Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag?

Toen kwamen ze voor de Joden, maar we waren bezig om immuun te worden: Een dag nadat een antisemiet tijdens een Chanoeka feest in New York vijf mensen neerstak, heeft de Israëlische pers belangrijkere zaken in gedachten, zoals premier Benjamin Netanyahu die immuniteit “de hoeksteen van de democratie vind” en de griepprikken.

• De aanval tijdens het Chanoekafeest in het huis van een rabbijn in Monsey krijgt bijvoorbeeld in Yedioth Ahronoth een klein artikeltje onderaan de voorpagina, die voor 95% bestaat uit een foto en kop over een tekort aan griepprikken (de kruistocht van de krant deze maand). In dat kleine stukje wordt een verhaal verteld over de menselijke interesse over de heldenmoed van een persoon die de aanvaller vocht.

• Reeds op zondag, in de uren na de aanval, ging de aandacht snel naar andere zaken in veel van de webmedia in het Hebreeuws, zoals de “vuile”zaakjes van advocaat Efi Nave, de benoeming van Yaakov Litzman tot minister van gezondheid en de eerder genoemde immuniteit voor Netanyahu, die het meest leidend zijn op maandagochtend.

• Voor de Engelstalige pers in Israël, evenals een groot deel van de ultraorthodoxe pers, blijft de Monsey-aanval de hele zondag en vroege maandag top nieuws, zowel in de gedrukte pers alsook online.

Laten we het dus hebben over immuniteit: Zoals alom verwacht, gaf Netanyahu wat wordt beschouwd als een sterke indicatie dat hij immuniteit zal zoeken, door het een “hoeksteen van democratie” te noemen, in een toespraak op zondag.

• Dat argument staat centraal in Hayom, gezien als een spreekbuis voor de premier, die het citaat in grote letters over de voorpagina spettert.

• De bondgenoten van Netanyahu hebben de boodschap opgevangen en zijn massaal naar de ether gegaan om het idee te verdedigen dat hij immuniteit vraagt, waarover hij zegt dat hij over een paar dagen een beslissing zal nemen.

• Likud MK Miki Zohar vertelt KAN radio dat het aanvragen van immuniteit het laatste toevluchtsoord is van een naar behoren gekozen ambtenaar die wordt achtervolgd door een heksenjacht: “Het idee van immuniteit werd geboren uit een situatie waarin het gevoel bestaat dat politici kunnen worden vervolgd alleen vanwege hun [politieke] standpunten. ‘

• Zohar zet niet uiteen waarom procureur-generaal Avichai Mandelblit er zo tegen is dat hij Netanyahu uit zijn functie zou willen zetten, maar voegt eraan toe: “Ik hoop volledig dat hij besluit immuniteit aan te vragen.”

• Minister Yariv Levin beweert tegen Army Radio dat Netanyahu nog steeds geen definitieve beslissing heeft genomen, maar zelfs als hij voor immuniteit kiest, ‘ontwijkt hij geen gerechtigheid’.

De immuniteitsstemming: Haaretz merkt op dat, ervan uitgaande dat de premier een verzoek indient, dit zijn vervolging op zijn minst enkele maanden zal uitstellen.

• “Een speciale Knesset-commissie, die volgens de Israëlische wet een verzoek om immuniteit zou moeten bespreken, is niet benoemd sinds Israël in april de verkiezingen heeft gehouden. Een nieuwe commissie zal naar verwachting niet worden samengesteld tot na de volgende verkiezingen op 2 maart, dus als Netanyahu een verzoek indient om immuniteit te krijgen, zal een discussie hierover waarschijnlijk op zijn minst enkele maanden worden uitgesteld, ” meldt de krant . “Als er na de verkiezingen van maart geen nieuwe regering wordt gevormd, kan de discussie over de immuniteit van Netanyahu mogelijk verder worden uitgesteld. Het is niet mogelijk om een ​​officiële aanklacht tegen Netanyahu in te dienen bij de rechtbank voordat een commissie zijn verzoek heeft besproken. “

