Het Ongelijk van Demonstraties

Een aanval op Irak zal levens kosten, zelfs levens van volkomen onschuldige mensen, maar het niet voeren van een oorlog op zeer korte termijn kan veel en veel meer levens kosten, betoogt Jitsgak Moëd.

Ze hebben ongelijk, zelfs als vooraanstaande politici eerlijk en oprecht en duidelijk die anti-oorlogsstemming verwoorden. (Hierbij horen uiteraard niet de Franse en Duitse regeringsleiders, wier standpunt noch eerlijk noch oprecht is maar bepaald wordt door hun persoonlijke politieke belangen). Een aanval op Irak zal levens kosten, zelfs levens van volkomen onschuldige mensen, maar het niet voeren van een oorlog op zeer korte termijn kan veel en veel meer levens kosten, naast de onafzienbare en jaren durende ellende die voort kan komen uit het gebruik van biologische en chemische wapens door Saddam Hussein en zijn handlangers. Ook daar zullen de slachtoffers volkomen onschuldige mensen zijn (behalve dan de Israëliërs, want volgens sommige demonstanten zijn dat wellicht noch mensen, noch onschuldigen).Die miljoenen slachtoffers en die ellende dienen we en kunnen we vermijden. De fout van München mag niet herhaald worden. Saddam heeft meer bewijzen van zijn onmenselijkheid geleverd dan Hitler tijdens de abjecte buiging van de Franse en Engelse Minister-Presidenten in 1938. Dat de VN-inspecteurs nog steeds geen "smoking gun" hebben gevonden is irrelevant. De wijze waarop Saddam zijn landgenoten en de Koerden in de afgelopen tien jaar heeft vermoord en gepijnigd met zijn chemische en andere wapens is bewezen, gefotografeerd en overigens nooit ontkend. Wachten op het verslag van Dr. Blix is derhalve een voorbeeld van schijnheiligheid. Er zijn bewijzen ten overvloede.De houding van de heer Schröder "verzet en oorlog zijn gevaarlijk" zou in de dertiger jaren tot een knieval voor Hitler hebben geleid. Maar opofferingsgezindheid is ook een wezenlijk onderdeel van de westerse beschaving. De kreet "oorlog is verkeerd" is onzin. Integendeel – oorlog tegen misdadigers is een gebod van die beschaving. Dat Schröder in zijn argumentatie inz. een aanval op Irak naar de ellende van de 2e Wereldoorlog durft te verwijzen is dus of onnoemelijk dom of een intellectueel delict.De houding van zijn collega Chirac is evenmin serieus te nemen: hij wordt enerzijds gedreven door de franse olie-belangen in Irak (en die waren niet vermeld op de spandoeken van de demonstraties) en anderzijds door zijn afkeer van amerikaanse dominantie in het Midden-Oosten. Die houding is dan een legitieme uitdrukking van zijn frans nationalisme, maar dat is voor ieder weldenkend mens volslagen onbelangrijk. Het lijkt mij onloochenbaar dat een Pax Americana minder slachtoffers zal eisen en tot rechtvaardiger samenlevingen zal leiden dan een "Pax" Arabica. De voorstellen van Frankrijk in de Veiligheidsraad kunnen beschouwd worden als tijdrekkerij in de stijl van de slapheid die zijn voorganger Daladier in 1938 ten toon spreidde t.a.v. Adolf Hitler.Saddam is een misdadiger, daar is nauwelijks een menigsverschil over; actie is nu geboden. Laten alle volkeren die tot de westerse beschaving behoren eindelijk de rijen sluiten en de Amerikanen en de Britten in de Golf, mèt of zonder goedkeuring van de Veiligheidsraad, onmiddelijk hun volledige en onwrikbare steun betuigen. Steun aan de bescherming van de westerse normen en waarden, ook als daar offers voor moeten worden gebracht.Drs Jacques Jitsgak Moëd