De Klika QasemHub is de eerste door de overheid gefinancierde co-working faciliteit die wordt geopend in een Israëlische Arabische stad. Het wordt een rolmodel voor een gedeelde joods-Arabische samenleving.
In een met glas afgesloten vergaderzaal gaan ongeveer een half dozijn vrouwen en mannen – een paar van de mannen met keppeltjes op – zitten op hun stoel en halen hun laptops tevoorschijn. Buiten, in het grote open gebied, toont een vrouw met een hijab op potentiële klanten haar werk.
Samen met de in rijen opgestelde kleine ondernemers en onafhankelijke hightech ondernemers, bedenken ze algoritmen en bedenken ze manieren om hun klantenbestand te laten groeien. Een paar zitten ook aan de bar te genieten van hun ochtend koffie.
Op het eertse gezicht lijkt het op een van de tientallen co-working hubs die de afgelopen jaren in Israël zijn ontstaan. Het adres is wat het onderscheidt: deze gedeelde werkruimte ligt pal in het centrum van de Arabische stad Kfar Qasem, ten noordoosten van Tel Aviv.
Klika QasemHub werd ingehuldigd in februari en is de eerste door de Israelische overheid gefinancierde co-working faciliteit die is geopend in een Israëlische Arabische stad of gemeente. Niet minder opmerkelijk is het feit dat veel van de mensen die hier werkruimte huren joods zijn.
למי שעוד לא הספיק לראות – הכתבה שליוותה אותנו אל מאחורי הקלעים של הקמת הקליקה קאסם האב. תודה בהזדמנות זו לשירלי ברקוביץ…
Geplaatst door החברה הכלכלית כפר קאסם op Zondag 17 maart 2019
Naast werkruimtes biedt de faciliteit van 600 vierkante meter, gelegen in een gemengde woon/commerciële wijk, mentordiensten en een conferentieruimte voor vergaderingen. De werknemers die vanmorgen in de vergaderzaal bijeenkomen, werken allemaal bij een hightechbedrijf op ongeveer vijf minuten rijden; ze moesten gewoon een externe vergadering houden op een geschikte plek, aldus een artikel in Haaretz.
Van de 13 ondernemers die al ruimte in de hub hebben gehuurd, is meer dan de helft joods, zegt het management. De investering van $ 400.000 in het centrum werd gefinancierd door de overheid, via het Ministerie voor de Negev en Galilea, evenals de gemeente Kfar Qasem, de nieuw opgerichte Kfar Qasem Economic Corporation, het Social Venture Fund voor Joods-Arabische gelijkheid en gedeelde samenleving en verschillende andere particuliere stichtingen.
Het is een van de ongeveer een half dozijn door de overheid gefinancierde co-working hubs die onlangs zijn opgezet op afgelegen locaties in het hele land, allemaal onderdeel van het Klika-netwerk.
Arabische burgers van Israël hebben veel minder kans om te werken in hightech – een belangrijke motor van economische groei in het land dan Joden. Wat oorspronkelijk de visionairs van dit project motiveerde, was de wens om deze kloof te helpen overbruggen en daarmee een grotere gelijkheid voor de Arabische burgers van Israël te bevorderen.
Wat niet was gepland, was dat joden uit naburige steden en dorpen gebruik zouden maken van de mogelijkheid om een betaalbare werkruimte dicht bij huis te huren en dat dit kleine ondernemerscentrum een rolmodel zou worden voor de gedeelde joods-Arabische samenleving.
“Voor het eerst komen er joden naar Kfar Qasem, en niet om hummus te eten”, zegt Adel Badir, die in zijn tweede ambtstermijn als burgemeester zit. “Ze komen hier gewoon om te werken.”
De oprichting van de ondernemershub vormt de eerste stap in zijn visie om deze stad te veranderen in de “Arabische hightech hoofdstad” van Israël. Onlangs, merkt hij op, keurde de regering de oprichting van een hightech-park net buiten de stad goed, dat naar verwachting binnen vijf jaar zal zijn voltooid en waar ca. 1.300 hightech werknemers zullen werken waarvan ten minste de helft Arabische burgers.
Onder degenen die tegenwoordig ruimte huren bij QasemHub zijn een handvol lokale bewoners, twee ondernemers uit de nabijgelegen Joodse stad Rosh Ha’ayin, een uit Tel Aviv en een uit een nederzetting op de noordelijke Westelijke Jordaanoever.
Nazareth, gelegen in het noorden van Israël, is de grootste Arabische stad van het land en de thuisbasis van een bruisend hightech park. Een jaar geleden opende het multinationale bedrijf Regus, nu ook bekend als IWG, een gedeelde werkplek in de binnenstad, een primeur in de Arabische gemeenschap, maar in tegenstelling tot zijn “collega stad” Kfar Qasem was het daar een volledig particulier initiatief.
