Hoe zat het dit jaar met de ‘Jom Kipoer-gedachte’: die van bezinning, verzoening en vergiffenis? Joods.nl vroeg het een negental Joodse Nederlanders.
"Bij mij moet je niet zijn, ik ben het minst religieuze wezen van Nederland", zegt Eran (28). Ook voor Nadav (40) speelt het geloof geen grote rol. "Ik heb gisteren pas voor het eerst gehoord dat je je voor Jom Kipoer dient te verzoenen met je medemens. Ik dacht altijd dat je alleen maar met God in het reine hoefde te komen. Niet dat ik dat wel deed, hoor. Toen ik gisteren samen met een vriendin uit een boekje over Jom Kipoer voorlas aan onze kinderen, begreep ik daaruit dat je moet nadenken over het contact met je medemens. Ik ben gisteren wel naar sjoel geweest. Daar kreeg ik trouwens nog ruzie met die vriendin, ik wilde eerder weg dan zij. Vasten doe ik al sinds mijn 20e niet meer, sinds ik een tijdje in Israël woonde. Daar doen ze echt helemaal nergens aan."
Sharon (36) is in de dagen voor Jom Kipoer wel degelijk intensief bezig met het opmaken van de balans. "Op Grote Verzoendag schrijf ik altijd een een heel stuk waarin ik terugkijk op het afgelopen jaar. Hoe ik me heb gedragen naar andere mensen, maar ook naar God toe en, heel belangrijk, naar mezelf. Dit jaar heb ik met een goede vriendin een lang gesprek gevoerd over dit thema. Zij was er nog veel meer mee bezig dan ik. Jom Kipoer is voor mij altijd al een dag waarop ik bij uitstek tijd neem voor bezinning, bewustwording. Als kind al zorgde ik ervoor dat ik voor Jom Kipoer dat ene kwartje had terugbetaald aan een vriendinnetje en ging ik heel expliciet dingen uitpraten met mensen."
Michael (23) zegt het hele jaar door bezig te zijn met de ‘Jom Kipoer-gedachte’. "Met Jom Kipoer maak ik niet extra nadrukkelijk de balans op. Verzoening en vergiffenis zijn voor mij altijd belangrijke thema’s. Ik probeer altijd zo goed mogelijk voor mijn medemens te zijn en kritisch naar mezelf te kijken. Ik geef altijd vrij gemakkelijk mijn ongelijk toe en heb dus gedurende het jaar de meeste conflicten al opgelost en uitgepraat. Jom Kipoer moet geen vrijbrief worden om in een keer overal sorry voor te kunnen zeggen. Je moet je fouten het hele jaar door onder ogen zien, en die niet op een specifieke dag willen ‘afkopen’."
Nathan (22) sluit zich hier grotendeels bij aan: "Je moet je het hele jaar door bewust zijn van je gedrag en lering trekken uit dingen. Ik heb er dit jaar met Jom Kipoer wel iets meer over nagedacht en een paar goede voornemens gemaakt. Vooral op praktisch gebied, dat ik beter wat minder dingen goed kan doen dan meerdere dingen maar half. Met mijn relatie met God ben ik niet zo bezig, ik ga er maar vanuit dat als ik me goed gedraag ten opzichte van mijn medemens, dat God dan ook wel tevreden is."
Ook Daniël (28) benadrukt dat je niet alleen voor en op Jom Kipoer bewust moet leven. "Alleen naar de tandarts gaan is niet genoeg; je moet zelf blijven flossen. Of ik regelmatig flos? Ik vind van wel. Ik heb dit jaar in de dagen voorafgaand aan Jom Kipoer wel nog eens extra nagedacht over mijn leven. Bijvoorbeeld of ik mijn relatie wel op een goede manier heb afgesloten."
Anat (24) begint altijd een paar dagen voor Grote Verzoendag de balans op te maken van het afgelopen jaar. "Op Jom Kipoer vast ik en ga ik naar sjoel. Terwijl ik lees en bid denk ik heel bewust na over de dingen die ik beter zou kunnen doen. Ik probeer de fout bij mezelf te zoeken en bedenk hoe ik anders met dingen zou kunnen omgaan. Vergiffenis vragen is een te zwaar begrip, ik heb nooit uitgesproken ruzie met iemand en doe geen echt gemene dingen. Wel neem ik me bijvoorbeeld voor vaker op bezoek te gaan b
