Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israël vandaag?

Gekkenhuis: De rebel van de Likud, Gideon Sa’ar, heeft zaterdagavond voor een klein gekkenhuis in Israel gezorgd met zijn oproep aan de partijleiding om een ​​snelle leiderschap verkiezing te houden, waardoor hij de teugels van premier Benjamin Netanyahu kan overnemen en – zoals hij beweert – een regering kan vormen.

• “Denkt iemand dat hij bij een derde, vierde, vijfde of zesde verkiezing een regering zou kunnen vormen? Of wordt deze politieke crisis voortgezet en zullen we “de hemel verbiedt”, de macht verliezen aan onze rivalen, ”vertelde Sa’ar aan Channel 12’s programma “Meet the Press”.

• De oproep van Sa’ar maakt het tot belangrijkste artikel in alle drie de belangrijkste dagbladen in Israel, waarbij Yedioth Ahronoth schrijft dat Sa’ar “de handschoenen uitdeed”.

• Yedioth en andere media maken gebruik van het feit dat de naam van Sa’ar klinkt als het Hebreeuwse woord voor “bestormen”, zoals in “ter aanval trekken” om aan te vallen.

• Enigszins verrassend, is dat het fanblad van Netanyahu en de Likud, Israel Hayom, zich ervan weerhoudt openlijk Sa’ar aan te vallen en staat er zelfs een column van een columnist die Netanyahu oproept om tijdelijk af te treden om de aanklachten te bestrijden. Columnist Mati Tuchfeld beschuldigt de voormalige minister Sa’ar echter nog steeds van “de grens te overschrijden” en voorspelt dat hij aan het einde van de dag alleen zal staan.

Zeg hallo tegen mijn kleine vrienden: Zelfs voordat Sa’ar naar buiten kwam en Netanyahu openlijk uitdaagde, waren er gemompel van een muiterij (of misschien staatsgreep) binnen de Likud partij.

• Zowel Channel 12 als Channel 13 melden dat senior parlementsleden van de Likud proberen manieren te vinden om Netanyahu neer te halen, maar worden geplaagd door een onvermogen om een ​​enkele kandidaat te vinden.

• Hoewel de rapporten niet zeggen wie erbij betrokken zijn, merkt Channel 12 de “oorverdovende stilte” op van minister Gilad Erdan, Knesset voorzitterYuli Edelstein en het nieuwe Likud Knesset lid Nir Barkat.

• Israel Hayom meldt dat Barkat ook zijn stilte heeft verbroken, hoewel hij niet zo ver gaat als Sa’ar. In plaats daarvan suggereert hij dat de Likud een tijdelijke leider benoemt, voor het geval Netanyahu om juridische redenen moet aftreden, maar nog steeds van plan is terug te komen.

• “Barkat wil een “putsch” van senior Likud-mensen vermijden en ook – in overleg – plannen voor de dag na Netanyahu, voor het geval hij moet aftreden, en dus, zegt Barkat zal het mogelijk zijn om met Blue & White te onderhandelen en nieuwe verkiezingen te vermijden.”

Je maakt je te veel zorgen. Je krijgt een hartaanval: Likud wordt door velen gezien als in een soort van paniek te verkeren met alle opschudding, waarbij velen niet weten of ze achter Netanyahu moeten blijven staan ​​of hun lot aan de muiters moeten verbinden.

• “Er is veel onrust in Likud,” zegt een bron binnen de partij tegen Ynet. “De vraag is of het zich zal vertalen in actie. Voor gisteren was er een gevoel dat er meer loyaliteit was aan de leider dan aan de partij. We moeten zien hoe het uitpakt. ‘

• Chaim Levinson van Haaretz merkt op : “Tussen de meest extreme Netanyahu aanhangers en degenen die hebben gewacht totdat zijn regime omver zou vallen, is de overweldigende consensus in de partij dat alleen een wonder Netanyahu op de lange termijn in zijn positie zou kunnen houden.”

• In Maariv schrijft Anna Burski dat wat er gebeurt in Likud zal worden herinnerd als een ommekeer in de annalen van de partij, na jaren “waarin het kon worden beschreven in de woorden van Louis de 14e (met een kleine verandering) -” Ik ben de partij.'”

Zeg welterusten tegen de slechterik: zelfs als Netanyahu leider van de Likud blijft, is er de vraag wat hij kan doen als hij in staat van beschuldiging wordt gesteld.

• Haaretz meldt dat procureur-generaal Avichai Mandelblit hem de komende dagen zal vertellen dat hij al zijn posten moet opgeven, afgezien van de post van premier.

• Er is ook de vraag of Netanyahu wel kan worden belast met het vormen van een regering nadat hij in staat van beschuldiging is gesteld, ook al omdat er ten minste twee groepen zijn die het Hooggerechtshof vragen Netanyahu van zijn post te ontheffen.

