Profiel van zelfmoorddaders

Rob Kern in een nieuwe column over de terroristen – mannen tussen 17 en 38 jaar, veelal werkeloos en ongetrouwd – die bereid zijn zichzelf te laten ontploffen in Israël.

Zij riep heel adequaat en luid: ?Mechabel, Mechabel? (?terrorist? in het Ivriet). De eigenaar van de snackbar gooide onmiddellijk een stoel naar de Arabier, waardoor deze niet meer de gelegenheid had zijn bommen snel tot ontploffing te brengen en de aanwezigen bijtijds konden vluchten. De dader kwam om en er zijn veel, maar gelukkig geen zwaar gewonden gevallen. Deze aanslagpleger kon in de taxi zijn zenuwen al niet de baas en ook in de snackbar was hij niet in staat in stilte en onopvallend zijn gruwelijke taak te volbrengen.In diverse Israëlische universiteiten zijn er faculteiten die zich bezighouden met de persoonlijkheid van de zelfmoorddader. Deze studies zijn voor het land van levensbelang. Zij analyseerden het volgende profiel. Vanaf 1993 zijn de daders mannen variërend van 17 tot 38 jaar. De grootste deel van hen is ongehuwd en heeft geen werk. Er is een aantal factoren van belang:1. De algemene attitude van de Palestijnse samenleving ten opzichte van de dader.2. De individuele kenmerken van de dader.3. Het werken vanuit een organisatie.1. De algemene houding tegenover de dader en zijn familie is in de Palestijnse samenleving zeer positief. Zijn achtergebleven familie krijgt veel waardering en respect. De familie heeft een groot offer gebracht voor de Palestijnse zaak.2. Ook al staan velen positief tegenover de actie, de dader moet wel een speciale persoonlijkheidsstructuur hebben om zichzelf en anderen met explosieven op te kunnen blazen. Bekend is dat de terreurorganisaties mensen op speciale kenmerken uitzoeken.3. Er zijn geen zelfmoordbomaanslagen bekend waarbij de dader onafhankelijk van een organisatie opereerde. De taak van organisaties die zich met dit soort acties bezighouden is zeer complex. De organisatie steunt de familie van de dader met geld – maar de bedragen zijn niet zo hoog dat zij een motief kunnen zijn voor de daad. Ook zorgt men voor geheime contactpersonen die de dader voorzien van explosieven, begeleiding, een datum en een doel. De belangrijkste taak van de terreurorganisaties is een dader te rekruteren en zijn psychische gesteldheid voor te bereiden. Hij moet bijvoorbeeld afscheidsbrieven schrijven aan zijn familie en vrienden. Ook wordt er op video een verklaring opgenomen waarin de toekomstige dader zegt te handelen voor de bevrijding van zijn volk. De man wordt voorbereid tot er geen weg meer terug is. Hij is al vóór zijn daad dood.De Israëlische deskundigen menen dat de positieve houding van de Palestijnse samenleving tegenover de zelfmoorddaders van doorslaggevend belang is voor de huidige terreur. Als de houding van de Palestijnse samenleving zou veranderen, bijvoorbeeld door een vredesregeling, en men de aanslagen niet meer zou steunen, zou het aantal zelfmoordaanslagen significant afnemen, vermoeden deskundigen.Een democratische samenleving kan zich slecht beschermen tegen terrorisme, dus kunnen aanslagen ook in tijden van ontspanning voorkomen. Als deze echter niet worden gedragen door een algemene haat van de Palestijnse bevolking zullen de aanslagen in intensiteit afnemen en gemakkelijker te bestrijden zijn.Zo ver is het helaas nog lang niet. Maar de aanslag in Kirjat Motzkin kan wijzen op het feit dat de terreurgroepen genoodzaakt zijn om ?tweede keus?-kandidaten te gebruiken vanwege de steeds efficiëntere bestrijding van de terreurgroepen door de Israëlische veiligheidsdiensten.R.G. Kern (57) is psychotherapeut en onafhankelijk publicist.Noot van de schrijver: in dit artikel is in navolging van de Israëlische studies over dit onderwerp bewust niet gekozen voor de term "terrorist" maar voor de term "zelfmoorddader". De reden hiervoor is dat elke zelfmoorddader wel een terrorist is, maar niet elke terrorist is een zelfmoorddader. Whitehead en Russel to