In berichten op Turkse nieuwszenders, kranten en opinieplatforms komen de Joden er niet best van af. Hoewel slechts 1 op de 3.000 inwoners van Turkije Joods is (oftewel circa 0,03 procent van de bevolking) is het ze gelukt om in de media zo’n 20% van alle haat naar zich toe trekken, het meest van alle etnisch-religieuze groepen, stelt een recent rapport.
In de studie, die liep van mei tot augustus, bestudeerden onderzoekers 1.910 columns en nieuwsberichten waarin minderheden door de lokale intelligentsia op de korrel genomen werden. Liefst 2.466 keren stuitten de onderzoekers in de verhalen op uitingen van haat, schrijft Hürriyet Daily News.
De cijfers
Joden kregen 493 maal haatvolle teksten naar hun hoofden geslingerd, op de voet gevolgd door Syriërs (472 keer) en Grieken (256). Tot de overige doelwitten van de door nationalistische islamisten gedomineerde Turkse nieuwsorganisaties behoorden vooral Armeniërs, Grieks-Cyprioten, Turkse Grieken en christenen. Ook boeddhisten en inwoners van Groot-Brittannië hadden het in verhalen herhaaldelijk zwaar te verduren. In ongeveer 30% van de gevallen ging het om publicaties in nationale media.
Antisemitisme & Israël
De meeste haat was te vinden in artikelen en columns over Israël. Diverse media-platforms “demoniseerden Joden als groep” naar aanleiding van spanningen rond de al-Aqsa-Moskee in Jeruzalem. Joden worden dan “gelijkgesteld met Israël, de Israëlische staat of het leger van Israël”, aldus het rapport. In complottheorieën komen Joden bovendien naar voren als “een geheime macht” en “bedreiging voor Turkije”. Ook wordt ‘jood’ gebruikt als belediging en heeft het woord in het algemeen “een negatieve lading”.
De Syriërs
Syrische vluchtelingen worden in Turkse media vooral gepresenteerd als moordenaars, dieven en aanranders, en zijn ook herhaaldelijk met terrorisme en andere veiligheidsvraagstukken in verband gebracht. Verder zouden hun vrouwen “een gevaar opleveren voor de familie en de samenleving als geheel”.
Hrant Dink
Het onderzoek maakt deel uit van het Media Watch on Hate Speech project van de Hrant Dink-Stichting. Deze organisatie is vernoemd naar een Armeens-Turkse journalist die in 2007 doodgeschoten werd. In het onderzoek naar de moord zijn connecties aangetoond tussen de nationalistische schutter en geestverwante netwerken binnen het politie-apparaat.
