De afgelopen dagen was er veel verwarring over naar buiten gebrachte cijfers mbt hoeveel immigranten naar Israel joods waren. Inmiddels zijn de cijfers gecorrigeerd en blijkt dat de afgelopen 8 jaar 37% van de immigranten naar Israel niet joods waren.
Bu zult u willen weten hoe dat mogelijk is, Israel is namelijk strikt vwb het toelaten van niet-joodse immigranten.
Wel, 85% van de niet-joodse immigranten is afkomstig uit Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland.
Van de overige immigranten waren 95% van de immigranten uit de VS joods, evenals 96% van de Franse immigranten.
Hie luidt de wet, wel aan immigranten die een joodse moeder hebben, wordt het staatsburgerschap verleend op grond van artikel 1 van de wet op de terugkeer terwijl aan degenen die de echtgenoot, het kind of een kleinkind van een Jood zijn, het staatsburgerschap wordt verleend op grond van artikel 4a, bekend als de “kleinkind clausule”.
Ongeveer 61% van de immigranten uit Rusland sinds 2012 waren niet joods; noch waren 66% uit Oekraïne, en 64% uit Wit-Rusland joods.
De gecorrigeerde cijfers zijn gebaseerd op de huidige religieuze status van de immigranten en niet op hun status toen ze het staatsburgerschap kregen voordat ze naar Israël kwamen.
Sinds 2012 zijn er in totaal 199.876 nieuwe immigranten in Israel aangekomen.
Hiddush directeur rabbijn Uri Regev maakte bezwaar tegen het feit dat het ministerie van Binnenlandse Zaken de huidige status van immigranten had gebruikt en niet hun status toen ze emigreerden, en was sterk kritisch over het feit dat er steeds vaker niet-joden naar Israel immigreerden zonder dat vooraf wordt gecheckt of er enige binding met het jodendom is.
Regev zei dat de nieuwe cijfers zorgwekkend waren, vooral met betrekking tot het aantal niet-joden uit Rusland, Oekraïne en Wit-Rusland, en dat deze nieuwe burgers daarom het recht zou worden ontzegd om hier te trouwen.
Hij voegde eraan toe dat het aantal bekeerlingen in Israël elk jaar een klein fragment was van de totale bevolking van mensen die werden gedefinieerd als ‘zonder religieuze status’, meestal immigranten uit de voormalige Sovjetunie die aliyah maakten onder de grootvaderclausule.
Rabbijn Seth Farber, een van de oprichters van het Giyur K’Halacha-netwerk van onafhankelijke, orthodoxe rabbijnse rechtbanken voor conversie – ontworpen om de conversie onder immigranten uit de voormalige Sovjetunie te vergroten – zei dat de cijfers “de nieuwe realiteit van het Joodse volk weerspiegelen” en dat de overheid harder moet werken om de conversie te verhogen.
“Er zijn tienduizenden mensen die zich identificeren als Joden en proberen hun bestemming te verbinden met de Joodse toekomst en de Joodse staat, maar niet voldoen aan de halachische definitie van Joods zijn,” zei Farber.
“De staat Israël en de Halachische gemeenschap hebben een grote verantwoordelijkheid om manieren te vinden om deze individuen en families in staat te stellen lid te worden van de Halachische gemeenschap,” zo zei hij. “De diversiteit die in deze cijfers wordt weergegeven, is reëel, en we moeten hervormingsconversie in Israël creëren. Het alternatief is om onszelf blind te maken voor de toekomst van het Joodse volk en voor onze huidige realiteit.
