Gezegend is de ware rechter: de voormalige president van het Hooggerechtshof, Meir Shamgar, wordt in Israël herinnerd als een reus van de rechterlijke macht van het land en een revolutionair die de wacht hield over een van de heiligste instellingen van de natie.
- Shamgar, 94, overleed afgelopen vrijdag. Hij diende in het Supreme Court van 1975 tot 1995, waarvan hij de laatste 12 jaar de voorzitter was, en leidde ook verschillende belangrijke staatscommissies, waaronder commissies die de moord op Yitzhak Rabin onderzochten en het overheidsbeleid om gevangenenruil te maken met vijandelijke entiteiten.
- Yedioth Ahronoth noemt hem de “bewaker van de wet” en merkt op dat hij ook bekend stond als de “maatstaf van Israëls gerechtelijke macht”.
- In Israel Hayom wordt hij een ‘stille revolutionair’ genoemd en ‘de man die de rechterlijke macht van Israël heeft gebouwd’.
- “Bovenal zal Shamgar worden herinnerd als iemand die de wil van het Joodse volk combineerde om naar Zion terug te keren en hun nationale huis te bouwen, samen met de wens dat het huis dat ze bouwen een liberaal huis is. Een huis waarvan de leiders weten dat ze ondergeschikt zijn aan één regel, de rechtsstaat. ‘
Van stof tot stof: Yedioth meldt dat Shamgar ondanks zijn grote verdienste voor de staat Israel, niet begraven zal worden in het nationale heldengedeelte op Mount Herzl, maar in een gewoon graf in de begraafplaats in Givat Shaul aan de rand van Jeruzalem.
- De reden waarom is dat volgens de wet alleen staatshoofden, regeringsleiders en parlementsleden en hun echtgenoten daar mogen worden begraven, maar desondanks merkt de krant op dat sommigen aandringen op een wijziging om daar ook andere nationale helden te kunnen begraven
- Het is niet duidelijk dat Shamgar dat ook zou willen. Op Facebook schrijft media-persoonlijkheid Shai Golden dat hij in 1993, toen hij een El Al-agent was, Shamgar en zijn vrouw in een lange rij zag wachten om in te checken op de luchthaven.
- Golden schrijft dat hij probeerde Shamgar de wachtrij te laten overslaan, uit respect, maar de opperrechter weigerde. “Ik ben een gewoon burger. Ik heb een ticket voor toeristenklasse en ik zou in de rij voor toeristenklasse moeten staan. Het is niet goed dat ik hier niet in deze rij zou moeten staan en alle anderen zouden moeten,”herinnert hij zich dat hij zei.
- Zijn nederigheid eindigde daar niet. In Israël Hayom merkt Prof. Aviah Hacohen op dat Shamgar tot zijn laatste dagen daar ‘in de vroege ochtend’ het [Hooggerechtshof] gebouw ‘zou openen en’ s avonds laat het licht uitdoet.”
- Hacohen en anderen merken op dat het elegante gebouw, waarvan Shamgar heeft gezorgd dat het werd gebouwd, en dat een modern Israëlisch architectonisch meesterwerk is geworden, zijn meest duurzame fysieke erfenis is.
- De hoofdredactie van Haaretz beweert dat Shamgar stond voor alles wat premier Benjamin Netanyahu niet doet. “In de praktijk heeft Shamgar zijn speciale stempel gedrukt op alle instellingen die de afgelopen jaren ongebreideld zijn aangevallen door Netanyahu en zijn partners aan de rechterkant: het Hooggerechtshof, het kantoor van de militaire advocaat, het kantoor van de procureur-generaal en de gerechtelijke tak van de regering. “
- Yedioth drukt een oude column van Shamgar opnieuw af die duidelijk gericht lijkt te zijn op bepaalde vooraanstaande persoonlijkheden die hebben geprobeerd de rechtbank te verzwakken en ervoor te zorgen dat er geen controle is op wat de Knesset kan doen. “De natie Israël moet een land zijn van regels die worden geregeerd door wetten die niet met een handomdraai kunnen worden veranderd”, schreef hij.
Die extreem rechtse settler jeugd, weg ermee : het nieuws op zondagochtend wordt beheerst door de meest extreme elementen van de nederzettingenbeweging en hun aanval op Israëlische troepen in de buurt van Yitzhar, waarbij ze stenen naar hen gooiden en autobanden lek staken. Eén soldaat werd in het ziekenhuis opgenomen tijdens het incident, een ander werd ter plekke behandeld.
- Zoals standaard is, veroordelen experts en politici het snel en tonen ze hun goede trouw door het een terreuraanval te noemen, hoewel het door joden werd uitgevoerd (laat staan het idee dat het gooien van stenen naar geüniformeerde soldaten misschien geen terreuraanval is voor iedereen).
- De Channel 13-nieuwswebsite meldt in een kop dat inwoners van Yitzhar willen dat de jongeren achter de aanval vertrekken, hoewel een dergelijke eis niet in het verhaal is opgenomen.
- Jacob Magid van Times of Israel vermeld, wat het hoofd van de Samaria regionale raad, Yossi Dagan, heeft beloofd: “We zullen handelen met alle middelen die we hebben om ze hier uit te schoppen.”
- Een afbeelding die de rondes maakt, toont een poster in Yitzhar die oproept tot een bijeenkomst ter ondersteuning van de soldaten.
Breek hun botten: Magid meldt dat er volgens officiële statistieken sinds het begin van 2019 meer dan 150 gewelddadige incidenten zijn geweest afkomstig van de extreem extremistische Kumi Ori-buitenpost in de buurt van Yitzhar.
- Op Twitter schrijft KAN journalist Roy Sharon dat jongeren uit dezelfde plaats in april ook soldaten hebben aangevallen en dat er niets aan is gedaan, omdat de politie niet over de middelen beschikt om elk incident af te handelen.
- In plaats daarvan suggereert hij dat “als het afweersysteem echt serieus wil omgaan met geweld in het Yitzhar-gebied, ze een verschil moeten maken tussen gewone burgers en terreur. In plaats van alle inwoners lastig te vallen met politieonderzoeken , zouden ze alleen moeten handelen in de buitenpost van Kumi Ori en met dezelfde middelen die ze gebruiken in Deheisha [een Palestijns vluchtelingenkamp buiten Bethlehem].
De zaak tegen nationalisme: bepalen wat wel en niet terreur is, kan lastig zijn. Haaretz meldt dat hoewel een aanklager de Palestijn Arafat Irfaiya beschuldigde van het verkrachten en vermoorden van de Israëlische tiener Ori Ansbacher en dat zag als een terreurmotief, sommige officieren van justitie denken dat dat zo is.
- “Haaretz heeft vernomen dat Irfaiya tijdens zijn eerste verhoor geen politiek motief heeft toegegeven, en dit alleen tijdens zijn tweede verhoorsessie, nadat hem was gevraagd of dat zijn motief was”, meldt de krant. “Onderzoeksmateriaal verstrekt door de politie en de Shin Bet aan de advocaat van Irfaiya maakt niet duidelijk hoe het veronderstelde politieke motief tot stand kwam.”
- In een verklaring ontkent de Shin Bet dit. “In tegenstelling tot wat wordt beweerd, heeft het Openbaar Ministerie na onderzoek van het bewijsmateriaal een aanklacht opgesteld waarin de verdachte wordt beschuldigd van nationalistisch gemotiveerde moord en verkrachting, en dat spreekt voor zich”, aldus de SHin Bet.
