Wat schrijven de Hebreeuwse kranten in Israel vandaag?

Neo-nazi aan de deur: een dodelijke antisemitische aanval op een synagoge in Halle, Duitsland, tijdens de heiligste joodse dag, Jom Kippoer, bevindt donderdagochtend in de top van het nieuws in Israël.

• De moordenaar is er nooit in geslaagd de synagoge binnen te gaan wat zijn aanvankelijke plan was, maar doodde wel een voorbijganger en een klant in een nabijgelegen kebab winkel.

• “De aanvaller schoot met zijn geweer, gooide handgranaten, maar de deur bleef dicht”, zegt Halle’s Joodse gemeenschapshoofd Max Privorozki in Yedioth Ahronoth. “God waakte over ons.”

• Privorozki vertelt Israel’s Army Radio dat, omdat het Yom KIppur was, de meeste synagoge bezoekers hun telefoons thuis hadden achtergelaten. “Maar ik had er een bij me en slaagde erin de politie te bellen”, zegt hij.

• “Het is angstaanjagend om te denken wat er zou zijn gebeurd als de moordenaar erin was geslaagd de synagoge binnen te komen,” schrijft Israel Hayom.

• Rebecca Blady, die met een groep Amerikanen de synagoge bezocht als onderdeel van een “outreach” inspanning, herinnert zich de angstaanjagende momenten.

• “We hadden nauwelijks informatie over wat er aan de hand was, maar we brachten onszelf naar boven en naar veilige kamers. Uiteindelijk kwamen we erachter dat een man met een geweer geprobeerd had in de synagoge te komen. Hij worstelde met een voorbijganger. De voorbijganger werd gedood. Om welke reden dan ook werd de man met het pistool geblokkeerd of verboden de synagoge te betreden. G’d telde ons vandaag allemaal, één voor één, als het verdienen van leven, “

Duits antisemitisme is nog steeds springlevend: Ofir Aderet schrijft in Haaretz dat de aanval voor joden in Duitsland een schok was maar ook niet verrassend, met antisemitisme nog steeds stijgende daar volgens de officiële cijfers.

• “In de afgelopen jaren is het aantal aanvallen op joden in heel Duitsland toegenomen, en elk jaar worden honderden antisemitische aanvallen gedocumenteerd. Maar dit zijn meestal ‘kleine’ incidenten zoals verbale aanvallen en straatgevechten die eindigen zonder lichamelijk letsel, “schrijft hij.

• Zoals de aanval in Halle heeft bewezen, heeft extreem-rechts nooit afstand gedaan van de gedachte dat “ze walgen van Joden”‘, ook al is het aantal joden in Duitsland minuscuul in vergelijking met de bevolking als geheel – ongeveer 200.000 van de ongeveer 82 miljoen Duitsers, ” hij voegt toe.

• Eldad Beck van Israel Hayom schrijft: “dit is niet langer een fenomeen dat kan worden verminderd of behandeld als een passerende golf. Dit is een epidemie. “

• “Duitsland is opnieuw een gevaarlijke plaats voor joden. Alle inspanningen om deze realiteit te ontkennen, of het nu van de autoriteiten is, van lokaal joods leiderschap of van recente Israëlische immigranten, brokkelen af in het licht van de verschrikkelijke dagelijkse realiteit, die het product is van een industrie van afwijzing en ontkenning. Er gaat nauwelijks een week voorbij zonder gewelddadige aanvallen op Joden in het land, ‘schrijft hij.

• Waar is de bescherming? Een aantal nieuwssites citeren Josef Schuster voorzitter van de Centrale Raad van Joden in Duitsland, die de politie bekritiseerd omdat ze niet oplet en onvoldoende beveiliging biedt.

• “Het is schandalig dat de synagoge in Halle niet door de politie werd beschermd tijdens Jom Kipoer,” zegt hij tegen de Jewish Telegraph Agency.

• Privorozki is ook kritisch over de politie en zei dat het 10 minuten duurde om bij de synagoge te komen en ze verspilden tijd met het vragen van wat mijn naam is en wie ik ben. Stomme vragen. ‘

• Terwijl de reactie van sommige Israëli’s was om Joden in Europa te adviseren naar Israël te emigreren, zegt Makor Rishons Europa correspondent Zvika Klein dat dit soort redenering ook Joden ertoe zou moeten brengen om Israël te ontvluchten, waar ze ook onveilig zijn.

• “Politici die deze verklaringen afleggen haalden de krantenkoppen, maar veroorzaken schade aan de 200.000 Joden in Duitsland. Als ze naar Israël zouden moeten verhuizen vanwege een antisemitische aanval op een synagoge, rechtvaardigt dat misschien dat Israëliërs naar Berlijn verhuizen vanwege de veiligheidssituatie in Israël, ”vraagt hij zich af.

De wegen zijn niet langer veilig: in de top van het nieuws in Israel naast de aanslag in Halle ook ​​een paar dodelijke ongelukken op Yom KIppur toen kinderen werden overreden en gedood.

• De dag is een onofficiële dag zonder auto’s maar een dag met fietsen geworden, waarbij kinderen en anderen de snelwegen en andere belangrijke verkeerswegen overnemen, die de hele dag vrij blijven en zijn van auto’s en andere voertuigen.

