Een familie die als vrijwilligers mee hielp bij opgravingen in de oude Usha bij Kiryat Ata ten oosten van Haifa, vond een 1.400 jaar oude hamer en spijkers.
De vondst van ijzerslakken die naast het gereedschap liggen, onthult nieuwe gegevens over de oude site wat nog niet eerder bekend was: de inwoners van Usha produceerden ijzeren gereedschap.
Daarnaast heeft de opgraving van de Israel Antiquities Authority, voornamelijk uitgevoerd door jongeren en vrijwilligers, een deel van een indrukwekkende joodse nederzetting blootgelegd met rituele baden en olie en wijnpersen waarin olijfolie en wijn werden verwerkt in een staat van rituele zuiverheid.
Ongeveer 8.500 mensen namen deel aan de de archeologische opgravingen en activiteiten van de Israel Antiquities Authority, tijdens de Sukkot vakantie, maar niemand verwachtte de items te ontdekken die het meest verband hielden met de bouw van de Sukkah – de hamer en de spijkers – uit de Byzantijnse periode, ongeveer 1400 jaar geleden. Dat was het geluk van een familie uit Tur’an uit de Galil, die deelnam aan de opgraving in Usha.
Volgens Yair Amitzur en Eyad Bisharat, die de leiding hadden tijdens de opgraving namens de Israel Antiquities Authority, “zijn er tot nu toe ongeveer 20 ijzeren hamers geregistreerd in de records van de Israel Antiquities Authority, slechts zes daarvan komen uit de Byzantijnse periode.
We wisten al dat de Usha-kolonisten op grote schaal glazen vaten produceerden, omdat we veel wijnglazen en glazen lampen vonden samen met glasklonten die de grondstof waren; de ontdekking van de hamer, de spijkers en de aangrenzende ijzerslak leert ons dat ze ook ijzeren gereedschappen op de site produceerden. “
Naast deze industrieën geven complexe persinstallaties voor de productie van olijfolie en wijn aan dat de primaire bezigheid en inkomstenbron van de Usha-bewoners de grootschalige verwerking was van de landbouwproducten van de olijfbomen en de wijnstokken die ze groeiden op de rond glooiende hellingen.
Grenzend aan de olie en wijnpersen werden twee in rotsen uitgehouwen rituele baden met gepleisterde muren en trappen blootgelegd, daterend uit de Romeinse en Byzantijnse periode, ongeveer 1800 jaar geleden. De ontdekking van de rituele baden geeft aan dat de joodse arbeiders die de wijn-en olijf pers bedienden ervoor zorgden zichzelf te zuiveren in de rituele baden om ritueel zuivere olie en wijn te produceren.
De belangrijkste ‘werknemers’ bij de opgravingen van de site zijn schoolkinderen, jongeren en vrijwilligers, die deelnemen aan de opgravingen dankzij het beleid van de Israel Antiquities Authority om de gemeenschap dichter bij haar eigen cultureel erfgoed te brengen. In het afgelopen jaar meer waren dat er meer dan 15.000.
Volgens Yair Amitzur,leider van de Usha-opgraving en van de Sanhedrin Trail voor de Israel Antiquities Authority, “wordt de nederzetting van Usha in de Joodse bronnen vaak genoemd in de Romeinse en Byzantijnse periode, als het dorp waar de instelling van het Sanhedrin werd vernieuwd na de verwoesting van de tempel in Jeruzalem en na het mislukken van de opstand van Bar Kochba in 135 CE.
Het Sanhedrin was de centrale Joodse Raad en het Gerechtshof, en het werd geleid door de president, Rabban Shimon ben Gamliel de Tweede, die de leiding had in Usha, en vervolgens zijn zoon Rabbi Jehoeda Hanasi. Hier in Usha hebben de rabbijnen van het Sanhedrin besluiten genomen om het Joodse volk in staat te stellen na de oorlog tegen de Romeinen te herstellen en het Joodse leven in Galilea te reconstrueren.
De joodse bronnen vermelden dat rabbi Yitzhak Nafha een inwoner van Usha was en zijn naam ‘Nafha’, wat betekent ‘de ventilator’, geeft aan dat hij waarschijnlijk als glasfabrikant werkte.
De vele delicate wijnglazen, glazen lampen en glazen brokken geven aan dat de inwoners van Usha bedreven waren in de kunst van het glasblazen.
De rituele baden naast de persen geven aan dat de Sanhedrin-wijzen bijzondere aandacht schonken aan kwesties van rituele zuiverheid.
De opgravingen in Usha maken deel uit van het Sanhedrin Trail Project, het doorkruisen van Galilea, van Bet Shearim naar Tiberias dat werd geïnitieerd door de IAA, na de beweging van de Sanhedrin-wijzen die uiteindelijk in Tiberias bijeenkwamen.
De opgraving is nog steeds aan de gang en loopt het hele jaar door met de deelname van duizenden schoolkinderen, jongeren en vrijwilligers. Ook zijn speciale activiteitendagen gepland voor het grote publiek.