• In Zman Yisrael schrijft Shalom Yerushalmi dat immuniteit de naam van het spel zal zijn in de Netanyahu campagnes, gezien het feit dat hij iedereen nodig heeft die zich aansluit bij zijn potentiële regeringscoalitie om het te ondersteunen: “Alleen immuniteit, alleen pesten van de politie, gewoon politieke vervolging. Dit is de campagne en er is geen andere. ‘

• Volgens die gedachtegang vertelt Likud’s David Bitan Channel 13 nieuws dat elke kiezer die op Netanyahu stemt (of schijnbaar elke andere politicus die met Netanyahu samenwerkt) voor immuniteit stemt, en dat ook weet. “Als de natie hem 61 zetels geeft, krijgt hij immuniteit zonder enig verband met iets anders. Zou iemand die op hem stemt niet weten dat hij is aangeklaagd? Iedereen die op hem stemt, wil zijn immuniteit. ‘

Een dag die immuun is: zelfs als hij immuniteit wil, is het nog steeds een soort vies woord; vandaar zijn schijnbare aarzeling en probeert hij het aan te kleden als een verdediging van de democratie. Verschillende mensen merken de juxtapositie op van hoe immuniteit past bij het gedrag van leiders uit het verleden en van de verklaringen van Netanyahu zelf.

Evolution of Netanyahu:

There will be nothing, bc there was nothing

Police will close down cases

Entire house of cards will crumble

Witch hunt

Prosecutors will close cases

Left wing plot

AG will close cases after hearing

Coup attempt

Immunity is pillar of democracy

— Neri Zilber (@NeriZilber) December 30, 2019

• Chaim Levinson van Haaretz plaatst het op Twitter naast andere historische uitspraken, van David Ben-Gurion’s proclamatie van de onafhankelijkheid van het land tot Menachem Begin’s pleiten voor vrede en Yitzhak Rabin’s pleitten voor een einde aan geweld.

• Yedioth, die zijn toespraak ‘het immuniteitsadres’ doopt, zorgt ervoor dat een foto van Netanyahu wordt afgedrukt die eerder dit jaar op Channel 12-nieuws werd geïnterviewd, waarin hij schokkend reageerde toen hem werd gevraagd of hij immuniteit wilde nastreven.

Roger, Roger, hoe is het in de cockpit? Netanyahu neemt ook credit voor de uitspraak tijdens zijn toespraak dat hij nooit een cockpit zag met vier mensen erin, verwijzend naar Blauw en Wit en zijn vier leiders, die “de cockpit” worden genoemd.

• “Cockpits zijn onze kracht,” tweet de Israëlische piloten vereniging naar hem, “dus in elke vlucht van meer dan 13 uur zitten er vier piloten in de cockpit (opstijgen / landen) (een kapitein en eerste officier op de besturing, en een andere kapitein en eerste officier op de observatiestoelen.) Wat juist is, is dat er een Pilot In Command is. Blij om te helpen.”

• Channel 12-nieuws graaft nuttig nog dieper in de cockpit “uitspraken rel en bevestigt dat vier piloten standaard zijn op langeafstandsvluchten: “Soms is er geen ruimte voor hen in de cabine, dus moeten ze samen in de cockpit zitten,” vertelt een piloot het station en legt uit dat de piloten diensten van elkaar overnemen zodat ze tijdens de vlucht kunnen rusten. “Dit is overal de norm, niet alleen hier.”

Netanyahu says he’s never seen a cockpit with 4 pilots, obvusoujy hasn’t flown an A-380…and shows he’s more of a reactive field commander, not a visionary war-room strategist—could never be IDF chief of staff and shouldn’t be PM. https://t.co/ZPB1isu0kq

— Shai Franklin (@shaifranklin) December 29, 2019

Helden laat je hunj verhaal vertellen: Hoewel de Israëlische pers niet veel ruimte besteed aan de Monsey-aanval, slaagde het erin om heldhaftigheid in het verhaal te vinden.

• Yedioth Ahronoth noemt Joseph Gluck, die tegen een van de aanvallers vocht, “de held” van het incident.

