Luchtfoto van het opgravingsproject Hippos-Sussita in het Nationaal Park Susita, zomer 2019
Archeologen waren 15 jaar gelden in Hippos-Sussita bij het Meer van Tiberias op het spoor van een oude synagoge, toen ze een verbrande kerk vonden, die op dat moment voor hen minder belangrijk was. Deze zomer echter bezochten ze deze verbande kerk opnieuw om te proberen te ontdekken wanneer die kerk was verbrand. Tot hun verbazing ontdekten ze een overvloed aan oude Griekse mozaïeken, met daarin teksten met zoveel schrijffouten dat ze dachten dat de ambachtsman analfabeet moest zijn geweest, aldus de Times of Israel.
De mozaïeken in de verbrande kerk bieden geometrische ontwerpen, vogels met levendige kleuren en “een zeer gelukkige dikke vis,” zegt opgravingsdirecteur, Dr. Michael Eisenberg van de Universiteit van Haifa. Hoewel mooi op het oog, veel belangrijker voor Eisenberg’s wetenschappelijke werk zijn de drie inscripties die tot nu toe in de kerk zijn ontdekt.
Alle drie inscripties, opgegraven in twee stadia van opgraving bij de verbrande kerk, vertoonden echter zoveel schrijffouten dat het onderzoeksteam zich begon af te vragen of de ambachtslieden en toezichthoudende kerkambtenaren inderdaad Griekse sprekers waren. Een voorbeeld hiervan was de vondst van de centrale medaillon inscriptie die nog steeds wordt ontcijferd en wordt beschouwd als “de vondst van het seizoen.”
Detail van een mozaïek ontdekt in de ‘verbrande kerk’ in het Hippos-Sussita Excavation Project in het Susita National Park, zomer 2019
“Er waren zoveel fouten, we dachten dat het Grieks misschien niet hun moedertaal was,” zei Eisenberg deze week, eerder Aramees. Onder de fouten zijn grammatica en spellingfouten , inclusief verwarring met het construeren van bezittelijke zelfstandige naamwoorden.
Dr. Gregor Staab van de Universiteit van Keulen, Duitsland zegt hierover: “Over het algemeen zijn de fouten niet ongewoon in deze regio en tijd. Hier is de bekende achteruitgang van de klassieke Griekse grammatica herkenbaar. Het is duidelijk dat het niemand heeft gestoord dat de Griekse taal fout was en dat de ambachtsman of zijn werkgever de taal niet kende. ”
“Soortgelijke fouten doen zich voor en kunnen worden verwacht” in mozaïeken van deze tijd en regio, zei Staab. Het is Grieks geschreven door iemand die de taal niet volledig vloeiend spreekt en ‘is zeker geen nieuw dialect’, zei Staab nadrukkelijk.
Luchtfoto van de ‘verbrande kerk’ in het Hippos-Sussita Excavation Project in het Susita National Park, zomer 2019.
Zodra de teksten zijn ontcijferd en zijn gecontroleerd met historische en canonieke archieven, is de kans groot dat de onderzoekers zullen komen tot een veilige datering voor de constructie van het gebouw. Het is een gebouw of een gebedshuis met speciale architectuur dat is gebouwd rond een centraal relikwie. Het beroemdste voorbeeld in Israël van een soortgelijke gebouw is de Heilig Grafkerk in Jeruzalem.
Detail van een mozaïek ontdekt in de ‘verbrande kerk’ in het Hippos-Sussita Excavation Project in het Susita National Park, zomer 2019
De brand die de kerk verwoestte, werd niet veroorzaakt door de Arabische overname van de stad in 637 CE, maar werd waarschijnlijk verwoest tijdens de Perzische Sassanische verovering van het land in de vroege 7e eeuw, zei Eisenberg. Geen enkele andere kerk die op deze plek is opgegraven, vertoont zo’n vernietiging.
Toen de Arabieren een paar decennia later het land en Hippos veroverden, ‘gaven de inwoners zich eenvoudig over aan het Arabische leger na de belofte te hebben ontvangen dat ze geen schade zouden lijden; en zo was het. Het leven ging vele jaren door in Hippos, hoewel de dagen van uitstraling en glorie voorbij waren. Zoals met alle Griekse steden veroverd door de Arabieren in het Oosten, verloor Hippos zijn politieke en economische onafhankelijkheid.
Area supervisor Jessica Rentz met de ontdekte deurklopper met leeuwenkop in de ‘van de verbrande kerk in het Hippos-Sussita Excavation Project in het Susita National Park, zomer 2019.
Samen met de verschroeide balken is een van de andere interessante voorwerpen een ongewone deurklopper in de vorm van een leeuwenkop. Het is mogelijk is dat deze deurklopper uit de Romeinse periode kwam en werd hergebruikt, vergelijkbaar met kolomkoppen en andere architectonische voorwerpen die op de site zijn gevonden.
