Fouten zijn met opzet zo gemaakt: de IDF geeft toe dat het jarenlang een hoog aantal ultra-orthodoxe rekruten heeft gepubliceerd. Carmela Menashe van de publieke omroep KAN meldt dat officieren met opzet hadden gelogen om de inzakkende wervingscijfers te verbergen.
- Ambtenaren van de afdeling van het leger die verantwoordelijk zijn voor het volgen van het aantal rekruten uit de Haredi-gemeenschap hebben de aantallen verdubbeld en zelfs verdrievoudigd van het aantal ultra-orthodoxe rekruten om het te laten lijken alsof het leger de door de wet vastgestelde quota haalde, meldt KAN. De verkeerde aantallen werden verzonden naar de stafchef van de IDF, de minister van Defensie en andere relevante overheidsinstanties en gepubliceerd in officiële rapporten.
- “Onlangs werd een fout ontdekt in de telling van de ultraorthodoxe soldaten in de afgelopen jaren. Er zijn lessen getrokken met betrekking tot de criteria voor de telling en met betrekking tot de afdeling die de Haredi-soldaten in de IDF moet tellen, ‘zegt het leger in een verklaring in een poging het cool te spelen. Het zegt later dat het een onderzoek over hou dit kon gebeuren, zou lanceren.
- Anshel Pfeffer van Haaretz stelt dat hoewel de acties van de IDF niet kunnen worden verdedigd, de rest van de regering verstandig zou zijn om een deel van de schuld te delen. “De staat Israël moet honderdduizenden ultraorthodoxe mannen en vrouwen opnemen in de samenleving en de economie. In plaats van de ingrijpende veranderingen aan te brengen die nodig zijn in onderwijs- en werkgelegenheidssystemen, wordt de uitdaging gegooid naar de IDF.
- “Een deel van de schuld moet worden gelegd aan degenen die herhaaldelijk de valse slogan ‘de lasten delen’ gebruiken. Er kan geen gedeelde last zijn tussen seculiere of religieuze jongeman die een redelijke opleiding heeft genoten en een ultraorthodoxe jongeman die de basisopleiding of een verwaarloosde Arabische jeugd is ontzegd. “
- Pfeffer’s collega Josh Breiner schrijft dat de vervalsing “voortkomt uit de seculiere obsessie met de dienstplicht voor ultraorthodoxe joden. De IDF heeft geen ultraorthodoxe soldaten nodig en 90 procent van de ultraorthodoxe rekruten zijn in de praktijk niet echt ultraorthodox. Het is tijd om te internaliseren dat de ultraorthodoxen zich niet in het leger zullen inzetten en het is beter om het geld en de energie op een wijze te investeren zodat meer en meer van hen in de beroepsbevolking zullen komen.
Nu is het echt de Laatste, laatste krachtsinspanning: in wat door veel Hebreeuwse media werd aangekondigd als een “laatste poging” vergadering tussen premier Benjamin Netanyahu en Blauw en Witv oorzitter Benny Gantz om een nieuwe verkiezing te voorkomen (hoewel er nog acht dagen voor de deadline zijn en er zeker nog meer extra “laatste poging bijeenkomsten” komen), hebben de partijen blijkbaar geen vooruitgang weten te boeken met een schijnbaar moeilijk te bereiken eenheidsdeal waardoor de bijeenkomst al na 45 minuten eindigde.
- Likud beweert dat Netanyahu had aangeboden om als eerste minister slechts zes maanden in een rotatieovereenkomst te dienen en dat de Yair Lapid van de partij van Gantz de enige was die tegen deze overeenkomst is. Blauw en Wit beweert dat een dergelijk aanbod niet is gedaan en dat Netanyahu het land terug naar de stembussen sleept.
