Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israël vandaag?

Nieuws komt snel op je af, bro: een volley van raketten afgevuurd uit Syrië domineert de nieuwsagenda dinsdagochtend en slaagt erin om andere zeer grote verhalen naar de achtergrond te brengen – de nederzettingen van Washington, het naderende einde van Benny Gantz’s eerste ministeriële bod, dreigende aanklachten voor Prime Minister Benjamin Netanyahu, beschuldigingen tegen een agent in de schietpartij van Solomon Tekah en voetbalvriendelijkheid van Lionel Messi in Israël – daar moeten we het meedoen.

• Het verhaal leidt dinsdag bijna elke Hebreeuwse-taalwebsite, hoewel op het moment van dit schrijven niet veel duidelijk is dan de basisfeiten en kalmerende berichten die worden verzonden naar noorderlingen die misschien vreesden dat de volley het begin was van een nieuw conflict.

• Wat door velen wordt opgemerkt, zijn meldingen van explosies in de buurt van de luchthaven van Damascus op ongeveer dezelfde manier, wat wijst op een soort grotere uitwisseling of een Israëlische reactie.

• Verschillende Israëlische nieuwssites citeren het Syrische Observatorium voor de Rechten van de Mens en zeggen dat de explosies het gevolg waren van het afschieten van vijf raketten door Israël op doelen in het zuiden van Damascus.

• Haaretz beweert echter dat het rapport over Damascus dun lijkt en “er is twijfel over of er een Israëlische aanval was.”

De verandering van Iran: Israël heeft snel met de vinger gewezen naar Iran en zijn regionale volmachten. Hoewel er nog geen ambtenaar naar buiten is gekomen en Teheran de schuld heeft gegeven, zijn er genoeg ongezonde berichten over Hebreeuwse media over de beoordelingen van Israël om duidelijk te maken dat ze allemaal dezelfde informatie krijgen van officiële bronnen die weigeren hun namen ergens achter te zetten.

• Amir Buhbut in Walla News meldt dat het leger gelooft dat de aanval een reactie was op de mislukte hit op de islamitische Jihad-terreurleider Akram Ajouri vorige week, evenals op de meer succesvolle op Gaza-terrorist Baha Abu al-Ata rond dezelfde tijd.

• In feite begonnen Israëlische functionarissen slechts enkele weken geleden te zeggen dat ze vreesden dat Iran wilde reageren op elke gerapporteerde Israëlische staking, waarschuwend voor een mogelijk aankomend conflict. Nu zeggen analisten dat het uitkomt.

• Channel 13 beweert, zonder bron (hoest, hoest de IDF) dat het bevel om de raket af te vuren rechtstreeks van Quds Force baas Qassem Soleimani kwam: “De Iraniërs willen een nieuw evenwicht creëren, volgens welke ze zullen reageren op elke aanval die wordt toegeschreven naar Israël, of het nu luchtaanvallen, raketten, aanvallen op wapenleveringen, enz. zijn, schrijft Hezi Simontov van het kanaal.

• Het lijk magie, maar Channel 12’s Roni Daniel bijna dezelfde exacte inschatting: “Wat er gebeurde was onderdeel van deze zelfde strijd, verbonden met hun pogingen om voet aan de grond te krijgen, en hun beleid van reageren wordt omgezet in actie, wat schijnbaar een meer ernstige situatie lijkt. “

Komt er een reactie op de reactie? Voormalig IDF-generaal Kobi Marom vertelt Army Radio dat Israël “moet reageren om de Iraniërs duidelijk te maken dat ze geen rode lijnen mogen overschrijden. We moeten een duidelijk beleid voeren: geen vuur op Israël zal onbeantwoord blijven. ”

• Maar misschien gooit hij wat koud water over die mogelijkheid, Ronen Yitzhak, een andere voormalige generaal, schrijft in Israël Hayom dat Israël twee keer moet nadenken voordat et de raketten laat uitvliegen.

• “Syrië is geen Hamas en Hezbollah is geen islamitische Jihad. Het is niet voor niets dat de grootste zorg van de defensie en het politieke establishment een verslechtering van de veiligheidssituatie in het noorden is. Dus elke actie moet heel zorgvuldig worden afgewogen, ‘schrijft hij. “Als de Iraniërs een oorlog wilden beginnen, hadden ze dat al gedaan. Iets houdt hen tegen en er is nog steeds een afschrikmiddel in het gebied, of het nu de Russische president Vladimir Poetin is, of de Iraniërs zelf, die afgeschrikt worden door de mogelijke reactie. Deze afschrikking is sterk en aanwezig. “

• Geef me onderdak:Terwijl de raketten werden onderschept, heeft de altijd aanwezige angst voor een oorlog die uiteindelijk zou starten, smeekbeden opgeroepen van noordelijke bewoners voor meer bescherming.

• Ynet, die opmerkt dat inwoners van sommige Golan-gemeenschappen waar de sirenes niet afgingen toch naar de schuilkelders renden en citeert voormalig generaal Gershon Hacohen die zei dat Golanieten moeten wennen aan een nieuwe realiteit na decennia van relatieve stilte sinds de Yom Kippur-oorlog van 1973 .

• “Het voortdurende conflict heeft een nieuwe realiteit gecreëerd die moet worden erkend, en het heeft ook een brede betekenis voor de macht van de IDF. Het komt erop neer dat de Iraniërs erin zijn geslaagd voet aan de grond te krijgen aan de grens van Israël ‘, zegt hij.

