Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israël vandaag?

 Je wordt gek van de media: de pers maakt zich zorgen over de staat van de Israëlische samenleving en bespot de achterban van de premier bij de demonstratie van dinsdagavond.

• De belangrijkste reden voor de demonstratie lijkt te zijn dat de meest luidruchtige supporters van de Likud-leider onverbeterlijk gepeupel zijn wiens liefde voor Netanyahu alleen wordt geëvenaard door hun haat voor de media en de aanklagers van de premier, en het is een beetje moeilijk om de media de schuld te geven voor het wegkomen met die indruk.

• De publieke omroep van KAN meldt dat zijn crew tijdens de rally “gewelddadig” werd aangevallen door demonstranten. Het incident, dat plaatsvond toen Yoav Karkovsky een live verslag probeerde te doen, werd gedeeltelijk op video vastgelegd.

• Chemi Shalev van Haaretz schrijft dat “de boodschap die de sprekers keer op keer herhaalden een complottheorie was die ‘protocollen van de oudsten van het Openbaar Ministerie’ had kunnen worden genoemd, een verzameling verzinsels en fantasieën die realiteit voor de sprekers werden.”

• Sprekend op de Ynet-website, zegt een deelnemer dat “media en aanklagers samen een junta zijn. U in de media doet er alles aan om de natie te berechten. ‘

• Aan de man op de grond meldt Raoul Wootliff dat hij werd bedankt door een demonstrant die zijn keppeltje aanzag als een teken dat hij een van hen was. “Ze was niet erg tevreden toen ik haar vertelde dat ik een journalist was en alleen bij het evenement was om verslag te doen”, schrijft hij, hoewel hij zegt dat hij niet werd lastiggevallen.

• Meeliftend met de aanvallen op journalisten, meldt Army Radio dat 90 procent van de klachten door journalisten dat “ze werden aangevallen” gerechtvaardigd is bevonden.

Ga tekeer tegen de machine: veel accounts beschrijven de verzameling als wel heel zielig.

• Het was geen brullende leeuw. Het was nauwelijks een kattenmiauw ”, schrijft Alon Ben David in Zman Yisrael.

• “Dit was geen stormachtig protest of zelfs een boos protest. Het was meestal een protest zonder dat het iets om het lijf had. Een protest zonder veel energie. Dit is heel slecht nieuws voor de premier, maar bemoedigend nieuws voor de Israëlische democratie ”, voegt hij eraan toe.

• Anshel Pfeffer van Haaretz schrijft : “Men voelde zich bijna beledigd namens Netanyahu. De hoofdrolspeler, een wat oudere staatsman en de langstzittende leider van Israël, zou meer moeten kunnen oproepen dan deze ongeorganiseerde bonte groep. Zelfs zijn politieke rivalen zouden zeggen dat hij beter verdiende. ‘

• Nahum Barnea van Yedioth Ahronoth schrijft dat de opkomst “een mooie prestatie was, maar op niemand indruk maakte.”

• De krant heeft een foto galerie van enkele voorbeelden van ophitsing van de bijeenkomst, waaronder een bloedige zaag met vervolging erop geschreven, vastgehouden door een hand met “media” erop geschreven, en blijkbaar te gebruiken tegen de Israëlische lichaamspolitiek.

• Een andere foto toont een cake met foto’s van soldaten die Netanyahu beloven dat “een miljoen soldaten op uw bestelling wachten.”

Reken maar: miljoenen zijn misschien wat veel. In de meeste rapporten staat het aantal demonstranten tussen de 3.000 tot 5.000 lag.

• Wootliff van ToI schrijft dat organisatoren met opzet ‘een van de kleinere locaties in Tel Aviv hadden gekozen om de angst dat de rally schaars zou worden bijgewoond’, en noemt de opkomst ‘jammerlijk’.

• Net zoals Trump indertijd bij zijn huldiging als president, beweerde Netanyahu zelf dat 15.000 demonstranten kwamen opdagen (of op zijn minst een foto tweette en ‘15.000 dank’ erbij zette), wat op zijn minst redelijker is dan de 25.000 die door één spreker werd aangehaald.

• Netanyahu’s fanclub blad Israel Hayom, haalt ook het 15.000-nummer aan en blaast het van de voorpagina.