• Voertuigen worden gezien als een ergernis die de speciale aard van de dag doorbreekt, in 2008 braken er rellen uit in Acre nadat een Arabische man door een Joods deel van de stad reed toen Jom Kippoer net begonnen was – en deze dodelijke aflopen voegt alleen maar de verontwaardiging toe.

• Yedioth Ahronoth meldt dat net voordat een bestuurder de 8-jarige Itai Margi raakte en doodde toen hij een kruispunt in het centrum van Tel Aviv overstak, bewoners bij de politie hadden geklaagd over een auto die ‘op een asociale manier door de stad reed, met keiharde muziek aan.”

• “Hij reed wild,” vertelt een vriend van de familie Walla nieuws. “Hij reed wild met muziek en hij kwam op de kruising met hoge snelheid terwijl Itai overstak.”

• Ongeveer een uur later werd een ander kind, de 13-jarige Riad Abu Shikri, overreden door een motorrijder op Route 443 in de buurt van Lod, hoewel die crash minder dekking krijgt.

Autovrije zone: Channel 12 meldt dat de verdachte in de crash van Tel Aviv niet volledig meewerkt en ook verdacht wordt van drugsdelicten, waaronder het uit het raam gooien van cocaïne om te voorkomen dat hij zou worden gepakt.

• Channel 13 meldt echter dat de bestuurder zegt dat hij volgens de wet mocht rijden, wat technisch correct kan zijn, omdat er geen geschreven wet bestaat die verbiedt om op Jom Kippur auto te rijden.

• Op Twitter schrijft Gideon Sa’ar, van de Likud, dat hij kort na het ongeval de plek passeerde en zal voorstellen om de traditie van niet rijden om te zetten in een echte wet die het rijden op Yom Kippur verbiedt behalve voor noodsituaties.

• “Steeds vaker zie je autobestuurders die profiteren van het feit dat er geen wet is om op Jom Kippur te rijden, en rijden rond de stad, waardoor onze kinderen in gevaar worden gebracht”, twittert hij.

• Hij voegt eraan toe dat de wet niet bedoeld is om religioe aan mensen op te leggen, maar bedoeld om kinderen veilig te houden.

• Tegen een legerradio zegt een familielid van Abu Shikri,het andere dodelijke slachtoffertje, die niet joods is, dat hij zo’n maatregel steunt.

• “We moeten voorkomen dat voertuigen in bepaalde gebieden reizen, omdat kinderen de indruk hebben dat ze veilig zijn”, zegt hij.

Eindelijk een Koerd voor hem? Gideon Sa’ar is ook de enige Likud-wetgever die zich openlijk uitspreekt ter ondersteuning van de Koerden in de nasleep van de VS die een Turks offensief tegen hen toestaan.

• In een teken dat de regering klaar staat om naar buiten te komen en iets te zeggen, verplaatst het fanblad van Netanyahu, Israel Hayom, het verhaal van pagina 23 naar pagina 7, nog voor de auto-ongelukken.

• Dat omvat een column van Meir Indor die zegt dat hoewel de Amerikaanse president Donald Trump een goede vriend is, de stap “ons zorgen zou moeten baren”.

• De les die hij trekt is echter niet om Amerika te vertrouwen, maar om niemand te vertrouwen.

• “Als je niet sterk genoeg bent en op andere landen vertrouwt, kun je jezelf “alleen” vinden en er uiteindelijk een prijs voor betalen”, schrijft hij

• Die boodschap wordt weerkaatst door Netanyahu bij een oorlogsmonument voor de Jom Kippoeroorlog, zij het zonder direct de Syrische situatie te vermelden, waardoor velen zich afvroegen wat er met het defensiepact met de VS zou zijn gebeurt waar hij zo enthousiast over was voor de verkiezingen.

• In Haaretz gaat ook Syrische expert en journaliste Elizabeth Tsurkov weg van het volledig de schuld geven van Trump voor de situatie.

• “Het zaad voor het besluit van Trump om de Turkse invasie toe te staan was gezaaid onder de Obama-regering, toen de Democratische president en zijn team besloten hun betrokkenheid bij de burgeroorlog te beperken. Pas nadat ISIS medio 2014 Irak was binnengevallen, een genocide op de Yazidi-gemeenschap had uitgevoerd en buitenlandse gijzelaars had onthoofd, besloten de Amerikanen rechtstreeks in de oorlog in Syrië in te grijpen door de YPG te steunen, te beginnen in september 2014, ”schrijft ze.

• Trump heeft aanvankelijk het beleid van Obama nagestreefd, ondanks het feit dat toen hij zijn ambt aanvaarde beloofde een einde te maken aan dure verwikkelingen in het buitenland. De enige verandering was om sancties tegen het Syrische regime te verdubbelen. Retorisch heeft de regering Trump een oorlogszuchtige positie ingenomen tegenover Iran, in tegenstelling tot Obama, maar het Amerikaanse beleid op dit terrein bleef grotendeels identiek aan dat van Obama, en liet het aan Israël over om de Iraanse opbouw in Syrië aan te pakken, “voegt ze eraan toe.