Paardenrace politiek: na twee verkiezingsronden en een derde op komst lijkt het er een beetje op dat de Israelische media verslaafd is geraakt aan het voorspellen zoals dat ook gaat bij het gokken op paardenraces.
- Het gokken is in wezen een telling geworden van hoeveel Knesset leden premier Benjamin Netanyahu en uitdager Gideon Sa’ar ieder in hun hoek van de ring kunnen krijgen.
- Haaretz begint met het nieuws dat voormalig minister Haim Katz zijn gewicht achter Sa’ar gooit. De krant merkt op dat Katz, die het Centrale Comité van Likud leidt, “veel macht heeft binnen de partij.”
- Uit het oog verloren door de krant, die geen geheim heeft gemaakt over haar standpunt dat Netanyahu de deur moet worden gewezen, is het feit dat Katz ook wordt geconfronteerd met strafrechtelijke aanklachten.
- De krant merkt op, bijna terluiks, dat de meeste Likud sterren Netanyahu ondersteunen, en ook Channel 12-nieuws probeert het ook meer op een echte race te laten lijken, en schrijft dat het “aantal supporters in Sa’ar-kamp groeit en groeit, ‘hoewel zijn steun slechts een fractie is van de steun die Netanyahu binnen de partij blijft, tenminste publiekelijk.
- Israel Hayom meldt dat “na jaren van slaperige voorverkiezingen in Likud het interne gevecht het officiële punt van opwinding van deze winter wordt.”
Vast in het midden: kanaal 13 meldt dat veel ogen uitkijken naar Gilad Erdan om te zien wie hij zal gaan steunen, terwijl de minister terughoudend blijft, als hij überhaupt al een beslissing heeft genomen.
- Zelfs als hij uiteindelijk iemand heeft gekozen, zal zijn steun niet publiekelijk bekend worden’, schrijft Sefi Ovadiah.
- Kanaal 12 merkt op dat van Yuli Edelstein ook niet wordt verwacht dat hij publiekelijk zijn goedkeuring aan een van beide kandidaten zal geven vanwege zijn positie als Knesset-voorzitter.
- Niet iedereen is zo diplomatiek. Likud-minister en Netanyahu-loyalist David Amsalem ( die ook aanklachten aan de broek heeft) krijgt een beetje aandacht van de pers als hij op KAN radio vertelt dat “de meeste mensen in Likud denken dat de kloof tussen Netanyahu en Sa’ar lijkt op die tussen een Mercedes en een Fiat 500
Amsalem is echter nog niet klaar: en zegt op Channel 12 dat wanneer Sa’ar de Likud zal gaan leiden de partij vijf zetels zal verliezen.
- “Er is geen argument dat als de premier niet aan het hoofd van Likud staat, we geen vijf of tien zetels krijgen”, zegt de ontluikende Nostradamus, misschien wat overdreven.
- Hij zegt echter ook dat hij Sa’ar waardeert en hem niet uitsluit. Zeg dus nooit dat hij niets voor hem heeft gedaan, hè?
- Ondanks de gewaagde voorspelling publiceert KAN een peiling waaruit blijkt dat als Netanyahu de partij blijft leiden, het links-midden-Arabische blok 59 zetels zal bereiken, terwijl het rechtse blok slechts 53 krijgt.
- Uit de peiling blijkt echter dat Likud onder Netanyahu 31 zetels krijgt, terwijl het onder Sa’ar slechts 27 krijgt.
- Dus hoe werkt de wiskunde? Eenvoudig. Als Netanyahu Likud leidt, zal de extreem-rechtse Joods Huis-Nationale Unie – de kies drempel niet halen. Als Sa’ar echter de partij leidt, zullen extreemrechtse kiezers de Likud ontvluchten en de extremisten de Knesset in duwen.
Gebruik je illusie (of bijbelse toespeling): Sa’ar is niet bepaald een linkse, en in feite doet hij blijkbaar alles wat hij kan om zichzelf in de gunst van extreemrechts te krijgen.
- In zijn laatste poging om “Rechts”te zijn, vertelde Sa’ar op een conferentie jl zondag dat de tweestatenoplossing ‘een illusie is’.
- Sa’ar hoeft zich blijkbaar geen zorgen te maken over de stem van de mystici. Kikar Shabbat-verslaggever Avi Rabina deelt mee dat een rabbijn genaamd Ephraim Ben Tzvi heeft verklaard dat de naam van Gideon Moshe Sa’ar een acroniem is voor de passage “Ja, hoewel ik door de vallei van de schaduw van de dood loop, zal ik geen kwaad vrezen, want Jij bent bij mij. ‘Maar het is moeilijk te achterhalen. Bovendien zijn de letters van zijn naam, met behulp van het gematria-lettercodesysteem, gelijk aan: “Zie, de dagen komen, zegt de Here.”
