Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag?

Advocaat van de duivel: Yedioth Ahronoth onthult dagelijks een schokkende uiteenzetting in de massacirculatie krant en “onthult” het al bekende feit dat de aanklager, ICC Fatou Bensouda van het Internationaal Strafhof, ooit diende onder de voormalige Gambiaanse dictator Yahya Jammeh.

• Bensouda was advocaat-generaal van Gambia onder Jammeh van 1998 tot 2000 voordat zij ruzie met hem had en grote kritiek uitte op zijn harde optreden sinds zij in de afgelopen 15 jaar in de gelederen van het ICC omhoog is geklommen, maar dat zal je niet weten als je Yedioth leest.

• “De duivel uit Gambia en de officier van justitie uit Den Haag”, leest de voorpagina van het tabloid, onderdeel van zijn voortdurende en eerlijk gezegd ongekende aanval op het ICC – die de deur heeft geopend naar een onderzoek naar oorlogsmisdaden van Israël en de Palestijnen – en zijn inspanningen om met name Bensouda aan te vallen.

• De krant behandelt Bensouda alsof ze een demonische figuur is die “de vlekken” verbergt van haar vroegere associaties met Jammeh, die het land regeerde van 1996 tot 2017, toen hij vertrok om een “boer” te worden in Equatoriaal-Guinea.

• “Het feit dat Bensouda jarenlang als een centrale figuur onder de dictator diende, heeft veel kritiek opgeleverd. Veel Gambianen, vooral diegene die tegen Jammeh waren, beweren dat Bensouda een oogje dicht heeft geknepen voor zijn vreselijke daden, ‘schrijft de krant en belooft het volledige verhaal van’ Bensouda’s duistere geheimen ‘in een vollediger artikel komende vrijdag.

• Hoewel het waar is dat Bensouda wel associaties heeft gehad met Jammeh, overspeelt de krant de kritiek op haar en haar vermeende misdaden massaal, tenzij het daadwerkelijk nieuwe informatie heeft die het tot het weekend geheim houdt.

• Als een kers op de top van de hele belachelijke berg van anti-ICCream, doet de krant zijn eigen scriptie met zijn laatste paragraaf ongedaan en merkt op dat velen beweren dat Bensouda voor vrouwenrechten en mensenrechten werkte. “Volgens vele rapporten was het feit dat ze gerechtigheid nastreefde en werkte aan de ondersteuning van mensenrechtengroepen wat de dictator enorm woedend maakte en haar in 2000 ontsloeg.”

• Of, zoals een ietwat evenwichtiger benadering van Bensouda van de New York Times in 2013 luidt: “Juridische experts in Afrika spreken respectvol over mevrouw Bensouda, ondanks haar banden met de president van Gambia, Yahya Jammeh, een mercuriale autocraat die de macht overnam in een staatsgreep in 1994 en haar in 1998 benoemde als minister van justitie. Ze hadden twee jaar later ruzie en ze werd ontslagen. ‘

Jammen met Jammeh: de campagne van de krant is blijkbaar zo zwak dat zelfs columnist Ben-Dror Yemini er niet achter kan komen. Onder een kop met de tekst ‘De hypocrisie roept naar de hemel’, schrijft Yemini dat ‘het probleem niet Bensouda is. Het kan zijn dat ze niet heeft deelgenomen … het probleem is dat … keer op keer de beschuldigende vinger naar één land wordt gericht, slechts één. ”

• Er is hypocrisie, maar het is niet het ICC (alleen). Israël heeft jarenlang gelukkig positieve banden met Gambia onderhouden, ook onder Jammeh.

• In 2016 beschreef de toenmalige ambassadeur van Israël in Gambia, Paul Hirchson, de warme relaties met het land, zelfs nadat het zijn naam had veranderd in de Islamitische Republiek Gambia. “De president vertelde me: ‘Als we je hier niet zouden willen, zou je niet je geloofsbrieven presenteren.’ Dat is een letterlijk citaat. Hij is zich er volledig van bewust dat dit een openbare beslissing is die hij heeft genomen, ‘ zei hij destijds tegen ToI .

Wat is er nog meer mis met Yedioth: het argument van hypocrisie is vetgedrukt nadat de krant gisteren de hele dag beschuldigingen uitte dat het ICC alleen Israël vervolgde en vroeg waarom het niet achter Hamas en tal van andere slechteriken aan gaat, hoewel het onderzoek duidelijk spreekt van “ook Hamas te gaan onderzoeken voor het plagen van oorlogsmisdaden”.

• De claim werd herhaald door adjunct-procureur-generaal Roi Sheindorf.

• Gevraagd door Haaretz zei Sheindorf “dat hij bedoelde dat het verhaal van de beslissing in zijn geheel, met name het gedeelte over de historische achtergrond, naar zijn mening scheef was en niet gericht was op de Palestijnse Autoriteit – wat waar is, ‘ schrijft Noa Landau.

• Raphael Ahren van ToI merkt op dat de bewering dat Israël wordt uitgekozen ook een stuk is van “whataboutisme”, omdat een land het Statuut van Rome moet ondertekenen om de claim tegen een staat op zijn grondgebied te kunnen doen gelden, waardoor veel van de andere gevallen naar voren komen waar Yedioth naar wijst, zoals Syrië en Iran.

• “Het ICC koos er niet voor om deel te nemen aan het Israëlisch-Palestijnse conflict. Het heeft het proces niet geïnitieerd. Het is inderdaad redelijk om aan te nemen dat de rechtbank, met zijn beperkte middelen en toch al slechte reputatie, er ver weg van hoopte te blijven. Het werd er echter door de Palestijnen in getrokken. Gefrustreerd door het gebrek aan vooruitgang in het vredesproces, beschouwde Ramallah Den Haag als een handige arena om krachtige punten te scoren tegen Israël ”, schrijft hij.

