“Beste studenten, jongens en meisjes, geliefde leraren”, zo begon president Rivlin zijn toespraak vandaag in de nieuwe Dvir-school in Jeruzalem ter gelegenheid van de start van het nieuwe schooljaar in Israel.
Toespraak van de Israëlische president:
Dit jaar begint de school op Rosh Hodesh Elul. Het is een maand van zelfreflectie, een maand waarin we conclusies trekken uit wat we eerder hebben gedaan en wanneer we doelen stellen voor het komende jaar. Vandaag en morgen gaan meer dan twee miljoen leerlingen en studenten naar school. Dit is de toekomst van Israël – onze volgende generatie leiders – mannen en vrouwen die onze wetenschappers, ondernemers, schrijvers, intellectuelen en artsen zullen zijn.
In het hele land halen studenten ‘s morgens vroeg hun schooltassen op en sturen hun ouders ze weg met een glimlach, gemengd met een spoor van zorgen. Dit is een beeld dat bijna elk gezin zal herkennen, maar in werkelijkheid verschillen deze studenten op alle denkbare manieren. Ze komen uit verschillende stammen; ze houden verschillende visies op de wereld; ze kleden zich zelfs in verschillende kleding. Wij Israëli’s zijn terecht trots op deze diversiteit, maar we moeten tegelijkertijd niet toestaan dat verschillen barrières worden. Waar je vandaan komt, mag niet bepalen waar je terechtkomt.
‘De ramen van een klaslokaal staan altijd open voor de toekomst’, schreef de dichter Yehuda Amichai. Hoewel de toekomst voor alle Israëlische studenten gelijk is, vereist de “Israeli Hope” – de hoop voor de samenleving dat er geen obstakels zijn voor de wil en het vermogen om te slagen – een uitstekend openbaar onderwijssysteem, zoals we lucht nodig hebben om te ademen. Onderwijs is de sleutel in het streven om de gaten in onze samenleving te verkleinen, het streven om ervoor te zorgen dat de Israëlische droom toegankelijk is voor elke Israëlische jongen en meisje, alleen afhankelijk van hun talenten en niet van waar ze vandaan komen.
In Israël, waar je woont, heeft nog steeds te veel invloed op hoeveel je als volwassene gaat verdienen. We hebben nog een lange weg te gaan voordat de verschillende delen van de Israëlische samenleving elkaar echt kennen en voordat er echte gelijkheid van kansen is voor alle Israëlische kinderen. Ik hoop van harte dat bij de komende verkiezingen onderwijs, onze belangrijkste kwestie, een leidende rol zal spelen in de campagne. Ik hoop dat we onze gekozen functionarissen zien strijden voor de rol van minister van Onderwijs, elk met een plan om er een synoniem voor uitmuntendheid en een bron van nationale trots van te maken.
Beste studenten, jullie slaan een nieuwe pagina om. Geef niet op. Haal het meeste uit school. Vragen stellen. Twijfel. Durf te proberen, fouten te maken en het opnieuw te proberen. Wees niet zo snel op het pad dat volwassenen hebben betreden. Je nieuwsgierigheid is wat ons allemaal vooruit drijft, en het is een kracht van onschatbare waarde. God zegene jullie voor een succesvol en gelukkig schooljaar, mijn geliefden.
