Angst is een uitstekende motivator: een dag voordat Likoed leiderschap verkiezing plaatsvind ziet het niet geweldig uit voor uitdager Gideon Sa’ar. Dinsdagavond verklaarde de populaire Likoed-minister Gilad Erdan dan eindelijk Netanyahu te zullen steunen.
- Walla nieuws schrijft het zo “De afgelopen twee weken stond Erdan onder zware druk van Sa’ar en Netanyahu om publiekelijk zich uit te spreken wie hij gaat steunen.”
- De site merkt ook op dat in tegenstelling tot andere top Likud-leden die Sa’ar meedogenloos hebben aangevallen, Erdan duidelijk maakte dat hij geen moeite heeft met de kandidatuur van Sa’ar, duidelijk zijn opties openlatend.
- Tal Schnieder van Globes schrijft dat Erdan niet alleen pas op het laatste moment publiekelijk voor Netanyahu uitkwam, maar dat hij volledig stil was sinds beschuldigingen tegen Netanyahu op 21 november werden aangekondigd.
- “Hij heeft geen interviews gegeven, geen vragen beantwoord over zijn standpunt over de aanklachten of immuniteit van Netanyahu,” schrijft ze. “Erdan kwam niet eens opdagen bij de Knesset om te stemmen over het naar huis sturen van het parlement eerder deze maand”.
- Yoav Kisch, het hoofd van de campagne van Sa’ar, vertelt Army Radio dat hij niet verrast is door de beslissing van Erdan. “Hoe hoger je staat, hoe moeilijker het is om op een manier te handelen die Balfour boos kan maken,” zegt hij, met behulp van een synecdoche voor de premier.
- Sprekend op Channel 12 nieuws, zegt Netanyahu “aanvalshond” David Bitan dat Yuli Edelstein (voorzitter van de Knesset), de enige grote Likud-figuur die nog niet bekend is, beter van het hek af kan komen: “Edelstein heeft me echt verrast. Hij is een weldenkend persoon, en dat staat hem niet toe om op het hek te zitten. Ik hoop dat hij steun aan Netanyahu verklaren; in ieder geval zijn al zijn mensen in ons kamp, ’zegt hij.
Gevallen Sa’ar: Als opmerkingen zoals die van Bitan als bedreigingen klinken, kan men zich alleen maar voorstellen dat Sa’ar en degenen in zijn kamp onder druk staan, waar ze niet waar ze niet op zitten te wachten.
- Yedioth Ahronoth schrijft over Sa’ars vrouw Geula Even-Sa’ar en MK Michal Shir hoe die ‘zich verslikken’, terwijl ze de campagne tegen hen beschrijven.
- “In de afgelopen weken hebben ze me de meest vreselijke namen gegeven en zulke epithetten naar me geslingerd dat ik God dank dat mijn ouders niet in leven zijn om ze te horen en mijn kinderen niet groot genoeg zijn om het te lezen,” zegt Shir.
- Anshel Pfeffer van Haaretz schrijft op Twitter dat Likud-mensen bang zijn geassocieerd te worden met Sa’ar, en degenen buiten Likud zijn bang dat hij met hen geassocieerd wordt. Hij zegt ook dat linksen erop wijzen dat Sa’ar prima was met demonisering terwijl het niet tegen hem was, het af zou afkoelen en enige sympathie voor hem zouden hebben.
- Sefi Ovadia van Channel 13 schrijft dat Sa’ar een strategische reden heeft om zichzelf als slachtoffer af te schilderen: “In een campagne moet je een beroep doen op de harten van de kiezer, en om emoties bij kiezers op te wekken, gebruikt Sa’ar een van Netanyahu’s favoriete strategieën, waardoor hij zich identificeert als iemand die wordt achtervolgd. ”
Iedereen is een winnaar (maar Netanyahu is de echte winnaar): Ondanks de steun van Erdan neemt Netanyahu geen enkel risico, meldt Ynet, dat dinsdag zes verschillende “optredens” in het land bezocht waar Netanyahu steun zocht om op hem te stemmen.
