Dag vriend – Arik Einstein
Het stadsplein is verlicht
Tienduizenden, die allen van je houden
Zijn naar de bijeenkomst gestroomd
Samengekomen om jouw gezicht te zien
Toen jij, verlegen en blozend als een kind
Je stem gaf in een lied
Klopte het noodlot op de deur
En jij hoorde het helemaal niet
Keer op keer gaat een rilling door me heen
Wie had dit kunnen weten
Wat kun je zeggen, er zijn geen eenvoudigere woorden
Dag vriend
Terwijl jij je wentelt in geluk
En een vredeslied aanheft
Wacht daar in het duister
De moordenaar op het geschikte moment
Het hele plein is vol geluid
Ieder hart opent zich als een bloem
Zijn pistool is geladen met de dood
En zijn ogen zijn koud als ijs
De herfstnacht daalt neer over de Negev
De Arava huilt er tegenin
Ook daarboven zijn geen eenvoudigere woorden
Dag vriend
De straten druipen van het gehuil
Een dag, een nacht, een week
De tranen lopen over de wangen
Het licht van kaarsen flakkert: ‘Waarom?’
Bleek komt de dageraad op
De schaduwen van de nacht trekken zich terug
Nog even en dan schijnt de zon
En zullen we opstaan om verder te gaan
De herfstnacht daalt neer over de Negev
De Arava huilt er tegenin
Ook daarboven zijn geen eenvoudigere woorden
Dag vriend
Keer op keer gaat een rilling door me heen
Wie had dit kunnen weten
Wat kun je zeggen, er zijn geen eenvoudigere woorden
Dag vriend