De Magen Abraham Central synagoge staat in de het centrum van Beirut, niet ver weg van de kantoren van minister-president Fouad Siniora. De synagoge is dringend toe aan restauratie maar de Magen David die boven elk gebouw uitsteekt is nog steeds te zien.
De Magen Abraham synagoge symboliseerde ooit de kern van de Joodse gemeente. Nu zijn er nog maar weinig Joden over, is de synagoge dakloos en giert de wind er doorheen.
Aaron-Micael Beydoun is een 21-jarige Amerikaanse moslim van Libanese afkomst. Recent lanceerde hij een campagne om zijn site te renoveren. In zijn blog, www.thejewsoflebanon.org, presenteert Beydoun ook actuele informatie over de bedreigde Joodse gemeenschap in Libanon.
Bijna zestig jaar na de oprichting van de Staat Israël, zijn er slechts een paar dozijn Joden overgebleven in Beirut en andere delen van Libanon. Zij hielden hun religieuze identiteit geheim, vanwege angst dat blootstellen van hun identiteit weleens schade zou kunnen aanrichten in de gespannen situatie daar. Een toerist, die anderhalf jaar geleden Beirut bezocht, vertelde Haaretz dat hij een paar Joden zag bidden bij de graven van familieleden op yom kippur. Zij weigerden met hem te praten. Maar de Joodse gemeente is nog steeds een deel van Libanons religieuze identiteit. De Joodse gemeente is een van de zeventien religieuze groeperingen die officieel erkend zijn in dat land.
Een sentimentel symbool
Iedereen die geïnteresseerd is in de gemeente, kan waardevolle informatie en foto’s vinden op Beydouns weblog. Zijn ouders, afkomstig uit Zuid-Libanon, verlieten het land na de bloedige burgeroorlog. Nu wonen zij in Detroit. Alleen iemand die beschikt over een grote hoeveelheid onschuld kan een dergelijke ambitieuze site onder zijn hoede nemen. Beydoun probeert verschillende politici in Libanon te overtuigen hem te helpen bij het renoveren van de synagoge. “De synagoge is in het centrum van Beirut en is een symbool met een grote sentimentele boodschap, zij moet gerenoveerd worden en we moeten onze boodschap voor een vreedzaam bestaan op deze wereld, beschermen,” schreef hij afgelopen november. De site is vol lof over de Libanese tolerantie die jarenlang zorgde voor een relatief vreedzame situatie in veel delen van het land.
Volgens Beydoun leidt zijn interesse voor de Joodse gemeenschap hem af van zijn studie. “Ik reis ieder jaar naar Libanon. Ik eet en adem Libanon. Geleidelijk aan realiseerde ik me dat het een trouwe gemeenschap van echte Libanezen is geweest, die een deel waren en nog steeds een deel zijn, van dat geweldige land. Zonder hen, zou de Libanese puzzel een stuk missen,” vertelde hij aan Haaretz.
Beydoun zegt dat veel Joodse Internetsurfers van Libanese afkomst berichten achterlaten op zijn blog. Ook zijn er berichten te vinden van surfers die zichzelf betitelen als van Libanees- Islamitische komaf. Zij waarschuwen Beydoun vooral voor de politieke gevolgen die het aansnijden van dit gevoelige thema zou kunnen hebben. Een server die zichzelf ‘een moslimbewaker’ noemde, schreef: “Ga ervoor. Houd alleen in gedachte dat elke Jood die de ooit zo grote Joodse gemeenschap in Libanon probeert te doen herleven, zichzelf moet distantiëren van welke Israëlische/zionistische ideologie dan ook.”
Angst voor onteigening
De berichtgeving in de Arabische wereld geeft aan dat er nog maar weinig Joden over zijn in Libanon en dat de me