- “Netanyahu toonde vertrouwen in zijn overwinning, niet alleen tegen Sa’ar, maar ook in de verkiezingen van maart,” schrijft de krant.
- En hij wordt nog steeds algemeen gezien als de winnaar. Chaim Levinson van Haaretz schrijft dat het enige waar Netanyahu voor hoeft te vrezen is letterlijk regen op zijn parade, smerig weer zal naar verwachting sommige kiezers doen besluiten niet te gaan stemmen.
- De premier gaat ervan uit dat hij Sa’ar zal verslaan, maar wil een hoge opkomst en een dreun uitdelen om de hele partij een waarschuwings-boodschap uit te zenden: Netanyahu is de leider en er is niemand anders”, schrijft hij.
- Als een liefhebbende ouder die ervoor zorgt dat iedereen een deelname-trofee krijgt, vertelt voormalig Likud MK Carmel Shama Hacohen aan Army Radio dat “de echte prestatie van Sa’ar is dat hij Netanyahu uitdaagde.”
Waarom genoegen nemen met minder: de Likud-primaire haalt niet echt de voorpagina van Israel Hayom, tenzij men een advertentie voor Sa’ar telt die over de bodem loopt.
- Alhoewel, een voorpagina-verhaal over Netanyahu die 3.000 nederzettingseenheden ‘goedkeurt’ lijkt ook ontworpen te zijn om hem een boost te geven in de leiderschapsverkiezing, gezien het gedrag uit het verleden.
- Het verhaal geeft weinig details over deze 3.000 eenheden, die blijkbaar niet nieuw zijn, behalve het feit dat ze zich op de Westelijke Jordaanoever bevinden en de komende twee weken ter goedkeuring aan een planningscomité zullen voorleggen, wat betekent dat het niet duidelijk is wat Netanyahu eigenlijk goedkeurde, behalve dan de kop.
- Barak Ravid zegt in Axios dat Netanyahu ook zijn annexatieplan in de Jordaan Vallei heeft gepusht, en het feit dat hij de enige is die Amerikaanse steun kan krijgen om Likud-kiezers te slijmen.
- Het enige probleem is dat Amerikaanse steun helemaal niet zo duidelijk is. Het ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de bewering van Netanyahu om het met Mike Pompeo te bespreken al ontkend en het Witte Huis heeft geweigerd te bevestigen dat hij het met de Amerikaanse president Donald Trump heeft besproken.
- “Bronnen die met functionarissen van het Witte Huis spraken, hadden de indruk dat ze niet blij waren met de opmerkingen van Netanyahu over de annexatie en zijn insinuaties dat Trump het steunde” , meldt hij.
Het spel is al opgetuigd: het grootste deel van het verhaal op de voorpagina van Israel Hayom is echter bezig met het proberen neer te halen van de rechters die zullen bepalen of Netanyahu een regering mag gaan vormen.
- “Het spel is opgetuigd”, leest een voorpagina, naast foto’s van de rechters Uzi Fogelman, Esther Hayut en Hanan Melcer.
- “De Hebreeuwse krant noemt een” senior juridisch ambtenaar “die beweert dat president Hayut van het Supreme Court” activisten “koos, die eerder een unaniem besluit tegen de premier zouden nemen voor het panel dat de petitie zal horen.
- Professor in de rechten, Shuki Segev, schrijft in een column in de krant dat Hayut enkele jaren geleden hetzelfde panel had samengesteld om burgemeesters af te zetten die in staat van beschuldiging waren gesteld, ondanks het feit dat ze “geen wettelijke reden had om dat te doen”.
- “Experts en denkers aan de linkerkant leggen nu het ‘lot van het land’ in handen van Hayut en pushen haar om de petitie tegen Netanyahu te accepteren,” schrijft hij.