Wie zijn er nu begonnen, de joden of de Palestijnen?

In Metro, het gratis nieuwsblad voor in de trein, schreef Justus van Oel op 9 april 2003 een op zijn zachtst gezegd opmerkelijke column. Het CIDI reageerde met een open brief.

Here staat vierkant achter de bezettingpolitiek, zo laat hij ons in het boek Exodus weten: hij belooft de joden ál het land van de Schelfzee tot aan de zee van de Filistijnen. Van halve maatregelen houdt hij niet. ?U zult de inwoners van dat land in uw macht krijgen en uit het land verdrijven?. Van vredesinitiatieven moet Here niks hebben. In dezelfde teksten die ook Bush vaak gelezen heeft zegt Here over de Filistijnen: ?U mag geen verbond met hen of hun afgoden sluiten. En laat hen vooral niet bij u wonen?. Mocht u meer willen weten over het gedrag van Here in de toenmalige Filistijnse kwestie, bij bijbelonline vindt u alle betref fende uitspraken met de zoekwoorden ?Gaza? (ook toen al!) en ?Filistijnen?.En hoe het komt komt het, maar de overeenkomst tussen wat Here duizenden geleden predikte en het beleid van Sharon is opmerkelijk. De harde kern van Sharon?s politiek is waarvan het hele oude testament bol staat: eigen volk eerst. Natuurlijk, dat vonden ook de Batavieren en de Kaninefaten. Maar het verschil is: die volken bestaan niet meer. Langzaam verdwenen, liefdevol of met zachte dwang opgelost in de grote smeltkroes. Here daarentegen heeft altijd de zuiverheid van zijn joodse volk bevorderd. En met succes: nooit zijn de joden definitief verdwenen in de massa. Dat wilden ze liever niet, en dat mag. Dat is zelfs mooi. Eigen cultuur en eigen geloof, dat maakt een mensch een mensch.Ja, ik besef dat ik hier emotioneel terrein betreed, dus eerst verzeker ik u dat ik Presser heb gelezen en daar jaren van overstuur ben geweest. Toen ik met mijn dochter door grootmoeders buurt reed, de Wibautstraat in Amsterdam, en haar vertelde over oma?s talloze joodse vriendjes van ooit en waar ze gebleven waren, huilde ik. Dus ik ben op zijn minst een gevoelige antisemiet en daar wilde ik het voor nu bij laten.Nog even over George Bush en het boek van Here. Al vanaf zijn vroegste jeugd hoorde George al die bijbelverhalen waarin Here als eerste aanvoerder van de joodse lobby de vijanden van Israël dood en verdoemenis aanzegt. Dat soort indoctrinatie blijft zelden zonder gevolgen. Bush wordt door de Arabische wereld dan ook prompt voor ?kruisvaarder? uitgemaakt. Ik denk niet dat ze helemaal ongelijk hebben. George heeft in de onderbuik, daar zeker, het fijne gevoel dat hij namens Here nu een vijand van Israël aan het uitschakelen is. En hij ziet er de plaatjes van de kinderbijbel nog bij.Ja, niemand wil het horen, niemand wil het weten omdat we anders diverse Arabische schurken in de kaart spelen. Dat is onzin, die schurken hebben ons helemaal niet nodig. Tot slot: het is in Nederland moreel verplicht om altijd, politiek correct, het onderscheid aan te geven tussen ?joden? en ?Israëli?s?. Maar in de kern, ten diepste, zie ik geen onderscheid. Onder die twee begrippen ligt een gemeenschappelijk fundament van duizenden jaren. Staat en volk delen de – voor mij onbegrijpelijke – overtuiging van het uitverkoren zijn en tegelijk het – voor alle mensen begrijpelijke – verdriet zoveel geliefden te hebben verloren. Maar uiteindelijk is niemand bijzonder, in een wereld met miljarden anderen. Uiteindelijk zijn we allemaal buurtbewoners, van welke buurt dan ook. Ook jij, Sharon. Ook jij, George. Ook jij, Yasser.Uiteindelijk is toch niemand bijzonder.Reacties naar brieven@metronieuws.nlBron: Metronieuws.Open brief aan Justus van Oel(Naar aanleiding van de antisemitische column "Uiteindelijk is toch niemand bijzonder", in Metro van 9 april 2003)Den Haag, 10 april 2003Meneer Van Oel,In uw column ‘Uiteindelijk is toch niemand bijzonder’ van 9 april in het blad Metro, doet u een aantal smakeloze beweringen over Joden. U doet ook de waarheid geweld aan. Ik wijs u in dat kader op de volgende punten:De Palestijnen zijn etnisch niet verwa