U mag mij ouderwets vinden of niet van deze tijd, maar één van de dingen die mij bevalt in Israel is het feit dat op Shabbat en Joodse feestdagen het altijd drukke en luidruchtige Israel, volledig tot rust komt.
Weg zijn de geluiden van het verkeer, weg is de haast, gesloten zijn winkels en restaurants. In Nederland heeft men daar een woord voor uitgevonden ; “onthaasten”.
Iedere vrijdag gaan de winkels zo rond 3 uur in de middag dicht tot na afloop van de Shabbat wanneer de meeste winkelcentra, cannions of shoppingmall zoals ze in Israel worden genoemd, weer open gaan. Niet dat er dan veel wordt verkocht, nee ze dienen als plek waar men vrienden of familie ontmoet, een hapje gaat eten of iets gaat drinken en elkaar bij praat over wat men op Shabbat heeft gedaan.
Het mooie is dat wanneer de Shabbat wordt gevolgd door een joodse feestdag, zoals afgelopen zondag toen het Shavuot was, winkel en restaurants ook gesloten blijven.
Maar ook rijdt er geen openbaar vervoer geen bussen, geen treinen, voor sommigen lastig, maar het is een traditie die in 1948 bij de oprichting van de Staat Israel is afgesproken. Uitzondering daarop is van oudsher Haifa, waar ook veel Arabische Israelis wonen en waar beperkt openbaar vervoer is. Wel rijden er door heel Israel de bekende gele mini busjes, de Sherut die stoppen waar jij wilt.
Ook in Tel Aviv, the city that never sleeps, is alles dicht, met uitzondering van de Namal, het uitgaanscentrum in noord Tel Aviv wat vroeger de haven van Tel Aviv was en aan de beroemde boulevard.
Kom daar nog eens om in bijvoorbeeld Nederland waar op zondag of zoals nu tijdens pinksterren supermarkten en winkels in grote steden open blijven.
De hectiek is weg, mensen hebben weer tijd om als familie iets te ondernemen, of het nu naar het strand gaan is, de natuur in of bij elkaar op bezoek.
Kunt u zich dat voorstellen in Nederland ? Twee dagen winkels dicht en geen openbaar vervoer? Neem van mij aan dat, zodra je eraan bent gewend, je niet anders meer wilt.
In ieder geval heb ook ik de afgelopen twee dagen weer volop genoten van familie, kinderen en kleinkinderen (16 in totaal) van mijn overleden partner die op vrijdagavond bij mij kwamen eten en geen haast hadden om weg te gaan. Zo gaat dat hier, zoals ik altijd zeg, “op vrijdagavond gaat de ene helft van Israel op bezoek bij de andere helft”, een traditie die ik voor geen goud zou willen missen.
Dan op zaterdag vroeg in de ochtend wandelen langs het strand met de hond, en op zondag heerlijk de natuur in . Wat heeft een mens meer nodig? Ik heb in ieder geval kunnen bijtanken en ben weer uitgerust om u de komende tijd weer van al het nieuws op de hoogte te houden.
