat ze hebben. ‘
Met gas dat uit Israël en Cyprus stroomt, zou de EU een grotere energiezekerheid voor haar lidstaten kunnen hebben en concurrentie op de markt om de prijzen te verlagen.
Ondertussen, zoals Netanyahu op de landingsbaan op weg naar Athene heeft uitgelegd, zal exporteren van gas “niet alleen de prijs van gas verlagen en vervolgens de prijs van elektriciteit, het zal honderden miljarden in de schatkist van de staat brengen, voor het welzijn van Israëlische burgers , voor ouderen, voor kinderen, gezondheid en welzijn. “
Israël, Griekenland en Cyprus zijn ‘vastbesloten om een gedeelde toekomst voor zichzelf te creëren, die grotendeels gebaseerd is op samenwerking op het gebied van energie. Echter, om hun gedeelde doelen te realiseren, moeten Israël, Griekenland en Cyprus aandacht besteden aan de “olifant in de kamer : Turkije, ” zei Gabriel Mitchell, een beleidsmedewerker bij Mitvim – het Israëlische Instituut voor Regionaal Buitenlands Beleid.
Turkije is een historische vijand van Griekenland en Cyprus en bezet Noord-Cyprus.
Afgezien van de langdurige vijandigheid tekende Ankara eind november een overeenkomst met de Libische regering in Tripoli om een maritieme verbinding tot stand te brengen waardoor de exclusieve economische zone (EEZ) van elk land, een concept in de maritieme wetgeving, 200 km aflegt. voorbij hun kusten, die ver voorbij hun territoriale wateren is. Volgens de deal gaat de EEZ van Libië naar het noorden naar Turkije, en de EEZ van Turkije gaat naar het zuiden in de richting van Libië, en komt samen in het midden van de Middellandse Zee.
Turkije probeert al ter plaatse feiten te creëren over zijn gezag in het oostelijke Middellandse Zeegebied, waarbij zijn marine vorige maand een Israëlisch onderzoeksschip dwong zich uit de wateren van Cyprus terug te trekken.
Gold beschreef deze ontwikkelingen als “Turkije die zijn positie aan het versterken is” in de regio.
“Op dit moment is er een situatie waarin de meeste landen in het Midden-Oosten en Griekenland en Cyprus zich verzetten tegen de Turkse bewegingen met Libië, en Turkije is nogal geïsoleerd, maar het blijft deze robuuste standpunten innemen waar tegen Israël zich blijft verzetten,” legde hij uit.
Een EEZ betekent normaal gesproken niet dat er territoriale soevereiniteit is over de zeebodem, maar Turkije heeft Israëlische functionarissen al laten weten dat het van plan is het als zodanig te behandelen, en alle bewegingen in het oostelijke Middellandse Zeegebied moeten ermee worden gecoördineerd, hoewel de pijpleiding van Israël tot Griekenland niet gepland is om door internationaal erkende Turkse territoriale wateren te gaan.
“Er zullen mensen zijn die beweren dat Turkse toestemming nodig is voor de pijpleiding om het gebied te doorkruisen , maar daar is geen basis voor,” zei Gold.
Toch voegde hij eraan toe: “perceptie is alles.” Uiteindelijk gaat het erom of andere landen toegeven aan Turkije of niet.
Mitchell adviseerde voorzichtigheid. “In het afgelopen decennium hebben we keer op keer gezien hoe nauwere betrekkingen tussen Israël, Griekenland en Cyprus, Turkije ertoe hebben gebracht stappen te ondernemen om dit tegen te gaan,” vertelde hij. “Dat zal naar verwachting gebeuren na de top in Athene.”
Het bouwen van een pijpleiding van Israël naar Europa via Cyprus “zal een zeer moeilijke missie zijn om te bereiken zonder internationale bemiddeling met Turkije,” zei Mitchell, in de mate dat Israël wellicht alternatieven moet vinden voor export naar Europa.
Mitvim-directeur Dr. Nimrod Goren suggereerde dat Israël ervoor moet zorgen dat de pijpleiding niet als anti-Turks wordt ontworpen, maar hij zei nog steeds dat de “mogelijkheid van een pijpleiding naar Europa zeer twijfelachtig is.”
Terwijl Netanyahu en Steinitz hun terechte prestaties vieren in Athene, moeten ze de volgende hobbel op de weg in de gaten houden als ze gas naar Europa willen kunnen exporteren.