Drie om klaar te maken (noem er geen vier): Likud is niet de enige partij die zijn eenden achter elkaar probeert te krijgen. Haaretz kijkt naar wat alle facties moeten doen vóór ronde III, waarbij sommigen hun werk moeten doen en anderen gewoon hun hoofd boven water willen houden.
- “Labour-Gesher, die probeerde rechtse kiezers uit de afgelegen gebieden van Israël aan te trekken, eindigde de laatste verkiezingen met een teleurstellende zes zetels. In de derde ronde wordt de lat veel lager gelegd – beide partijen zeggen dat de campagne gaat over het overschrijden van de kiesdrempel, ”aldus de krant.
- Ondertussen meldt de krant dat de Gezamenlijke Lijst probeert verder te gaan dan alleen maar Arabische te paaien. door ook Joden aan te spreken: “Wij denken dat de blootstelling van onze leden aan het Israëlische publiek bij de laatste verkiezingen ons profiel bij deze gemeenschap zal verhogen en zal sommige Joodse kiezers aanspreken, ‘zegt een partijbron. “Het verhogen van het percentage Joodse kiezers kan veel bijdragen.”
- “Al maanden krijgen Israëli’s een onophoudelijk dieet van cynisme, leugens, flagrante zelfafhandeling, intolerantie en minachting door politici van alle partijen. Veel kiezers zullen op 2 maart thuisblijven. Degenen die wel stemmen, gaan naar de stembus met het zinkende gevoel dat, als de stembiljetten geteld en de coalitieonderhandelingen zijn beëindigd, ze misschien voor een vierde verkiezing staan, ‘ schrijft hij.
Derde verkiezingen, derde wereld: Yedioth zet zijn thema voort van het tellen van alle dingen die Israëliërs missen terwijl het land eindeloze verkiezingen heeft, dit keer gericht op “de oneindige pijn” van degenen die medische zorg zoeken en van die, die hen proberen te behandelen.
- Het tabloid beschrijft “volle ziekenhuisgangen, ondermaatse omstandigheden en personeel dat verpletterd wordt door de lading.”
- “Dit is een derde wereldland. Ik heb twee weken gewacht op een griepprik, het is me niet gelukt om te worden geïmmuniseerd omdat de klinieken geen voorraad meer hadden, ”vertelt een inwoner van Beersheba aan de krant. “Het personeel probeert het, maar de situatie op de eerste hulp is niet goed. Je moet een miljoen keer nadenken of het de moeite waard is om te gaan. ‘
- In Buitenlands beleid schrijft Sam Sokol over de slechte staat van de Israëlische diplomatie, waarbij het diplomatieke korps klaagt over het feit dat ze geen geld en geen leiderschap hebben.
- “Ik ken ambtenaren in buitenlandse hoofdsteden die zelf voor maaltijden en transport moesten betalen tijdens hun werk en een flink aantal dat evenementen moest annuleren omdat er geen budget was. Het schaadt onze diplomatieke relaties en ons imago in de wereld en ons vermogen om overeenkomsten te ondertekenen, ‘zegt een voormalige hoge functionaris.
- Hanan Goder, ambassadeur van Israël in Zuid-Sudan, maar die daar niet woont, wordt beschreven hoe hij door het glanzende hoofdkantoor van het ministerie van Buitenlandse Zaken in Jeruzalem loopt te zoeken naar instant koffie: “We zijn op nul. We hebben geen budget … We tellen bekers”, zegt hij.
Laat me het geld zien: Israel Hayom weet waar de fondsen zijn, maar het het misschien gemakkelijkere om een kabouter te achtervolgen.
- Het hoofdverhaal van de krant beweert dat joden die uit de Arabische landen en Iran vluchtten rond de oprichting van de staat ongeveer $ 150 miljard aan activa achterlieten, volgens een regeringsrapport dat de komende weken zal worden gepubliceerd.
- Het papier noemt de schatting ‘conservatief’ en merkt op dat het cijfer niet wordt omgezet in het geld van vandaag. Een ruwe schatting over de waarde nu, komt uit op een waarde voor 2019 van ongeveer $ 1,5 biljoen, of ongeveer de helft van het bbp van het hele Midden-Oosten.
- De krant beweert dat het de eerste keer is dat het cijfer is berekend, na jaren van werk. Nu het er is, suggereert het dat het zal worden gebruikt als een eis in toekomstige vredesonderhandelingen met de Palestijnen: “Het is noodzakelijk om ervoor te zorgen dat alle vluchtelingen in het Midden-Oosten een gelijke behandeling krijgen volgens het internationale recht,” luidt het rapport.