Niet teleurgesteld met OTP: nadat hij werd geroepen voor de grove fout, had een van de auteurs van het Yedioth artikel, Itamar Eichner, een voorvertoning van de aanval op Bensouda in een tweet op zondag, en zei dat als Netanyahu niet zo hard achter haar aangaat als hij deed tegen de Israelische aanklagers in zijn drie corruptie zaken, “hij zal worden beschuldigd van dubbele normen.”

• Maar waarom zou Netanyahu het moeten doen als journalisten het voor hem lijken te doen? Op Facebook schrijft Attila Somfalvi, redacteur bij Yedioth’s Ynet-nieuwssite, dat hij minister van Buitenlandse Zaken Israel Katz heeft verteld dat “ik bereid ben te doen wat ik kan (belangenbehartiging, schrijven, interviews, lezingen) om Israël te helpen deze vreselijke beslissing te bestrijden.”

• Zijn site meldt dat het ministerie van Buitenlandse Zaken een vergadering heeft georganiseerd in zijn kantoor in Jeruzalem om te bespreken hoe op de zaak te reageren met de Nationale Veiligheidsraad, het ministerie van Justitie, het ministerie van Buitenlandse Zaken en de Israëlische strijdkrachten.

• Israel Hayom, dat normaal gesproken de spreekbuis van de regering is, geeft het ICC maandag weinig vermelding, behalve een column van Caroline Glick met vijf stappen om de rechtbank te ‘neutraliseren’, die ze beschuldigt dat ze het leven van soldaten met zijn leugens in gevaar brengt.

• Ook op Channel 13-nieuws gaat het om Bensouda, dat meldt dat Bensouda een Palestijnse groep heeft ontmoet, maar heeft vermeden om vóór de aankondiging op vrijdag Israëlische organisaties te ontmoeten.

• Meir Linzen, hoofd van de International Association of Jewish Lawyers and Jurists, vertelt Channel 13 dat “we ongeveer een jaar lang verschillende keren contact hebben opgenomen met de officier van justitie en geen antwoord hebben gekregen.”

 Figuur van de verbeelding: Yedioth wordt ook opgeroepen voor het brengen van een berichrt op basis van twijfelachtige cijfers waarin wordt beweerd dat het leeuwendeel van de immigranten naar Israël niet Joods zijn onder toezicht van het Opperrabbinaat.

• Ter illustratie gebruikt de krant een foto van Ethiopische immigranten die uit een vliegtuig stappen.

• De media-waakhond van de Seventh Eye wijst erop dat Ethiopische immigranten niet worden genoemd in het stuk, dat meestal betrekking heeft op diegenen die uit Russisch sprekende landen komen.

• Maar zelfs daarover zijn de geciteerde cijfers, waarvan de krant zegt dat ze door de progressieve Hiddush-organisatie van het ministerie van Binnenlandse Zaken zijn verkregen, kennelijk onnauwkeurig.

Judy Maltz van Haaretz, die ditzelfde Yedioth artikel, twee maanden geleden al als ‘exclusief’ meldde, schrijft dat het ministerie haar vertelde dat de verstrekte cijfers niet correct waren. “Het lijkt erop dat er onjuistheden zijn opgetreden bij het verzamelen van de gegevens,” citeert een woordvoerder en voegde eraan toe dat de cijfers een tweede keer worden gecontroleerd.

• Zvika Klein van Makor Rishon tweet dat Nefesh B’nefesh, het lichaam dat officieel gegevens verzamelt voor immigranten uit Noord-Amerika, zegt dat slechts 2,3 procent niet als joods wordt beschouwd, niet 30 procent zoals het verhaal beweert.

• Niettemin, wat doet Hiddush? Die stuurt een persbericht in het Engels waarin de verkeerde cijfers worden herhaald.

Wie beslist? De beslissing van het Hooggerechtshof om de vraag aan te nemen of Netanyahu kan worden belast met het vormen van een regering terwijl hij in staat van beschuldiging wordt gesteld, geeft Israel Hayom de kans om Haaretz te beschieten.

• De krant papegaait de praatpunten van Netanyahu na, met krantenkoppen die de legitimiteit van de rechtbank om een ​​dergelijke kwestie te beslissen verwerpen en verklaren dat “alleen de mensen kunnen beslissen.”

• In een column beschuldigt Amnon Lord Haaretz ervan te zijn betrapt op het verdedigen van terroristen en het ICC met zijn hoofdartikelen. “Haaretz doet dit op de sadistische toon van een Engelse school voor aristocraten. Binnenkort zal de krant zeker ‘instructies’ voor de rechtbank over Netanyahu publiceren. Het is moeilijk om te weten of de ‘Haaretz diktats’ de uitspraak van de rechtbank niet zal onthullen, die al van tevoren is beslist.

• Hoewel het hoofdartikel van Haaretz niet zegt dat ze de rechtbank moet vertellen wat ze moet doen, merkt het wel op dat Netanyahu’s poging om aanvallen op hem af te beelden tegen het publiek als geheel rechtstreeks uit het scenario van Trump komen.

• Walla’s Amir Oren schrijft dat de claim van Netanyahu niet 100 procent: “valse demagogie verkleed als democratie is, maar eerder 86%.” Waarom? Omdat het in het dichtste geval dat een burgemeester zeven jaar geleden uit zijn ambt werd ontheven, waren het zes rechters tegen één.