- Likud MK Miki Zohar vertelt KAN radio dat Blauw en Wit “niet langer relevant” is en dat Likud zijn inspanningen om een eenheidsregering te vormen heeft stopgezet. Op het asfalt op Ben Gurion Airport op weg naar Lissabon, zegt Netanyahu dat hij sympathiseert met de frustratie van Miki Cohen (lees: Zohar), maar dat hij eigenlijk nog steeds een eenheidsregering probeert te bereiken met Blauw en Wit.
- Kanaal 13 meldt dat de partijen een eenheidsovereenkomst hadden bereikt, maar dat deze was vastgelopen vanwege verschillende belangrijke kwesties, en daarom lijken verkiezingen nog steeds waarschijnlijk. Beide partijen hadden in principe ingestemd met een rotatieovereenkomst tussen Gantz en Netanyahu als premier, waarbij Netanyahu als eerste zou gaan, maar slechts enkele maanden zou dienen alvorens verlof te nemen om de beschuldigingen tegen corruptie tegen hem af te handelen.
- Volgens het bericht kwamen de partijen ook overeen om 30 ministeriële posten gelijkmatig te splitsen en dat Blauw en Wit nr. 2 Lapid zou dienen als minister van Buitenlandse Zaken, nr. 4 Gabi Ashkenazi zou minister van defensie worden en een andere MK van de partij zou het ministerie van Binnenlandse Zaken krijgen , zodat de centristische lijst de controle zou krijgen over vele kwesties van religie en staat en gemeentelijk bestuur. Likud zou op zijn beurt het ministerie van Financiën ontvangen en MK Yuli Edelstein zou Knesset voorzitter blijven.
- Waar de partijen het oneens over waren, zegt Channel 13, is over de vraag of de initiële termijn van Netanyahu drie of zes maanden zou duren, de daaropvolgende termijn van Gantz 18 of 24 maanden, en of Netanyahu lid zou blijven van het veiligheidskabinet na het verlaten van de residentie van de premier. Netanyahu weigerde ook Gantz een duidelijk antwoord te geven op de vraag of hij van plan is aan de Knesset immuniteit tegen vervolging te vragen.
Een inspanning in de vallei: Misschien wel het meest controversiële kwamen de partijen wel overeen – volgens Channel 13 – dat Israël de Jordaanvallei zou annexeren onder de nieuwe regering, een belangrijke Netanyahu-campagnebelofte, maar een die door veel Israëlische veiligheidsdiensten wordt tegengewerkt .
- Kanaal 12 meldt dat Israëlische militaire functionarissen bij Netanyahu zijn geweest, en hem hebben gezegd dat Jordanië drastische maatregelen kan nemen als Israël blijft aandringen op annexatie van de vallei, inclusief het mogelijk bevriezen van een kwart eeuw oud vredesverdrag tussen de beide landen.
- Hoge veiligheidsfunctionarissen waarschuwen de premier dat de Jordaanse koning Abdullah II, als de annexatie wordt uitgevoerd, waarschijnlijk onder druk zal worden gezet om de vredesovereenkomst op te zeggen, die toch al niet populair is bij de gewone-man-in-de-Jordaanse straat.
- Van zijn kant lijkt Netanyahu niet onder de indruk te zijn en kondigt hij op weg naar Lissabon aan dat hij van plan is deze kwestie later vandaag aan de orde te stellen tijdens zijn ontmoeting met de Amerikaanse minister Mike Pompeo. Als eerdere Amerikaanse reacties op Israëlische stappen die door Palestijnen als schadelijk voor het vredesproces worden beschouwd als enige aanwijzing dienen, zal de Amerikaanse topdiplomaat waarschijnlijk geen bezwaar maken.
Waar zijn al mijn vrienden nou naartoe? Kanaal 13 meldt dat Netanyahu zich afvraagt wat hij verkeerd heeft gedaan, nadat twee prominente kolonistenleiders hun steun voor zijn rivaal binnen de Likud, Gideon Sa’ar hebben geuit , het lijkt erop dat er scheuren in het ooit onverwoestbare “pantser” van Netanyahu zijn gekomen
- Yossi Dagan, voorzitter van de regionale raad van Samaria, die honderden kolonisten in de Likud heeft ingebracht, en de burgemeester van Kedumim, Hananel Dorani, die tot vorige maand de leider was van de koepelraad van de Yesha-nederzetting, lieten beide in een verklaring weten dat met alle respect voor Netanyahu, hij geen regering heeft kunnen vormen en het tijd is om verder te gaan met iemand die dat wel kan.