• Giora Zelts, hoofd van de nabijgelegen regionale raad van Boven-Galilea, die ook werd gewekt door sirenes, vertelt KAN dat “ik echt hoop dat dit een wake-up call is om door te gaan met het plan, dat al anderhalf jaar geleden is gefinancierd en goedgekeurd, om het noorden te beschermen. ‘

Dit verandert alles: de aankondiging van Mike Pompeo dat de VS de nederzettingen niet langer als illegaal beschouwt op grond van het internationale recht, zorgt voor veel golven en nog wat meer. Zowel rechts als links zien het als een game-changer, hoewel ze het niet eens zijn of het de beste of de slechtste zet ooit is.

• De voorpagina van Israel Hayom noemt het een ‘enorme politieke revolutie’.

• “Zonder twijfel is dit misschien de belangrijkste verschuiving in het Amerikaanse diplomatieke beleid naar Israël en de gebieden die het in 1967 heeft bevrijd,” schrijft de krant Amnon Lord. “Dit is het bewijs dat jarenlang volharden op een solide en consistente rechtsgrond uiteindelijk eindigt in internationale erkenning.”

• Collega-tabloid Yedioth plaatst het nieuws op de voorpagina onder Messi, maar schrijft nog steeds in grote letters dat de zet een “stempel van goedkeuring voor nederzettingen” geeft.

• Het beweert ook ten onrechte dat de VS nederzettingen als legaal hebben erkend. Dat deden ze niet, net als niet noodzakelijk illegaal.

• Yifat Ehrlich van de krant, die in een nederzetting woont, viert de beslissing en zegt Pompeo “zal de geschiedenisboeken van de duidelijke waarheid ingaan.”

De wereld de vinger geven: aan de andere kant zien Palestijnen en andere voorstanders van een tweestatenoplossing de beweging als verpletterend voor hun ambities.

• PLO-bestuurslid Wasel Abu Yousef zegt tegen ToI: “Deze beslissing is een daad van agressie tegen het Palestijnse volk.”

• In Vox schrijft Zach Beauchamp dat de aankondiging deel uitmaakt van het “blanco cheque” -beleid van de regering Trump ten aanzien van Israël.

• “Hoewel de aankondiging geen onmiddellijke beleidsimplicaties heeft, geeft het wel een vrij duidelijke boodschap aan Israëlische kolonisten en zijn regering: ga je gang en blijf massaal naar het land reizen dat de Palestijnen misschien willen als een thuis voor hun toekomstige staat” , schrijft hij.

• CNN meldt dat diplomaten zeiden dat “de aankondiging een weerspiegeling is van de Amerikaanse bereidheid om “de vinger te geven” aan het internationale recht.”

Geluid en woede, niets betekenend: sommigen zeggen dat de hele reactie een overdreven reactie is.

• Barak Ravid van Channel 13 merkt op dat de beslissing ‘grotendeels symbolisch’ is.

• “De situatie ter plaatse zal niet van de ene dag op de andere veranderen, noch zal de internationale wetgeving veranderen alleen omdat de VS besloten hebben deze niet langer te erkennen”, schrijft Noa Landau in Haaretz.

• Voormalig Peace Now-hoofd Yariv Oppenheim waarschuwt “rechts” tegen overdreven reageren, zoals hij en zijn landgenoten in 2016 leerden toen Barack Obama zijn veto onthield van een VN-resolutie over nederzettingen.

• “In werkelijkheid had [het niet-veto] geen invloed op de bouw van één huis. Dus met de nieuwe houding van Trump zijn het allemaal gesprekken, kalmeer alsjeblieft, ‘tweet hij.

Hij die er baat bij heeft: een effect dat de beslissing kan hebben, is volgens sommigen Netanyahu helpen premier te blijven.

• “Ik ben geneigd te denken dat dit een tijdje in de maak was, en dit was iets waar Netanyahu krediet voor wilde hebben. Hij ziet dit als een soort onafgemaakte zaak uit zijn ambtstermijn, ”vertelt David Makovsky, een speciale gezant voor Israëlisch-Palestijnse onderhandelingen tijdens de Obama-regering, tegen ToI.

• Onderzoeker Yael Hirschhorn merkt echter op dat het enige voordeel dat Netanyahu mogelijk heeft geprobeerd te krijgen, enigszins werd getemperd door rivaal Benny Gantz die ook de aankondiging uitbuitte.

• In Walla vermoedt Amir Oren dat de timing eigenlijk bedoeld was om Trump te helpen te midden van zijn hoorzittingen met afzetting en andere ellende. ‘Het zal hem niet veel applaus opleveren. Misschien anderhalve klap meer dan normaal, maar als je down bent, kun je niet kieskeurig zijn. ‘

• Joel Mathis van de Week noemt de aankondiging een “cynische truc” van Trump: “Als het moeilijk wordt, rent hij voor de veiligheid en beschutting van zijn meest loyale kiezers. En er is waarschijnlijk geen groep Trump-kiezers meer toegewijd en loyaal – vooral in het gezicht van wijdverbreide consternatie en kritiek – dan conservatieve Amerikaanse christenen. “

Irak, Messi en al het andere in de prullenbak: ToI’s Adam Rasgon schrijft over het Arabische boek dat de Palestijnse leider Mahmoud Abbas deed huilen, en dat hij nu wil herdrukken en verspreiden: Een boek over Iraakse Joden door de Israëlische auteur Yitzhak Bar Moshe.ei

• Duik verder in die gemeenschap in de nieuwste podcast van Israel Story over de Iraakse Joodse ervaring.

• Shaina Oppenheimer in Haaretz vindt dat de Koerdische vrouwen die in de frontlinie tegen IS waren geweest, nu een ander soort gevaar lopen.

• Ook in ToI schrijft Raphael Ahren een ode aan “de Messi-ah” en de nacht kwam de grootste (tentoonstellings) voetbalshow ter wereld naar Tel Aviv voor een niet-zo-geweldige wedstrijd.