Trump’s Midden-Oosten afgezant Jason Greenblatt heeft een opiniestuk geschreven ter gelegenheid van afscheid, welke is gepubliceerd door CNN en wij hieronder integraal publiceren.
“Eind vorige week was ik opgewonden om mijn vrouw en kinderen weer te zien, die ik de hele week had gemist. Na meer dan 960 dagen vanuit het Witte Huis voor onze grote natie te hebben gewerkt, negen maanden langer dan ik had gepland, kwam ik tot de beslissing dat het tijd was om de overgang naar mijn familie en de particuliere sector te beginnen.
Ik heb bijna drie jaar met collega’s gewerkt aan de relatie tussen de Verenigde Staten en Israël, de relatie van Israël met zijn Arabische buren en een visie op vrede tussen Israël en de Palestijnen. Ik ben trots op het werk dat we hebben verricht.
Na mijn uiteindelijke vertrek weet ik dat het werk wordt voorgezet door een sterk team van getalenteerde collega’s. Het is tijd voor mij om naar huis terug te keren.
Het was een diepe eer om de Verenigde Staten te dienen. Ik vraag me af of mijn overleden grootouders, die tientallen jaren geleden met hun families uit Hongarije zijn gevlucht – één voor de Holocaust en één voor het communisme – zich hadden kunnen voorstellen dat hun kleinzoon ooit zou dienen in het Witte Huis, in een poging een van de meest complexe conflicten in de geschiedenis op te lossen.
Veel mensen vragen mij hoe mijn ervaring was in het Witte Huis. Ik beschrijf het in vijf woorden: trots, dankbaar, verrast, verdrietig en hoopvol.
Trots om een land te kunnen dienen dat, ondanks de uitdagingen, zijn burgers veiligheid, beveiliging en vrijheid biedt, misschien zoals geen ander land ooit heeft gedaan. Trots om de Amerikaanse regering te dienen met collega’s die. dag in dag uit, het Amerikaanse volk met toewijding dienen. Trots om de Joodse staat Israël te beschermen onder een president die de grootste vriend van Israël in de geschiedenis is geweest.
Dankbaar dat velen die betrokken zijn geweest bij eerdere vredesinspanningen bereid waren hun expertise, advies en vriendschap te delen, ongeacht of zij het eens waren met onze aanpak. Dankbaar aan de diplomaten, burgers en wereldleiders die veel tijd hebben besteed aan het proberen ons te helpen hun inzichten te begrijpen en hulp te bieden. Dankbaar dat veel mensen die het niet eens waren met onze opvattingen, in sommige gevallen heel sterk, bereid waren een doordachte dialoog aan te gaan, zodat we van elkaar konden leren en respectvol opvattingen konden delen in pogingen om het conflict op te lossen.
Verbaasd over hoeveel verkeerde informatie er bestaat over het Israëlisch-Palestijnse conflict (evenals het Arabisch-Israëlische conflict), sommige schadelijk, sommige onschuldig. Verbaasd over hoe mensen bereid zijn om verslaggevers te misleiden of vertrouwelijke informatie te lekken die past bij hun agenda. Verbaasd over hoeveel mensen met een andere mening dan de onze niet bereid waren om een rationele, respectvolle dialoog aan te gaan, omdat ze zo zeker zijn van hun mening dat de mening van iemand anders er niet toe doet. Verbaasd dat Hamas en de Palestijnse islamitische Jihad bereid zijn om het leven van 2 miljoen Palestijnen te vernietigen in hun zoektocht om de staat Israël te vernietigen, en nog meer verrast door hún overtuiging dat ze ooit zullen zegevieren.
Triest voor de vele Palestijnen die ik heb ontmoet en die een beter leven zoeken, die hoopvol zijn dat we een weg kunnen bieden naar zo’n leven, maar die de vele obstakels begrijpen. Triest hoe uitdagend het is om hun leven te verbeteren voordat het conflict is opgelost. Triest over hoe 2 miljoen Palestijnen kunnen worden onderworpen door Hamas en zijn partner in terreur, de Palestijnse islamitische Jihad, en over het ontbreken van een oplossing voor dit probleem. Triest, diep triest, over het verloren leven en de wanhoop die zoveel gezinnen door het conflict hebben veroorzaakt, vooral Israëli’s die in koelen bloede zijn vermoord door terroristische aanslagen, evenals door raketten die vanuit Gaza zijn gelanceerd. Triest dat sommigen geloven dat er een morele gelijkwaardigheid bestaat tussen degenen die in koelen bloede zijn vermoord door terroristen, en degenen die per ongeluk zijn gedood in de steeds uitdagende behoefte van Israël om zich tegen dergelijke aanvallen te verdedigen.
Hoopvol dat mensen onze boodschap hebben gehoord en hebben geleerd over het conflict, in plaats van vast te houden aan de vaak gebruikte, vage praatpunten. Hoopvol dat de vele Palestijnen waarmee ik heb samengewerkt onze vredesinspanningen blijven steunen. Hoopvol dat ons gepassioneerde vredesteam onze visie op vrede met succes blijft uitvoeren. Hoopvol dat degenen die in onze missie geloven, onze inspanningen zullen blijven steunen. Hoopvol dat iedereen nu het Israëlisch-Palestijnse conflict en het Arabisch-Israëlische conflict in een nieuw, realistisch licht zal bekijken en zich een wereld zal voorstellen waarin duurzame vrede kan worden bereikt.
Niets is perfect en compromissen zijn noodzakelijk. Ik ben zeer hoopvol dat de visie die we hebben gecreëerd genoeg Israëliërs en Palestijnen zal aanspreken om de moeilijke weg te openen om te onderhandelen over een vredesovereenkomst, en dat vrede zich uitstrekt tot de landen in de regio. Als de visie vrede bereikt, zullen de levens van miljoenen mensen zoveel beter zijn.
Twee soorten mensen hebben invloed op dit conflict: zij die haat in hun hart hebben en vredesinspanningen ondermijnen, en zij die werken aan vrede. De inspanningen van één groep verlengen het lijden van alle betrokkenen; de andere streeft naar een beter leven voor iedereen in de regio. Ik weet welke kant ik koos.