• “Toen hij voor een Hanukkah-ceremonie in het huis van rabbijn Chaim Rottenburg in Monsey aankwam, dacht hij zeker niet dat hij een paar uur later zou worden aangewezen als een superheld die levens redde.”

• Maar Gluck, die hielp de aanvaller af te weren door een tafel en stoelen naar hem te gooien, vertelt TOI dat hij zoiets niet is. “Er was één grote held – Hashem,” zegt Gluck, verwijzend naar God. “God gaf me de energie om het te doen, terugkijkend. Ik ben geen dappere man. ‘

• Hashem en tafels zijn geweldig, maar Channel 12 meldt dat sommige Joden wat serieuzer munitie oppakken, drie jonge mannen werden geïnterviewd die waren gewapend met semi-automatische geweren en minstens één was gekleed in wat een Israëlisch legeruniform lijkt te zijn, terwijl ze op straat patrouilleren.

Versleten banden: Channel 13 nieuws plaatst de uitslag van aanvallen nabij New York in de context van gespannen Joodse-zwarte relaties: “Tot de jaren 1970 was er echte samenwerking tussen de gemeenschappen. Maar dat verbond is verdord en aan de radicale randen van de zwarte gemeenschap groeit een fenomeen waar weinigen over willen praten. ‘

• In Israel Hayom ziet columnist Avraham Ben Tzvi het ook als een symptoom van verslechterende zwart-joodse relaties, die hij in een nog grotere context plaatst.

• “Zonder de verantwoordelijkheid van de Trump-regering te minimaliseren, die een niet te kleine hoeveelheid heeft bijgedragen aan de radicalisering van de publieke dialoog die zo is geladen en zonder de rol van extreem-rechts in deze escalatie te minimaliseren, zijn de echte wortels van de tsunami van antisemitisme verankerd van de Democratische partij, die is begonnen in de beschermde ruimte van de politieke consensus door te sijpelen ‘, zegt hij.

• Danielle Ziri van Haaretz schrijft echter dat de lokale bevolking het idee verwerpt dat er een grotere zwarte Joodse kloof bestaat die de haat drijft. “De Afro-Amerikaanse gemeenschap kan zich waarschijnlijk meer identificeren met de Joodse gemeenschap dan anderen, omdat ze soortgelijke incidenten hebben meegemaakt waarmee de Joodse gemeenschap momenteel te maken heeft,” zegt de lokale politicus Aron Weider.

 Het ergste sinds de Tweede Wereldoorlog: Rapporterend vanuit Monsey, schrijft ToI’s Luke Tress dat hij aan de terroristische aanslagen in Israël wordt herinnerd, maar sommigen in New York zien een andere parallel: “Het begint bij de Joden, het eindigt bij iedereen. De Joden zijn de eersten die in elkaar worden geslagen ”, zegt Monsey-inwoner Yaakov Greenberg, verwijzend naar anti-Israëls sentiment op Amerikaanse campussen.

• “Het loopt uit de hand. Dat is het. Het is net als vóór de Tweede Wereldoorlog ‘, zegt een andere persoon.

• Sprekend tegen KAN Radio, noemt Isaac Herzog, hoofd van de Jewish Agency wat de gemeenschap doormaakt “het ergste sinds de Tweede Wereldoorlog.”

• “Interpersoonlijke relaties zijn in het algemeen volledig weg gevallen. De geschiedenis leert ons dat in tijden als deze de Joden de eerste zijn die lijden, ”voegt hij eraan toe.

• In de Atlantic schrijft Deborah Lipstadt dat net zo verontrustend als de fysieke aanval het feit is dat een synagoge in Nederland is gestopt met het publiekelijk aankondigen van diensten, een teken dat joden ondergronds gaan, zoals de joden die in het geheim kaarsen aanstaken tijdens de Spaanse inquisitie.

• “Wanneer Joden het veiliger vinden om als Joden ‘onder de grond’ te gaan, is er iets vreselijk verkeerd – verkeerd voor hen en, nog meer, verkeerd voor de samenleving waarin ze leven. Joden hebben antisemitisme zeer serieus genomen en nemen het zeer serieus ”, schrijft ze. “Niet-joden moeten hetzelfde doen.”