Schrijfster Andreas Burnier overleden

Naar pas zondagavond bekend werd, is de Nederlandse schrijfster, dichteres en criminologe Andreas Burnier vorige week woensdag onverwacht overleden. Burnier werd 71 jaar. Andreas Burnier (pseudoniem van C.I. Dessaur) was van 1973 tot 1989 hoogleraar criminolgie aan de Katholieke Universiteit Nijmegen.

Andreas Burnier werd in 1931 geboren als Catharina Irma Dessaur. Vanwege haar joodse afkomst moest zij tijdens de oorlog onderduiken. Na de oorlog bezocht zij het lyceum in Den Haag en studeerde medicijnen en later filosofie in Amsterdam. Ze maakte haar studie niet af.In de jaren vijftig was Burnier getrouwd met de uitgever J.H. Zeylmans van Emmichoven. Na de scheiding ging ze weer studeren. Ze werkte bij het Ministerie van CRM en het Criminologisch Instituut in Leiden.Burnier debuteerde in 1965 in het literaire tijdschrift Tirade. Haar eerste roman, "Een tevreden lach" (1965), werd bekroond met de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs. Als schrijfster nam Catharina niet alleen een pseudoniem, maar ook een andere sekse aan. Homoseksualiteit speelt een belangrijke rol in het werk van Andreas Burnier.In 1983 werd Burnier onderscheiden met de Annie Romeinprijs en in 1987 werd de Busken Huetprijs aan haar toegekend.Andere belangrijke werken van Andreas Burnier zijn: "Het jongensuur" (1969), "De huilende Libertijn" (1970), "De zwembadmentaliteit" (1979), "De literaire salon" (1983) en "De wereld van glas" (1997).Naar aanleiding van dat laatste werk had Xandra Schutte voor weekblad de Groene Amsterdam een interview met Andreas Burnier waarin haar ‘thuiskomst’ in het jodendom centraal staat. De integrale tekst van dat gesprek is te lezen op Groene Amsterdammer: ‘Het mooie van het jodendom is de combinatie van kritisch-rationalisme met devotie en mystiek.’