Vondst middeleeuws Mikwe in Londen

In Londen zijn archeologen bij opgravingen gestuit op een middeleeuws ritueel bad, een van de oudste tekenen van joods leven in Europa. Het mikwe dateert uit de 13e eeuw en is het enige duidelijke overblijfsel van de middeleeuwse joodse gemeenschap in Londen.

Het mikwe bestaat uit een semi-cirkelvormig bad, met een doorsnee van ongeveer 1,30 meter en 1,30 meter diep, met treden om het bad gemakkelijk in en uit te kunnen. The Museum of London noemt de vondst ?zeer belangrijk?. Hoewel er het een en ander aan papieren documenten uit die tijd bestaat, zoals contracten e.d., ontbrak het aan archeologische bewijzen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld huizen, die vaak van joodse en niet-joodse bewoners identiek zijn, is een mikwe zeer duidelijk herkenbaar als joods. In 1066 kwamen joden naar Engeland, onder Willem de Veroveraar. In 1290 werden ze door Edward de 1e verbannen, en in 1650 opnieuw toegelaten door Oliver Cromwell.Het nu opgegraven Londense mikwe is een van de oudste in Europa. In 1956 werd een soortgelijk mikwe uit 1170 gevonden in Keulen, maar verder bestaan er maar weinig middeleeuwse mikwe?s die redelijk bewaard zijn gebleven.Het mikwe is gevonden bij de overblijfselen van een huis dat volgens documenten begin 13e eeuw toebehoorde aan "Leo Le Blund the Jew" en het bezit was van "the four sons of Abraham the Jew?. Toen het huis in 1251 werd verkocht aan een Christen werd het mikwe niet langer gebruikt. Later gedurende de 13e eeuw werd het gevuld met vuil en raakte in verval. Het mikwe is gelegen op een steenworp afstand van de Bevis Marks Synagoge.Dit soort archeologische vondsten zijn schaars, omdat ze vaak beschadigd raken bij het leggen van fundamenten voor nieuwe bebouwing. Het mikwe is gevonden tijdens werkzaamheden en is gelukkig met voorzichtigheid behandeld. Waarschijnlijk wordt het mikwe overgebracht naar de binnenplaats van de nabij gelegen Bevis Marks Synagoge en daar opnieuw opgebouwd.