Hoewel Kfar Qasem met amper 25.000 inwoners, veel kleiner is, gelooft Najeh Amar, de uitvoerend directeur van Kafr Qasem Economic Corporation, dat het een belangrijk voordeel heeft ten opzichte van Nazareth.
“Locatie, locatie, locatie”, zegt Amar, die ook voorzitter is van de nieuw opgerichte Kafr Qasem Foundation. “We zitten vlak bij twee belangrijke snelwegen en op korte afstand van Tel Aviv, Ra’anana en Herzliya.” Kafr Qasem maakt deel uit van een cluster van Arabische steden die bekend staan als de Zuidelijke Driehoek en op ongeveer 20 minuten rijden van Tel Aviv liggen.
En zoals Regev Avner, manager business development van de economische onderneming, tijdens een recente rondleiding door de co-working hub zei: “En onze huurprijzen zijn veel aantrekkelijker dan die in Tel Aviv.”
In de afgelopen vijf jaar hebben de meeste grote internationale bedrijven voor gedeelde werkruimte, zoals WeWork en Regus, vruchtbare grond gevonden voor uitbreiding in Startup Nation, maar hebben ze zich vooral gericht op Tel Aviv en omgeving. QasemHub verhuurt werkstations (inclusief voorzieningen) voor 500 shekels ($ 144) per maand, wat volgens Regev ongeveer een derde is van wat het in Tel Aviv kost.
Mohamed Arar, uit de nabijgelegen stad Jaljulya, huurt hier vanaf de eerste dag. De 24-jarige aan de Universiteit van Tel Aviv afgestudeerde, ontwikkelt educatieve educatieve apps in het Arabisch voor kinderen.
“Een van mijn dromen is altijd geweest om een hightechbedrijf op te zetten in een Arabische stad”, zegt hij. “Dus toen ik hoorde dat deze hub op het punt stond te openen, zei ik tegen mezelf:” Oh mijn God, nu kan ik gaan starten.”
Veel Joodse Israëli’s, merkt hij op, hebben de neiging om Arabische steden te vermijden uit angst voor hun veiligheid, zelfs als ze dichtbij wonen. “Maar uiteindelijk zijn zaken zaken en het valt niet te ontkennen dat veel mensen die de ruimte met mij delen joods zijn”, zegt hij.
Amir Barnoy, een softwareontwikkelaar uit Sha’arei Tikva, een nederzetting op de Westelijke Jordaanoever op ongeveer 10 kilometer afstand van Kfar Qasem zegt “ik heb deze plek toevallig ontdekt.
“Er was hier een evenement waar ik voor was uitgenodigd, dus ik heb het uitgecheckt en zag dat het potentieel had.” Gevraagd of het Israëlisch-Palestijnse conflict in deze ruimte voelbaar is, zegt hij: “Politiek doen we niet aan, het interesseert me, maar ik kan wel zeggen dat ik hier niemand heb ontmoet die er over begint.
Sharona Tzadok, uit het nabijgelegen Rosh Ha’ayin, gebruikt deze plek als haar kantoor wanneer ze niet de wereld rondreist. “Het is een geweldige manier voor mij om mijn werk en gezinsleven te scheiden”, zegt ze. Tzadok runt een bedrijf dat gespecialiseerd is in exotische avontuurlijke reizen voor vrouwen.
Was ze ongerust over woon-werkverkeer naar een Arabische stad? “Ik ben zelf naar de meest afgelegen uithoeken van de aarde geweest, dus niets maakt me bang”, zegt ze.
De gedeelde werkruimte, zegt Avner, heeft mogelijk al zijn eerste joods-Arabische zakelijke samenwerking gecreëerd. “We hebben hier een man die in de defensie-industrie werkte en die nu betrokken is bij een drone-gerelateerd project,” zegt hij. “Er is een jonge kerel uit Kfar Qasem die zijn universitaire studies aan het afronden was en ook van drones houdt. Dus we hebben ze met elkaar verbonden en het lijkt erop dat ze op het punt staan een partnerschap aan te gaan. ”
Yasmeena Taha, 26, heeft de leiding over het organiseren van sociale evenementen in de hub. Vorige week vroeg ze bijvoorbeeld aan een religieuze joodse vrouw die een eigen bakkerij heeft om een workshop patisserie te geven. “Iedereen vond het geweldig,” meldt ze.
Arabische Israëli’s pendelen vaak naar het werk in Joodse steden, maar het komt zelden voor dat Joodse Israëli’s naar het werk pendelen in Arabische steden. “Voor mij is dat precies wat dit project zo uniek maakt”, zegt ze.
“Voor de Joden die hier komen werken, is het een echte educatieve ervaring. Wij in de Arabische gemeenschap weten altijd wanneer de Joden hun vakantie hebben en hoe ze deze vieren omdat we daar naartoe gaan om te werken. Hetzelfde gebeurt nu voor de Joden die hier komen werken. Ik vind dat een prachtig bijkomend voordeel van dit project. “
