IDF soldaat Nachson Wachsman werd in 1994 vermoord door Hamas terroristen. Nu, 25 jaar leter keerden zijn jeugdvrienden terug naar de plek waar hij werd vermoord en hadden een ontmoeting met het team die hem, helaas tevergeefs, probeerde te redden.
Op 9 oktober 1994 verliet Wachsman, 19, een soldaat in de Golani infanteriebrigade , een legerbasis in Noord-Israël en verdween van de aardbodem na een poging te hebben gedaan om een lift te krijgen in Bnei Atarot in centraal Israël.
Twee dagen na zijn verdwijning brachten de Hamas-terroristen die hem hadden gekidnapt een video uit waarin werd geëist dat honderden Palestijnse gevangenen worden vrijgelaten in ruil voor zijn vrijheid. Als Israël dit niet zou doen, zouden ze de volgende vrijdag om 20.00 uur Wachsman te doden.
Sprekend in de camera zei Wachsman: “Hamas heeft me gevangen genomen, ze willen hun gevangenen vrij hebben. Zo niet, dan zullen ze me vermoorden. Ik vraag jullie om te doen wat je kunt om me hier levend weg te krijgen. ‘
Tegen zijn ouders zei hij: “Ik hoop dat ik bij jullie terugkom.”
Een team van de speciale elite eenheid van de IDF, Sayeret Matkal, probeerde Wachsman te redden uit het Palestijnse dorp ten noorden van Jeruzalem waar hij werd vastgehouden, maar zijn Hamas ontvoerders doodden hem toen de soldaten dichterbij kwamen. Een lid van het reddingsteam, Nir Poraz, werd bij deze reddingspoging gedood.
In een vrijdagavond uitgezonden documentaire op Channel 12, beschrijven vrienden en leden van het reddingsteam, de beproevingen die zij toen hebben meegemaakt.
“Je geest rent, je bent in shock, ongecontroleerd, naar al deze angstaanjagende plaatsen. Je begrijpt niet echt wat er gebeurt, ‘zei Eyal Galpaz, een van Wachsman’s jeugdvrienden, vanaf het moment dat hij hoorde van zijn gevangenneming.
“Nachshon was iemand die geliefd was, altijd glimlachte, nooit in de problemen kwam”, zei Boaz Robinovitch, een vriend van Wachsman in zijn legereenheid.
“Hij was geen type die er uitzag als gevechts soldaat, hij was klein en mager, maar hij was de meest vastberaden van ons,” zei Robinovitch.
“Toen ik het nieuws hoorde over zijn gevangenneming voelde het als een mes in de darmen, het was zo pijnlijk,” zei Robinovitch.
“Als je als een soldaat gevangengenomen wordt, weet je dat het niet goed zal eindigen”, zei Naor Goldman, commandant van Wachsman in het leger. “Om een gevangengenomen soldaat te zijn, is misschien het ergste dat je kan overkomen, je bent hulpeloos.”
Wachsman’s vrienden gingen naar het huis waar Wachsman werd gedood en ontmoette reddingsteam genoten van de soldaat, Poraz, die werd gedood tijdens de reddingspoging.
De voormalige Sayeret Matkal elite soldatengaven een beschrijving van de reddingspoging aan de vrienden van Wachsman.
“Je kon niets horen. Je hoort alleen je hart bonzen, ‘zei Lior Zeller, een van de redders.
Ze probeerden een deur van het gebouw met explosieven op te blazen, maar de explosie was niet krachtig genoeg, en ze toen meteen verloren het element van verrassing. Er brak een vuurgevecht uit, waarbij Poraz werd gedood en bijna elk lid van het team gewond raakte.
Tijdens het bezoek aan het huis vond de groep kogelomhulsels en stukken van granaten nog steeds op de vloer van het inmiddels gedeeltelijk afgebroken huis.
פצע פתוח: הלוחמים חוזרים לבית בו הוחזק נחשון וקסמןלוחמי הסיירת שנשלחו לחלץ את נחשון וקסמן וחבריו מגולני, חזרו אל הבית בביר נבאללה שבו הוא הוחזק. בין הקירות מחוררי הכדורים, מאות הקליעים שעדיין נותרו על הרצפה המפויחת, גם הגולנצ'יקים והמט"כליסטים, לא יכלו לעצור את הדמעות | הסיפור המלא מחר באולפן שישי
Geplaatst door החדשות op Donderdag 7 november 2019
‘Het bed was hier en de kogels zijn er nog steeds. Een van deze kogels heeft hem misschien gedood, ‘zei Galpaz. “Aan de ene kant komt de cirkel rond, maar het is moeilijk voor mij om te ademen, moeilijk om mijn hoofd eromheen te krijgen.”
De voormalige commando’s beschreven hoe ze hun gewonde commandant het huis uit trokken.
“We trokken Nir op deze veranda door de deur naar buiten en behandelden hem hier, maar hij was al stervende en we begrepen dat we niet veel konden doen,” zei Zeller.
In die tijd was Israël betrokken bij de vredesbesprekingen over de Oslo-akkoorden en optimistisch over de mogelijkheid van vrede met zijn buren.
Yitzhak Rabin, destijds premier, nam de verantwoordelijkheid voor de mislukte operatie op zich.
De vader van Poraz was piloot van de luchtmacht en werd gedood in de Jom Kippoer-oorlog toen Poraz een baby was. Poraz ontving posthuum een aanbeveling voor moed na de mislukte reddingsoperatie en werd begraven naast zijn vader op de militaire begraafplaats in Kiryat Shaul.