• Een Yedioth-schrijver laat het bij 14.000 , maar collega’s van die krant en anderen citeren veel lagere aantallen, waaronder zo laag als 2.000.

• De krant zorgt er ook voor dat een tweet in mei van Likud-woordvoerder Jonatan Urich wordt gemarkeerd, die gilt dat hun politieke rivalen de rally daar hielden, omdat er maar 4.000 mensen in zitten.

• Eén beeldanalyse, hoewel niet definitief, laat ongeveer 2500 mensen zien.

נתת לכל אחד בערך 2 תודות

— Attila Somfalvi אטילה שומפלבי 🇮🇱 (@attilus) November 26, 2019

• Globes maakt gebruik van gsm-teltechnologie en komt op 7.000.

• Volgens Channel 12 is een deel van het probleem dat de demonstratie plaatsvond bij het museum, niet op Rabin Square.

Waar zijn alle Likudniks gebleven? Er is ook geen overeenstemming over hoeveel Likud parlementsleden er waren, maar iedereen kan het er in elk geval over eens zijn dat het niet veel waren, met slechts één minister en een paar parlementsleden die kwamen opdagen.

• Walla’s Tal Shalev schrijft dat het kleine aantal Likud parlementsleden dat hun gezicht wilde laten zien, laat zien hoe de wind in de partij waait, “goed aansluit bij het zinkende gevoel in de regerende partij de afgelopen dagen en het gevoel scherper maken dat het probleem van Netanyahu politiek is, niet legaal.”

• Shalom Yerushalmi van Zman Yisrael schrijft dat het de boodschap was van de demonstratie, die van een staatsgreep en van het in de gevangenis gooien van officieren van justitie, waardoor het een no-go zone werd. “Ze zijn het niet eens met de claims van een staatsgreep georganiseerd door de procureur-generaal en de procureur tegen het recht. Misschien willen ze gewoon niets weten van de aanklagers en de media.

• Yedioth’s Yuval Karni schrijft dat hij een stel senior Likud-mensen heeft gebeld om te kijken of ze zouden gaan: “Ze vulden hun dagelijkse planners met heel veel evenementen, praten over ‘eerdere afspraken,’ reizen naar het buitenland of conferenties, het belangrijkste was om zo ver mogelijk weg van dat verlaten gebied naast het Tel Aviv Museum te zijn.”

• Channel 13 schrijft dat de demo een “testrun” was voor de verwachte verkiezingen in 2020: “Het gebrek aan Likud parlementsleden is dus behoorlijk problematisch.”

• De hoofdredactie van Haaretz schrijft dat de arme opkomst ‘het feit onderstreepte dat er maar weinig kopers zijn voor zijn belachelijke putsch-theorie en zijn nep’ Israeli Spring. “

Er zijn nog enkele Bibi-donateurs over: Netanyahu kan altijd worden getroost door Israel Hayom, waar columnist Amnon Lord schrijft dat er een staatsgreep is – een die al 25 jaar loopt via gerechtelijk activisme, of, zoals hij het noemt, “legalistische democratie .”

• “Aangezien er een voortdurende strijd is geweest tussen Netanyahu en deze legalistische democratie, is er een sterk vermoeden dat de zaken tegen de premier werden ingediend na een lange en niet standaardinspanning onder de rubriek” regime corruptie “, schrijft hij. (Het is in het Hebreeuws niet veel logischer.)

• Misschien verontrustend voor Netanyahu is het feit dat hij tegen woensdagmiddag nergens op de homepage, in het Hebreeuws of Engels, van de website van de krant verschijnt, de verzameling is schijnbaar in de vuilnisbak van de geschiedenis geveegd.

• Ultra-orthodoxe journalist Yanky Ferber komt op Twitter ook nogal op voor de verdediging van Netanyahu en schrijft dat hoewel hij het geweld tegen verslaggevers veroordeelt, er ook een flinke hoeveelheid opjutten is tot linkse bijeenkomsten. (Hij noemt het gaan naar demonstraties een ‘hobby’.)

• Shimon Riklin van Channel 20, een van de sprekers tijdens de rally, tweet dat wanneer hij polls ziet die Likud en rechts zien stijgen “Ik begrijp dat er een andere aanklacht is, van de mensen tegen de politie en de aanklagers, en deze kiezers zeggen dat we niet de wijze waarop je het onderzoekt geloven. Het is geweldig.”