• In Israel Hayom schrijft columnist Assaf Midni, in een zeldzame afwijking van steun aan Netanyahu, dat Netanyahu, om ons alle beschamende en beschamende gevechten tussen de Knesset en het Hooggerechtshof te besparen, leiderschap moet tonen en zou moeten aftreden, en dan tegelijkertijd een wetswijziging voorstellen om een ​​panel in het leven te roepen over de kwestie van een geschorste premier. “

• Ondertussen roept Ben Dror Yemini in Yedioth de groepen op om de zaak niet voor de rechter te brengen, omdat dan Netanyahu dat zal gebruiken ​​om het te gebruiken om te bewijzen dat de rechtbanken de democratische wil van het volk ondermijnen. “Dat is wat hij wil, het zal hem alleen maar sterker maken.”

• De hoofdredactie van Haaretz pleit bij de Likud partij om hem te dumpen en schrijft dat hoewel “alleen verzoekschriften bij het Hooggerechtshof of een verandering van hart onder Knesset-leden van het rechtse / ultraorthodoxe blok hem kunnen verdrijven, de beste manier om van hem af te komen, is zijn eigen Likud dat doet.”

Denk je dat je de Likud doodt met kogels? In Makor Rishon schrijft ondertussen voormalig media-adviseur van Netanyahu, Ran Baratz, dat Netanyahu degene moet zijn die het rechtse blok moet slopen.

• Baratz preist het belang van een eenheidsregering en verwerpt de beschuldigingen tegen Netanyahu als ‘zwak’, en beweert dat het het land geen pijn zal doen om een ​​paar jaar te wachten voordat het “achter Netanyahu aangaat” omwille van de stabiliteit.

• “Vanuit nationaal oogpunt is eenheid noodzakelijk. Elke partij verliest iets: rechts moet zijn blok afbreken en links moet Netanyahu als premier accepteren en hem “eenheid geven”. Maar de voordelen wegen veel zwaarder dan de prijs die het land nu betaald. “

• In Israël Hayom stelt Yakov Bardugo, die in het verleden ervan werd beschuldigd de premier overal op een positieve manier te pushen, toe dat zijn “merk” is verzwakt en dat dit niet langer Likud ten goede komt.

• Maar zijn oplossing, in plaats van de leidinggevende man te verwijderen, is eerder om hem simpelweg te hernoemen en “opnieuw aan zijn imago te bouwen”. Daarna is de eerste zaak die moet worden aangepakt is een nationale inspanning om het “huis schoon te maken” – niet, God verbied het huis in brand te steken – om het vertrouwen van het publiek terug te krijgen voor de rechtshandhaving. “

• Eigenlijk komt er dan dezelfde Likud terug.

Ze vertellen altijd de waarheid. Zelfs als ze liegen: voor een krant die zo anti-Netanyahu is, lijkt Yedioth zeker veel op hem. In een van de drie zaken tegen de premier wordt uitgever Arnon Mozes ervan beschuldigd in het geheim met Netanyahu te hebben onderhandeld om Netanyahu controle te geven over berichten zodat hij positief werd afgeschilderd in media onder controle van Arnon Mozes in ruil voor een wet om een ​​belangrijke Yedioth-rivaal neer te halen (Israel Hayom) – zet deze zelfde krant nu zijn haken in het zand.

• Je zou verwachten dat, zoals Likud, er interne gerommel zou zijn en de roep aan Mozes om op te stappen als uitgever van de krant, maar Uzi Benziman van de media-waakhond het Zevende Oog schrijft dat in plaats daarvan de krant netjes de bedrijfslijn volgt.

• “Werknemers van de krant zullen wijzen op de evenwichtige manier waarop ze de beschamende zaak hebben behandeld en nog behandelen, en beweren dat ze passief berichten over de beschuldigingen van omkoping. Ze zullen ook de oproepen hier en daar in de krant noteren om niet in te grijpen in redactionele beslissingen. Dat is niet genoeg: om de uitgever te helpen zichzelf te bevrijden van de ernstige crisis waarin hij en zijn krant zich bevinden, moeten ze eerst en vooral praktische stappen ondernemen en hem onder druk zetten om onmiddellijk af te treden als hoofdredacteur.”

• Israel Hayom houdt zich ook bezig met wat media-kritiek, niet innerlijk natuurlijk, maar eerder gericht op Channel 12-nieuws, het favoriete doelwit van Netanyahu. Columnist Gideon Alon zegt dat het kanaal handelt alsof het zich erop verheugd alsof Netanyahu al schuldig is bevonden in zijn uitzending van vrijdagavond.

• “In de studio in Neve Ilan zat het hele panel ( dat sinds augustus met “de zaak Netanyau” bezig was geweest en vierden met lachende ogen en scherpe tongen “hun gelijk”. Iedereen was opgewonden om vast te houden aan wat ze dachten en hoe ze de beschuldigingen met een groot gevoel van geluk bekeken, alsof ze niet hadden gehoord dat de premier – ondanks de aanklacht – als onschuldig wordt beschouwd, net als iemand anders die wordt beschuldigd en onschuldig is totdat een rechtbank hem of haar schuldig vindt.”