- Als gevolg van de verklaringen zegt Kanaal 13 dat de premier hectische oproepen deed aan kolonistenleiders – die al lang tot zijn meest loyale aanhangers behoren – en hen aanspoorde hun steun te betuigen. De nieuwe voorzitter van de Yesha Council en burgemeester in de Jordaan Vallei, David Elhayani, namen het telefoontje van Netanyahu aan en hebben een ondersteuningsbrief voor de premier vrijgegeven die werd ondertekend door 8 van de 24 andere Israëlische burgemeesters van steden op de Westelijke Jordaanoever. Ze zijn echter allemaal burgemeesters van kleinere plaatsen en een kolonistenleider vertelt The Times of Israel dat Netanyahu hierdoor minder tevreden is.
Een verdeelde natie: Yedioth Ahronoth leidt zijn voorpagina met het verontrustende OESO-rapport, waarin werd vastgesteld dat de kloof tussen de vaardigheden van Hebreeuwse en Arabisch sprekende studenten de grootste is tussen sociaaleconomische groepen onder de 79 deelnemende OESO landen.
- De resultaten van het 2018 Program for International Student Assessment-tests, bekend als PISA, laten een significante kloof zien tussen Hebreeuwse en Arabische sprekers in alle drie de beoordeelde onderwijsvaardigheden – lezen, wiskunde en wetenschappen. Over het algemeen was Israël van de 79 onderzochte landen 37e in lezen, 41e in wiskunde en 42e in wetenschappen, waardoor de Joodse staat in het gezelschap is van landen zoals Kosovo, Saoedi-Arabië, Indonesië en Marokko.
- Minister van Onderwijs Rafi Peretz noemt de hiaten “onaanvaardbaar”, en voegde eraan toe dat “we een grondige controle moeten uitvoeren”.
- Ahmad Tibi van de Gezamenlijke Arabische lijst tweet dat de PISA-resultaten een weerspiegeling zijn van “het falen van het ministerie van Onderwijs om de Arabische samenleving op te nemen, wat conclusies en verbeteringen vereist.”
- De redactionele column van Haaretz noemt de lacunes die de PISA-resultaten laten zien een ‘existentiële bedreiging’.
Onderzoek de onderzochte: Terwijl Netanyahu en zijn bondgenoten hun oproepen voortzetten om degenen die de strafzaken tegen de premier hebben behandeld te onderzoeken om te zien of ze nu niet buiten hun boekje zijn gegaan en hun mandaat hebben overtreden, volgt het fanclub blad van de Likud en Netanyahu, Israel Hayom een iets andere koers.
- De kop van de gratis krant schreeuwt: het Openbaar Ministerie overweegt om rivalen Yedioth Ahronoth en Walla te beschuldigen, die afzonderlijk betrokken waren in een paar gevallen waarin Netanyahu ervan wordt verdacht gunsten te bieden voor positieve berichtgeving.
- De kleine lettertjes verduidelijken dat het ministerie van Justitie eenvoudigweg niet heeft besloten of zij een aanklacht willen indienen, waardoor verslaggever Akiva Bigman maar voor het gemak tot de conclusie komt dat het regeringskantoor inderdaad overweegt om ze te vervolgen.
- In een exclusief door Israel Hayom gepubliceerde brief eist de rechtse advocaat Michael Deborin dat Yedioth en Walla worden onderzocht, met het argument dat “het noodzakelijk is om niet alleen de privé-personen te vervolgen die bij de delicten betrokken zijn, maar ook de bedrijven zelf die daarvan profiteerden of zouden profiteren van het misdrijf.”